Xenomorph angel
Το κοινό των σκοτεινών ηλεκτρονικών ακουσμάτων αυξάνεται και πληθαίνει στην Ελλάδα, που μπορεί να είναι περήφανη ότι διαθέτει μερικά αξιόλογα electro συγκροτήματα, όχι μόνο σε εγχώριο αλλά και σε ευρωπαϊκό επίπεδο (Decode, High Level Static).
Σε αυτήν τη συνομοταξία ανήκουν και οι Blue Birds Refuse To Fly, ένα τρίο που το λιγότερο που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί είναι αξιόλογο. Το βασικότερο είναι ότι στα δέκα χρόνια που υπάρχουν και δημιουργούν, έχουν καταφέρει να αποκτήσουν μια δική τους ταυτότητα και να πετύχουν ένα χαρακτηριστικό μουσικό προφίλ. Αυτό βασίζεται σε μεγάλο βαθμό και στο ταλέντο του Κυριάκου Π., ενός ανθρώπου καθόλου χθεσινού στο χώρο της μουσικής, με solo projects, και πολυσυλλεκτικές συνεργασίες.
Στο 'Xenomorph Angel', το τρίτο album τους, που κυκλοφορεί από την ιταλική Decadence Records, ο φουτουριστικός τους κόσμος παραμένει σχεδόν το ίδιο γοητευτικός. Είναι σίγουρα λιγότερο σκοτεινό από το 'Anapterωma'. Το καταλαβαίνεις από τα εναρκτήρια 'Crashed' και 'Morning Star', που σου προξενούν μια ηλεκτρονική "γαλήνη". Τα keyboards έχουν πάλι τον πρωταγωνιστικό ρόλο, και η αισθαντική φωνή της Εύας "ντύνει" μερικές από τις καλύτερες electro pop συνθέσεις της χρονιάς που πέρασε. Ο λυρισμός στους στίχους και η μελαγχολική ατμόσφαιρα δε λείπουν ούτε αυτήν τη φορά, κάτι που εντοπίζεται σε κομμάτια όπως το 'Want you there for me' και το 'Reisen'. Στο 'Oxygen' οι ηλεκτρονικές πινελιές είναι διακριτικές, όσες ακριβώς χρειάζονται. Είναι πολύ εύκολο να πέσεις σε υπερβολές, κάτι που αποφεύγουν με μαεστρία τις περισσότερες φορές. Το 'Das Maerchen' κρύβει όλη του τη δύναμη στο χορευτικό και άκρως κολλητικό ρυθμό του. Από την πρώτη ακρόαση σε συνεπαίρνει. Το φινάλε έρχεται με το 'Elegy', που με την εναλλαγή των ανδρικών και γυναικείων φωνητικών μεταδίδει ένα πολύ ερωτικό συναίσθημα, με απλούς, αλλά μεστούς στίχους.
Αναμφισβήτητα πρόκειται για ταλαντούχους μουσικούς, που δεν προσπαθούν να πουλήσουν φθηνά και εύκολα club hits, τέτοια groups-φωτοβολίδες ευτυχώς υπάρχουν πολλά. Αντίθετα, το 'Xenomorph Angel' είναι ένα υπέροχο δείγμα καλής και δυναμικής electro pop.
Η σύγκριση με το 'Anapterωma', είναι φυσικά αναπόφευκτη, τα standards του οποίου δεν κατάφεραν να ξεπεράσουν. Εκείνο το album παραμένει μέχρι και τώρα ό,τι καλύτερο έχουν κυκλοφορήσει.
Το 'Xenomorph Angel' δεν είναι ένα ντεμπούτο, οι BBRFT δεν είναι πρωτάρηδες. Ίσα ίσα, πρόκειται για μουσικούς που αγαπούν και υπηρετούν πιστά το είδος που πρεσβεύουν, αποκομίζοντας τις καλύτερες των εντυπώσεων. Όπως άλλωστε και αυτήν τη φορά. Θεωρώ όμως ότι έχουν φόντα να φτάσουν ψηλότερα. Όχι για να αποδείξουν κάτι, αλλά γιατί πολύ απλά μπορούν. Μακάρι αυτά τα μελαγχολικά πουλιά να δεχτούν να πετάξουν σε πιο μακρινούς μουσικούς ορίζοντες. Εμείς σίγουρα θα τους ακολουθήσουμε.
