Τα λάιβ είναι οι θρησκευτικές λειτουργίες του μικρόκοσμου μας. Ενίοτε όμως μπορεί να συνταράξουν και να αναθεωρήσουν τις βεβαιότητες των πιστών. Του Άρη Καραμπεάζη
LIVE REVIEWS
Γράφοντας χιλιόμετρα στα καλοκαιρινά φεστιβάλ: Από την Νυρεμβέργη στο Ντόρτμουντ και από εκεί ...στην υπόγα του Αν στα Εξάρχεια. Του Χαράλαμπου Χαλάτση
Η Μαριάννα λέει να πάει απόψε συναυλία, δεν παίζουν και κάθε βράδυ μαζί Αγγελάκας και Παυλίδης. Όταν ξανάνοιξαν τα φώτα, έπιασε και έγραψε... Tης Μαριάννας Βασιλείου
Πότε είναι άραγε η σωστή στιγμή να δεις λάιβ έναν μουσικό; Του Τάσου Βαφειάδη
Μουσική από χορδές πιάνου, ξυλάκια, αλουμινόχαρτο, ντέφι, γυάλινα πιατάκια, ξύλινες σφήνες και χριστουγεννιάτικες μπάλες. Της Μαριάννας Βασιλείου
Ένα φωτογραφικό ρεπορτάζ για το φεστιβάλ που έφτασε ήδη τα 9. Του Άκη Καλλόπουλου
Ο Αντώνης Ξαγάς σε μια ...απόδραση από τις διακοπές παρακολουθεί τον Γιάννη Αγγελάκα να βάζει "φωτιά στο λιμάνι".
Τεράστιος μουσικός αλλά... που 'σαι Καμάσι; Ο Άρης Καραμπεάζης μας αναλύει το "αλλά".
Κάτι παραπάνω από ένα ακόμη κείμενο "πως πέρασα στο Πριμαβέρα" και "θυμάσαι τότε που..." Του Άρη Καραμπεάζη
Εκπλήξεις και αναθέματα στο φεστιβαλικό οδοιπορικό του Χαράλαμπου Χαλάτση
Την ώρα που ο Άρης Καραμπεάζης βλέπει τον Gahan σαν Elvis στην παρακμή του και αναρωτιέται αν έχουμε όντως γίνει αυτό που κάποτε χλευάζαμε...
...ο Τάσος Βαφειάδης υπερασπίζεται τον (έστω και υπερβολικό) επαγγελματισμό ενός πολύπειρου σχήματος
Eπεφύλαξαν μια δοξαριά για κάθε, στενάχωρη ή μη, καρδιά. Μέχρι την επόμενη φορά (που κάτι μου λέει ότι δεν θ' αργήσει). Του Άρη Καραμπεάζη
Με το που σχόλασε η λειτουργία και με τον βόμβο ακόμη στα αυτιά, ο Αντώνης Ξαγάς έπιασε να γράφει.
Gentrification του κλασικού ροκ στην περιοχή του Κεραμεικού. Πιο ταιριαστό δεν γινόταν... Του Γιώργου Τσαντίκου
Ο Άρης Καραμπεάζης προσήλθε ως πιστός στην "κύκνεια" λειτουργία. Το σχόλασμα (και λίγο νωρίτερα) τον βρήκε όμως και με σπέρματα αμφιβολίας.
Είναι από τους Γερμανούς που θέλουμε να ξανάρχονται και πάλι και πάλι... Του Αντώνη Ξαγά
H (αμπελο)φιλοσοφία του αρχισυντάκτη: είναι τελικά πολύ κακό πράγμα στη ζωή οι υψηλές προσδοκίες. Και στις συναυλίες φυσικά... Του Άρη Καραμπεάζη
Τον αντέχει ακόμη η σκηνή (και δεν χρειάζεται καν να περιμένουμε το χειροκρότημα). Αλλά... Του Αντώνη Ξαγά
Εν τω μεταξύ στο Λονδίνο, η Μαρία Φλέδου τους βλέπει στη σκηνή και, πριν συνέλθουν τα αυτιά της, μας γράφει και μας προϊδεάζει
O φόρος τιμής σε αγαπημένους δημιουργούς είναι από εκείνους που τους καταβάλεις ευχαρίστως. Κι ας μην είσαι πια εξίσου ενθουσιασμένος... Tου Γιώργου Κοτσώνη
Όλοι τελικά έχουν τη δική τους προσωπική "καλύτερη συναυλία των Tuxedomoon". Του Άρη Καραμπεάζη
Παρουσίαση συναυλίας η οποία διαβάζεται σαν δισκοκριτική για ένα συγκρότημα που ολοένα και ανοίγει τα φτερά του (αψηφώντας και την ...βαρύτητα). Της Μαριάννας Βασιλείου
Ο Χαράλαμπος Χαλάτσης σε έναν πυρετιασμένο από φεστιβάλ σε φεστιβάλ απολογισμό με άφθονη μουσική και -τι άλλο- μπύρα.
Οι τύποι ήταν και "high" και "on fire". Ο Χρήστος Αναγνώστου μας μεταφέρει το κλίμα, κι ας έχασε για λίγο τη γη κάτω απ' τα πόδια
Μια βραδιά μεταξύ άγχους και νοσταλγίας συμπυκνωμένη σε μία και μοναδική πρόταση. Του Αντώνη Ξαγά
This is not a love song, this is not a live review. Ο Άρης Καραμπεάζης κάπου μεταξύ Αθήνας και Θεσσαλονίκης, Psychic TV και The Ex, ιστορίας και παρόντος.
Η μέρα των Chills, Brian Wilson, Richard Hawley, Drive Like Jehu, Venom, Action Bronson, Julia Holter. Του Άρη Καραμπεάζη
Στίχοι, ποιήματα, λέξεις, τραγούδια, μουσική, σε μια πολύ συγκινητική βραδιά. Της Μαριάννας Βασιλείου
Σα να μην πέρασε μια μέρα από το 1975. Του Τάκη Κρεμμυδιώτη
Σελίδες | Σελίδες
|
