Όλα τα πράγματα έχουν ώρα. Έτσι λένε. Εγώ αν σκεφτείς ότι μερικά απ' τα δικά μου τα περιμένω όσο ζω, αναγκαστικά προσάρμοσα και τη σκέψη μου στη διαρκή αναμονή. Μολοντούτο, συνεχίζω να κρατώ μερικά μου πιστεύω-άγκυρες σε απόσταση ασφαλείας. Αφορούν κοντολογίς οτιδήποτε δεν έχω απομυθοποιήσει, αλλά για πόσο ακόμη ούτε που ξέρω.
Ο 26χρονος Γιώργος Μαστροκώστας ηχογραφεί ως Absent Without Leave εδώ και μερικά χρόνια. Ηχογραφεί εμπνεόμενος κι αναπαράγοντας επί το πλείστον τις εικόνες της πόλης που μένει, της Αθήνας. Έφτιαξε μια δισκογραφία που ξεκινάει απ' το 2003, αλλά με το να έχει κάνει τόσο σύντομα θεσμό πια τις hand-made συσκευασίες, αυτόματα έχει περάσει τις κυκλοφορίες του στη σφαίρα των φετίχ και των συλλεκτών. Μουσικής με ευρύτερα κίνητρα κι ενδιαφέροντα. Για απαιτητικούς. Για όλους αυτούς που αναζητούν ουσιαστικά και δεν αρκούνται στο downloading όταν πετύχουν λαβράκι.
Το 2008 θα είναι πιθανόν πολύ καλή χρονιά για τους Absent Without Leave. Έτσι εκτιμώ αφού ζύγισα αυτό το αξιέπαινο φετινό τους ep στην καναδική Chat Blanc, το 42ο αντίτυπο από τα 133 της παρτίδας κοπής του για την ακρίβεια - μιλάμε για 3'' σε χειροποίητο artwork δύο επιπλέον απτές λεπτομέρειες. Μπορώ να πλάσω και δεκάδες άλλες τέτοιες με τη φαντασία μου. Κι αναλογιζόμενος ότι ο Μαστροκώστας δημιούργησε τη μέγιστη, υπό τις περιστάσεις, αναμονή για το επερχόμενο "Postcards From Nowhere", το άλμπουμ που θα διαδεχτεί το "Bon Voyage", ένα από τα μέρη του μύθου (αστικός κι εκείνος) που έστησαν οι ιθύνοντες του Unlabel το 2006 κυκλοφορώντας σε σειρά ένα νούμερο κάθε εβδομάδα του χρόνου.
Περαιτέρω εμβάθυνση στο παρόν και στα χρώματά του: Το "Resound ep" έχει τρεις συνθέσεις όλες κι όλες, και ίσα που αγγίζει σε διάρκεια τα 21 αχνά λεπτά. Που δε φτάνουν, αφού το εναρκτήριο "Blue Vitriol" είναι τόσο αναπαυτικής ατμόσφαιρας άκουσμα που σε κάνει εύκολα να βολεύεσαι με το replay ως κουμπί. Αν δεν υπήρχε στο καπάκι η έλευση του "Aerolite", ίσως να νοίκιαζες εκεί ένα δωμάτιο. Εξαιρετικά κομμάτια και τα δύο, ανεβάζουν αισθητά το δημιουργικό πήχη στο τι σημαίνει "σπιτική ηχογράφηση" στα μέρη μας. Παράλληλα, σηματοδοτούν μια πιο διακριτή τιμονιά του Γιώργου Μαστροκώστα από το post-rock, όπου άρχισε το ταξίδι του στο μουσικό κόσμο του σήμερα, στην post-alike electronica, την ηχητική όαση του μέλλοντος αναλογικά (αλλά και σοβαρά μεταξύ μας). Πιο σκοτεινός δε θα το έλεγα, πιο ρυθμικός θα συμφωνούσα, ειδικά στο δεύτερο τρακ, πιο ταξιδιάρικος επίσης. Οι τρεις λέξεις που μιλάνε για το αποτέλεσμα του "Resound ep" απουσία του ήχου.
Τους Absent Without Leave τους είδα τελευταία φορά λάιβ ως ντουέτο να υποστηρίζουν τη συναυλία του Manyfingers. Όσο μπορούσε να την υποστηρίξει γκρουπ παίζοντας σε έναν απ' τους μικρομέτριους χώρους της πρωτεύουσας. Την ατμόσφαιρα μού καλλιεργήθηκε ότι ναι, μπορούν να τη στήσουν. Τη διάρκεια είναι που χρειάζονται, του να σπάνε την ακολουθία των αργών σε ανάπτυξη συνθέσεων του παρελθόντος (με βάση τις κιθάρες και τα εφέ τους) με εμβόλιμα πειθαρχημένα ηλεκτρονικά midtempi. Το "Aerolite" είναι μία τέτοια αβάντα που στη συναυλιακή ανάπλασή του μπορεί να μετατραπεί σε σούπερ κατάσταση αγνώστου μεγέθους.
Ωστόσο, το φόρτε αυτού του one man project είναι να σκύβει στις μεταμεσονύχτιες ώρες και να γράφει σε στενές "κρεβατοκάμαρες". Καταθέτοντας στο άψε σβήσε σπουδαίες, ελιτίστικες κυκλοφορίες όπως η παρούσα. Προλάβετέ την όσο ακόμη υπάρχει.