LIVE REVIEWS

Ζητείται "σύγχρονος τζαζ ήχος με ελληνικό χρώμα χωρίς όμως εύκολες έθνικ επιμειξίες". Μια επιτέλεση του ζητούμενου παρακολούθησε και άκουσε ο Στυλιανός Τζιρίτας.
Σταθεροί αυτοί, σταθερό και το κοινό, πάντα υπάρχει χώρος όμως για εκπλήξεις. Του Ηρακλή Ν. Κοκοζίδη
Επί σκηνής: το νοσταλγικό 90s παρελθόν, το ζωντανό αλαλάζον παρόν και ένα μέλλον που προδιαγράφεται με ενδιαφέρον. Του Στυλιανού Τζιρίτα
Δύο διαφορετικές ματιές που εκβάλλουν στο ίδιο συναίσθημα. Στυλιανός Τζιρίτας και Αναστάσιος Μπαμπατζιάς αποπειρώνται να μεταφέρουν σε λέξεις μια σχεδόν θρησκευτικού τύπου ενσώματη εμπειρία.
Περί της ασημαντότητας (ή μη) υμών και ημών, επί της σκηνής και κάτωθι αυτής. Του Γιάννη Πλόχωρα
Μυσταγωγικές ιχνηλατήσεις και τελετουργίες νέων πρωτοποριακών ήχων υπό ιδρυματική στέγη. Του Βασίλη Παπαδόπουλου
Θα μπορούσαν να είχαν γίνει μεγαλύτεροι από τους.... ίδιους όπως είναι σήμερα. "Τουλάχιστον μένουν τα τραγούδια". Του Μάνου Μπούρα
Κι αν μας αντέξει ...η σκηνή, με μια ακουστική κιθάρα μόνο, θα φανεί. Στο χειροκρότημα. Και στο κείμενο του Μάνου Μπούρα
Η τοιχογραφία (μετά ή άνευ μουσικής) πρέπει να είναι από τις παλαιότερες εκδηλώσεις τέχνης του ανθρώπου. Του Γιάννη Αβραμίδη

Σελίδες

Σελίδες

  • από 35 σελίδες, 1042 εγγραφές
Εγγραφή στο RSS της κατηγορίας