Ερώτηση: Αν κάποιος αποκαταστήσει επαφή για πρώτη φορά με τους 23 Skidoo, μέσω του τελευταίου τους άλμπουμ και μετά αναζητήσει παρόμοιο ήχο σε προηγούμενες δουλειές τους θα τα καταφέρει; Χμ, λυπάμαι, μάλλον χάσατε! Όσο μεγαλώνει το βάθος χρόνου της αναζήτησης, τόσο μεγαλώνει και η ηχητική απόσταση. Και πρόκειται για αξιοσέβαστο βάθος χρόνου, καθώς το group αναδύθηκε στον μουσικό αφρό το 1979, σαν μπάντα της industrial σκηνής. Μετά το '84 ηχογραφούσαν σποραδικά, αλλά η σχέση τους με τη μουσική μεταφέρθηκε στο χώρο της παραγωγής και κυκλοφοριών μέσα από την εταιρεία τους Ronin, κυρίως hip-hop ονομάτων.
Φέτος μετά από μεγάλο χρονικό διάστημα, παρουσιάζουν το καινούργιο τους πόνημα και ανεβάζουν τον πήχυ της ιδιοφυίας στο μουσικό στίβο. Καταφέρνουν με αβίαστο τρόπο συνδυάσουν jazz, hip-hop, funk, το σαξόφωνο του Pharoah Sanders με το ραπάρισμα του Major, το βιολί με σκρατσάρισμα και ότι άλλο ανορθόδοξο, πάντα όμως πακεταρισμένα σε σύγχρονη μουσική φόρμα.
Το opening track, το "Freeze frame" είναι η δεκαεξαβάλβιδη μορφή του funk, το "Dirty lo" η εμπλουτισμένη άποψη του hip-hop, το "Interzonal" το easy-listening των εστέτ του 2010, το "Kendang" η προοπτική της εθνικ-jazz, το "Catch 23" το μεταμοντέρνο τηλεοπτικό μουσικό θέμα, το "Crossfire" η αναβάθμιση του φλάουτου σε πρωταγωνιστή, το "Where at you" το βέβηλο R 'n B (που θα έκανε τον R. Kelly να κοκκινίσει), το "Atmosfear" ο συγκερασμός της δεξιοτεχνίας και του συναισθήματος, το "Dawning" το single του άλμπουμ, το "Meltdown" το μανιφέστο των κρουστών, το "Dusk to down" το soundtrack του virtual παραμυθιού και το "Ayu" ο κατάλληλος επίλογος, που συμπυκνώνει όλα τα προηγούμενα. Αν παρεμπιπτόντως, κάποιο track του άλμπουμ ακουστεί σε διαφήμιση, μην εκπλαγείς! Ούτως ή άλλως έχουν ήδη γράψει μουσικά spot για διαφήμιση.