R.O.A.D.S

Όσο η κρίση στην κοινωνία, στην βιομηχανία, στην παραγωγή, στις τέχνες, στην μουσική, βρίσκεται στην κορύφωση της αυτή την περίοδο, στην ώριμη δημιουργική σκέψη ο νους γεννά πάντα νέες, σύγχρονες και φρέσκιες ιδέες. Έτσι τα «πληγωμένα» σώματα αλλά και τα ανήσυχα μυαλά, όπως και οι θαλασσοδαρμένοι καπετάνιοι στην καταιγίδα φαίνονται.

Πριν από περίπου τρία χρόνια είχα γράψει για την μουσική και τις ιδέες του διαδικτυακού παραγωγού, συνθέτη και ολοκληρωμένου καλλιτέχνη 7DD9 – στην ψηφιακή ανεπιστρεπί πλέον πραγματικότητα για όλους μας. Ο μοναχικός δρόμος των συνθεσάιζερ του ’60 και ’70, που ήταν όχι μόνο για κείνους που είχαν τα χρήματα ν’ αντέξουν το κόστος χρήσης των αλλά και το βάρος και την αξία των ιδεών τους σε βάθος χρόνου, σήμερα έγινε ένας «φυσιολογικός» τρόπος έκθεσης και λειτουργίας της μουσικής πραγματικότητας που καλύπτει όλα τα φάσματα ιδεών, αντιλήψεων και λειτουργίας της μουσικής βιομηχανίας.

Το 2017 ο 7DD9 είχε κυκλοφορήσει δύο έργα με χρονική απόσταση λίγων μηνών, τελείως διαφορετικά μεταξύ τους. Το ζοφερό “Alternative Facts” και το χρωματιστά αισιόδοξο “Colors”. Από τότε πέρασαν χρόνια αναζήτησης, «παίζοντας» με τους ήχους, τα ηχοχρώματα και τις διαθέσεις που έχει κάθε δημιουργικός άνθρωπος «που δεν μπορεί να καθίσει στα αυγά του».

Οι ετικέτες synthwave, darksynth, retrowave, cyberpunk κλπ που βρίσκονται, ως χρηστικός οδηγός, στο bandcamp, μάλλον αδικούν καλλιτέχνες, ιδέες και είδη, γιατί «φωτίζουν» μόνο το «πεζοδρόμιο» και όχι τον «δρόμο» που κινούνται οι εξελίξεις και η μουσική. Ο 7DD9, ο οποίος έχει έδρα την χώρα μας, μπορεί να είναι εραστής του παρελθόντος, αλλά τα «πνευματικά παιδιά του» είναι παράγωγα εξισώσεων με άγνωστους εκθέτες, πολλαπλών χρήσεων και αντιθέτων λύσεων. Και όπως η κάθαρση έρχεται μετά από μια επίπονη ψυχική και σωματική διαδικασία, έτσι και το «σύντομο» αλλά μεστό “R.O.A.D.S.”, το οποίο είδε το ψηφιακό του φως την 1η Μαΐου 2020 με διάρκεια μόλις 14’52’’, αφήνει ένα παχύ ίχνος στην μουσική καταιγίδα του σήμερα.

Πίσω από την ακροστιχίδα του τίτλου του, «κρύβονται» τα πέντε μουσικά θέματα που το απαρτίζουν. 1. (R)equiem (for Humanity), 2. (O)men, 3. (A)patheia, 4. (D)isclosure, 5. (S)alvation = R.O.A.D.S.

Ο ίδιος ο 7DD9 δίνει μια μικρή, πικρή γεύση των μουσικών του στο bandcamp, κάτι σαν αποκαλυπτικό όνειρο που μπερδεύει και μπερδεύεται στο μυαλό μας αλλά και στον ορίζοντα του καθένα μας που θέλει να ζήσει πέρα από τους φόβους του. Μουσικά αλλά και θεματικά ξεκινά σαν μια δοκιμασία του ανθρώπου που ζει…. ξεκινώντας από τον θάνατο του. Ίσως η περίοδος του χριστιανικού Πάσχα τον Απρίλιο που πέρασε αποτέλεσε πηγή ενδοσκόπησης και στοχασμού για τις αξίες αλλά και την πορεία του καθένα μας μέσα στο κόσμο.

Ξεκινώντας με το νεκρώσιμο “Requiem” πάμε ένα βήμα πιο πίσω με το “Omen”, την προφητεία της έλευσης και της δοκιμασίας όλων των δεινών μας. Περνάμε στην φάση των ερωτηματικών και της ενδοσκόπησης με την απάθεια, “Apatheia” για να βιώσουμε νοητικά την Αποκάλυψη, “Disclosure” και ίσως για τους λίγους να έρθει η Σωτηρία, “Salvation”.

Στο εξώφυλλο του δίσκου το παρόν ή το ύστερο μέλλον είναι αβέβαιο, επικίνδυνο για προβλέψεις και εκτιμήσεις. Ο δρόμος μπροστά μοιάζει πολεμικό χαράκωμα, ένας οχετός από ερείπια ονείρων και κόπων, ένας χείμαρρος λάσπης σκόνης και αρχαίας σκουριάς. Στο βάθος η πόλη, τα κτήρια μια «κουρτίνα» που κρύβει την πραγματικότητα ή μια Αποκάλυψη που έρχεται καθώς από πάνω της ο ουρανός κοκκινίζει από τους κεραυνούς;

Στην μουσική επένδυση αυτών των σύντομων παραβολών, ο 7DD9 μου θυμίζει θεματικά τους Γερμανούς “Popol Vuh” όταν έγραφαν τα αποκαλυπτικά soundtrack για τις ταινίες του Werner Herzog. Μουσικά με πάει στις πρώτες απόπειρες των Human League με το πρωτοποριακό για την εποχή τους Lp “Travelogue”-1980. Οδοιπορικό σε μια αχαρτογράφητη μουσική δυστοπία που απαιτούσε τότε ανοιχτά αυτιά. Μετά το φοβιστικό “Requiem” με τις καμπάνες και το ανατριχιαστικό σύρσιμο του μέταλλου πάνω στο λίθινο δρόμο, έρχεται η Προφητεία –“Omen” που θυμίζει πρώιμους Cabaret Voltaire. Στην ανάπτυξη της αντιστροφής του πόνου σε απάθεια, υπομονή, εγκαρτέρηση και ανάνηψη ελπίδας οι O.M.I.T.D και οι πάντα απρόβλεπτοι Clock DVA μου φαντάζουν σαν άυλες επιρροές που πέρασαν από το DNA όλων εκείνων που έβαλαν τα δάκτυλα τους σε ένα Korg M1, Yamaha DX7, Roland D-50 και ξεπέρασαν σύνορα, φόβους για να συνεχίζουν να γράφουν την σύγχρονη ιστορία με ώριμη σκέψη και λυρισμό.

Bandcamp