Day after day I will walk and I will play
Το ελληνικό κοινό έχει αναπτύξει μια ιδιαίτερη σχέση με κάποια συγκροτήματα μέσα στο πέρασμα του χρόνου και δεν διστάζει να αποδεικνύει αυτή την ιδιαιτερότητα κάθε φορά που του δίνεται η ευκαιρία. Μια από τις πιο κλασσικές περιπτώσεις είναι αυτή των Violent Femmes που εμφανίστηκαν την Τετάρτη το βράδυ στην κατάμεστη πραγματικά Αποθήκη του Μύλου. Εντύπωση μου προκάλεσε ότι η πλειοψηφία του κοινού ήταν νέα παιδιά που όμως απ' ότι φάνηκε κατά την διάρκεια της συναυλίας ήταν πολύ καλοί γνώστες των τραγουδιών των Violent Femmes.
Το συγκρότημα εμφανίστηκε με την κλασσική του σύνθεση (Gordon Gano, Brian Richie, Victor De Lorenzo) και με την πρώτη νότα του 'Please Do Not Go' προκάλεσαν ντελίριο ενθουσιασμού. Με το πέρασμα του χρόνου να είναι εμφανές επάνω τους αλλά σίγουρα μόνο όσον αφορά την εμφάνισή τους, έπαιξαν ένα all time classic set με όλες τις αγαπημένες επιτυχίες τους να ξεσηκώνουν τον κόσμο που τις περισσότερες φορές τραγουδούσε από την αρχή έως το τέλος τα τραγούδια τους. Μας ταξίδεψαν πίσω στον χρόνο, ειδικά όλους εμάς που έχουμε περάσει τα τριάντα και στην εφηβεία μας τραγούδια τους όπως τα 'Blister In The Sun', 'Add It Up' και 'Gone Daddy Gone' ήταν must στα πάρτυ που κάναμε.
Η ιδιαιτερότητα της φωνής του Gordon Gano, ο επιβλητικός Brian Richie πότε με το τεράστιο ακουστικό του μπάσο και πότε με το ηλεκτρικό και φυσικά ο Victor De Lorenzo, ο οποίος κυριολεκτικά έκλεψε την παράσταση μπροστά από το απέριττο κυριολεκτικά drum set του δίνοντας το δικό του show. Ο άνθρωπος έζησε το live με όλο του το είναι και ήταν στιγμές που έμοιαζε χαμένος στο δικό του σύμπαν, εκεί που μπορεί να σε ταξιδέψει η μουσική. Βέβαια και οι τρείς με τα χαμόγελα τους έδειχναν πόσο απολάμβαναν και οι ίδιοι την συναυλία.
Από τις κορυφαίες στιγμές οι εκτελέσεις τους -που σημειωτέον ήταν αρκούντως "πειραγμένες"- σε κορυφαίες συνθέσεις τους όπως τα 'Gimme The Car', 'Black Girls' και 'American Music', η απόπειρα που έκαναν να μελοποιήσουν Καβάφη και φυσικά ο χαμός που προκλήθηκε όταν έπαιξαν το 'Μη Ρωτάς Για Μένα' των Πυξ-Λαξ (...), το οποίο ακολούθησε μια υπέροχη εκτέλεση στο 'See My Ships' που θύμισε αρκούντως Radiohead, και βέβαια η προσθήκη σε κάποια τραγούδια τρομπέτας και σαξόφωνου. Έκλεισαν την εμφάνισή τους με το 'Kiss Off', όπου σχεδόν όλοι μετρήσαμε αυτά τα καταραμένα δέκα σημεία που κάναν την εμφάνισή τους λίγο-πολύ στις ζωές όλων μας. Αποχώρησαν εν μέσω αποθέωσης και τον Victor De Lorenzo να ανταλλάσσει χειραψίες με τον κόσμο που θα αποχωρούσε σε λίγο, οι περισσότεροι με χαμόγελα στα πρόσωπά τους.
Όταν μετά το live ρώτησα τον Brian Richie πως αισθάνεται που σχεδόν δυόμισυ δεκαετίες παίζει τα ίδια τραγούδια, μου είπε ότι όντως είναι δύσκολο αλλά αν υπάρχει τόσο ένθερμο κοινό όσο το αποψινό το χαίρεται και ο ίδιος. Έχω την αίσθηση ότι οι Violent Femmes είναι πλέον από τα απειροελάχιστα συγκροτήματα που συνεχίζουν ακόμα τόσα χρόνια μετά με την ίδια ζέση και το ίδιο πάθος όπως και στο ξεκίνημά τους, προσφέροντάς μας όχι μόνο ανόθευτες δόσεις διασκέδασης αλλά και γενναίες ποσότητες από rock 'n' roll όπως το θέλουμε να είναι: απλό και κατευθείαν στην καρδιά!!
(Φωτογραφίες : Άκης Καλλόπουλος)
