Θανάσης Παπακωνσταντίνου + Λαϊκεδέλικα
Βραδιά με βάρδια. 350 νομάτοι χωρέσαν / πώς χωρέσαν! Μόνο όρθιοι. Ιδρώτας κι ανάσες ζεστές. Τρεις ώρες βαράγανε οι μουσικοί, προσέχοντας μη τραυματίσουνε ο ένας τον άλλον με κάποια απότομη κίνηση. Οκτώ οργανομπαίχτες πάνω σε μια σκηνή για τέσσερις. Κεντρική επιθετική αιχμή ο Θανάσης και η Μάρθα Φριτζήλα.
Έξω δεξιά ο Παντελής Στόικος με ακορντεόν, φλογέρα και τρομπέτα [και μπλουζάκι Stojkov 99]. Έξω αριστερά ο Μήτσος ο Μυστακίδης με τις κλασικές του κιθαριές. Κεντρικός αμυντικός τυμπανοκρούστης ο Αλέξης Αποστολάκης, η βάση κάθε νέας επίθεσης. Δίπλα του δεξί μπακ ο αδερφός Γιώργος Bandoek που πειράζει κιθάρα και φυσαρμόνικα και συχνά ξεπερνά τα εσκαμμένα. Λίμπερο κοντραμπασίστας ο Δημήτρης Μπασλάμ και αριστερό μπακ, χαφ και εχτρέμ βιολί ο Φώτης Σιώτας.
Το σχήμα πολύ ελαφρύτερο από το προηγούμενο. Πιο ευέλικτο, πιο φορητό, πιο ταξιδιάρικο. Επέδειξε σχεδόν ομόθυμη προτίμηση προς μία συγκεκριμένη μάρκα του νερού που καίει. Η Μάρθα πάντα πρόθυμη, πάντα ντροπαλή με τους φωτογράφους και πάντα ανοιχτή με το κοινό. Να δέχεται τα συνθήματα και τις φιλοφρονήσεις του. Ο Θανάσης δεν ήτανε και τόσο στα κέφια του. Έδειχνε απόμακρος, σα να 'τρεχε αλλού ο λογισμός του. Μάλλον τον προβληματίζει η στάση της δισκογραφικής του εταιρίας. Διστάζουν οι διευθυντές της να τυπώσουν τη νέα του δουλειά - που είναι έτοιμη από την πρωταπριλιά - γιατί, λέει, είναι αντιεμπορική. Είναι περίεργη όντως. Πότε σκοτεινή και δύστροπη, ίσως και δύσβατη. Πότε νεωτερική και απεριποίητη.
Πρέπει όμως να υπάρχει και μια κόπωση, αφού η θεσσαλονικιώτικη Βάρδια σημαίνει το τέλος μιας μίντι περιοδείας σ' όλη την Ελλάδα. Ξεκίνησαν απ' την Κρήτη και διέσχισαν όλη την ηπειρωτική χώρα. Στενάχωρη σκηνή και στη Λαμία. Τελευταίοι σταθμοί η Καβάλα και η Δράμα όπου όλα ήτανε δράμα. Περάσανε κι απ' τα Σέρρας όπου η γιαγιά του Θανάση έκλεισε τα 101 στις 15 Μαρτίου και δε φοβάται θάνατο πια. Η Περσεφόνη της αφιερώθηκε. Το Κομμωτριάκι ταξιδεύει σιγομουρμουρώντας μια μπαλάντα του Tom Waits, πίσω από μια γυάλινη πόρτα. Το Dead and Lonely πήρε σκυτάλη δια στόματος Μπαντούκ. Φωνές έβαλε και ο Φώτης σε αρκετά άσματα. Αλλά και όλοι οι υπόλοιποι τραγουδούσαν σχεδόν μόνιμα, χωρίς μικρόφωνα, σα μια παλιοπαρέα που πάντα κάνει το κέφι της.
Κι ο κόσμος κι εγώ το χαρήκαμε. Και τραγουδήσαμε και αφουγκραστήκαμε κι αναπολήσαμε.
Παίξανε [ούτε λίγο ούτε πολύ 35 άσματα] με βάση τη λίστα του Bandoek
Οι πότες της στρογγυλής τραπέζης + Βάλια Κάλντα + Ρουμπ + Τειρεσίας + Οργανικό + Μαξιλάρι + Φεϊρούζ + 360 χιλιόμετρα + Σώμα + Κομμωτριάκι + Dead and Lonely + Περσεφόνη + Α. Μάνθος + Πεχλιβάνης + Σαμπάχ + Χαραυγές + Παλιά πληγή + Όταν χαράζει + Να βγαίνεις απ' το όνειρο + Διάφανος + Δέντρο + Αλεξάντρα + Παξιμάδια + Αμερική + Slapper / Plain / Bourbon + Μη με στέλνεις μάνα / Βάλε κρασί + Άστρο του πρωινού + Αποσπερίτης + Famous + Αερικό + 2nd Wind + Έρημα κορμιά + Ανδρομέδα + Βάρκα [χωρίς ορχήστρα από τους θεατές]
