Η αποτίμηση μιας ακόμη επικά φιλοσοφημένης εμφάνισης των Σλοβένων μέσα σε ...1821 λέξεις. Του Αντώνη Ξαγά
LIVE REVIEWS
Η Μαριάννα Βασιλείου σε πραγματικά ...επικίνδυνη αποστολή στο Λονδίνο, εκτέθηκε στην ηχητική καταιγίδα αυτής της μικροκαμωμένης, γλυκιάς Βαλκυρίας.
O Αντώνης Ξαγάς βγάζει τα 3D γυαλιά, κάθεται σε ένα "ψυχρό" κομπιούτερ και κλείνει (;) λογαριασμούς. Και η μουσική συνεχίζεται. Νon stop...
"Ανίερο σκοτάδι", "ανόσια ατμόσφαιρα" σε μια εκκλησιά; Noise θα πέσει να μας ...κάψει. Της Ελένης Φουντή
Τι το ιδιαίτερο έχει άραγε ένα φεστιβάλ ντάλα χειμώνα και μάλιστα στη Σλοβενία; Ο Άρης Μπούρας ήταν εκεί και περιγράφει.
Ευτυχώς δεν ήταν αιώνες, μόνο... 17 τα χρόνια αναμονής για την επανεμφάνιση της Λευκής Συμφωνίας. Στο ενθουσιώδες κοινό βρισκόταν και ένας συναισθηματικά φορτισμένος Μάνος Μπούρας
John Maus, Μαρία Φλέδου, Άρης Καραμπεάζης. Ένας βρισκόταν πάνω στην σκηνή, μία στην πλατεία και στην ...βρεγμένη ανταπόκριση και ένας στο σχόλιο.
Για πότε πέρασαν 22 χρόνια... Tου Τάσου Βαφειάδη
Άντε και του χρόνου να 'μαστε όλοι καλά. Του Άρη Καραμπεάζη
"Tora" ήταν ένα σύνθημα που χρησιμοποίησαν οι Ιάπωνες στον Πόλεμο. Τούτοι οι νεαροί Αυστραλοί δεν ακούγονται διόλου επιθετικοί πάντως. Του Χαράλαμπου Χαλάτση
Τα λάιβ είναι οι θρησκευτικές λειτουργίες του μικρόκοσμου μας. Ενίοτε όμως μπορεί να συνταράξουν και να αναθεωρήσουν τις βεβαιότητες των πιστών. Του Άρη Καραμπεάζη
Γράφοντας χιλιόμετρα στα καλοκαιρινά φεστιβάλ: Από την Νυρεμβέργη στο Ντόρτμουντ και από εκεί ...στην υπόγα του Αν στα Εξάρχεια. Του Χαράλαμπου Χαλάτση
Η Μαριάννα λέει να πάει απόψε συναυλία, δεν παίζουν και κάθε βράδυ μαζί Αγγελάκας και Παυλίδης. Όταν ξανάνοιξαν τα φώτα, έπιασε και έγραψε... Tης Μαριάννας Βασιλείου
Πότε είναι άραγε η σωστή στιγμή να δεις λάιβ έναν μουσικό; Του Τάσου Βαφειάδη
Μουσική από χορδές πιάνου, ξυλάκια, αλουμινόχαρτο, ντέφι, γυάλινα πιατάκια, ξύλινες σφήνες και χριστουγεννιάτικες μπάλες. Της Μαριάννας Βασιλείου
Ένα φωτογραφικό ρεπορτάζ για το φεστιβάλ που έφτασε ήδη τα 9. Του Άκη Καλλόπουλου
Ο Αντώνης Ξαγάς σε μια ...απόδραση από τις διακοπές παρακολουθεί τον Γιάννη Αγγελάκα να βάζει "φωτιά στο λιμάνι".
Τεράστιος μουσικός αλλά... που 'σαι Καμάσι; Ο Άρης Καραμπεάζης μας αναλύει το "αλλά".
Κάτι παραπάνω από ένα ακόμη κείμενο "πως πέρασα στο Πριμαβέρα" και "θυμάσαι τότε που..." Του Άρη Καραμπεάζη
Εκπλήξεις και αναθέματα στο φεστιβαλικό οδοιπορικό του Χαράλαμπου Χαλάτση
Την ώρα που ο Άρης Καραμπεάζης βλέπει τον Gahan σαν Elvis στην παρακμή του και αναρωτιέται αν έχουμε όντως γίνει αυτό που κάποτε χλευάζαμε...
...ο Τάσος Βαφειάδης υπερασπίζεται τον (έστω και υπερβολικό) επαγγελματισμό ενός πολύπειρου σχήματος
Eπεφύλαξαν μια δοξαριά για κάθε, στενάχωρη ή μη, καρδιά. Μέχρι την επόμενη φορά (που κάτι μου λέει ότι δεν θ' αργήσει). Του Άρη Καραμπεάζη
Με το που σχόλασε η λειτουργία και με τον βόμβο ακόμη στα αυτιά, ο Αντώνης Ξαγάς έπιασε να γράφει.
Gentrification του κλασικού ροκ στην περιοχή του Κεραμεικού. Πιο ταιριαστό δεν γινόταν... Του Γιώργου Τσαντίκου
Ο Άρης Καραμπεάζης προσήλθε ως πιστός στην "κύκνεια" λειτουργία. Το σχόλασμα (και λίγο νωρίτερα) τον βρήκε όμως και με σπέρματα αμφιβολίας.
Είναι από τους Γερμανούς που θέλουμε να ξανάρχονται και πάλι και πάλι... Του Αντώνη Ξαγά
H (αμπελο)φιλοσοφία του αρχισυντάκτη: είναι τελικά πολύ κακό πράγμα στη ζωή οι υψηλές προσδοκίες. Και στις συναυλίες φυσικά... Του Άρη Καραμπεάζη
Τον αντέχει ακόμη η σκηνή (και δεν χρειάζεται καν να περιμένουμε το χειροκρότημα). Αλλά... Του Αντώνη Ξαγά
Σελίδες | Σελίδες
|
