Abstract Concrete

Κάπου εκεί στο τελείωμα του 2023 βγήκαν μερικά ατόφια διαμαντάκια. Σίγουρα ένα από αυτά είναι τούτο εδώ, η πρώτη κυκλοφορία ενός σχήματος, δημιούργημα ενός ανθρώπου, με πάνω από 50 χρόνια στην πλάτη του στην underground σκηνή του Λονδίνου. Ο Charles Hayward, δημιουργός - τραγουδιστής και ντράμερ αυτής της καινούριας μπάντας των Abstract Concrete, ξεκίνησε τη μουσική του πορεία από τους Quiet Sun, το πρώτο σχήμα του Phil Manzanera στις αρχές των 70s, στη σκηνή του Canterbury, για να συνεχίσει αρχικά με τους This Heat, ένα πειραματικό prog rock σχήμα της εποχής του punk, με μεγάλη υπόγεια επίδραση έως σήμερα, και μετέπειτα τη δεκαετία του ‘80, πάνω στα ίδια χνάρια, με τους Camberwell Now.

Ντράμερ κατά βάση ο ίδιος, συνέχισε να δημιουργεί και να παίζει σε όλη τη σκηνή του Λονδίνου. Το 2016 μάζεψε και πάλι τον παλιόφιλό του Charles Bullen από τους This Heat, έφτιαξαν τους This Is Not This Heat, έκαναν συνεργασίες με ηχηρά ονόματα, και ξανάπαιξαν live, που μπορείτε να τα βρείτε στο YouTube. Από το 2020 είναι διαθέσιμη όλη η μικρή, πλην επιδραστική, δισκογραφία των This Is Heat στο Bandcamp, ενώ σύντομα ο ίδιος βρήκε νέους μουσικούς, από τη σκηνή του Λονδίνου και έφτιαξε τους Abstract Concrete για να βγάλει πέρσι το πρώτο τους αριστουργηματικό ομώνυμο LP (ηλεκτρονική κυκλοφορία προς το παρόν, ενώ αναμένεται συλλεκτική έκδοση βινυλίου 12”).

73 χρονών σήμερα ο Charles Hayward, κι όμως είναι μέσα στα μουσικά πράγματα περισσότερο από 20χρονους, έχοντας ξεκινήσει και περιοδεία στην Ευρώπη για παρουσίαση του μοναδικού σχήματός τους. Οι μουσικοί που τον πλαισιώνουν είναι διαλεγμένοι από όλη την underground σκηνή του Λονδίνου. Ιδιαίτερη μνεία στη Γαλλίδα, εγκατεστημένη στην Αγγλία Agathe Max, η οποία με τη βιόλα της δίνει χαρακτηριστικό τόνο στις μελωδίες και συνθέσεις του Hayward, o οποίος από τύμπανα με το μικρόφωνο μπροστά του ως τραγουδιστής, κατευθύνει το σχήμα σε μονοπάτια, ίσως όχι τελείως πρωτόγνωρα, αλλά σίγουρα δημιουργικά.

Έξι συνθέσεις ενός συνειδητοποιημένου 70άρη, ο οποίος ζει και παίζει σαν 20χρονος. ‘Where are we?’ αναρωτιέται κλείνοντας το πρώτο τραγούδι ‘Almost Touch’, για να απαντήσει ‘Here are we, we are here’. Κλείνοντας δε αυτό τον πανέμορφο εικονικό (ψηφιακό δίσκο) με το ‘Tomorrow’s World’, αναρωτιέται ‘Are we there yet?’ Δεν ξέρω που θέλει να φθάσει. To ταξίδι του στη μουσική ξεκίνησε πριν πεντήντα και χρόνια, συνεχίζει ακόμη, η ερώτηση είναι ρητορική, δεν ξέρω αν υπάρχει κάποιος προορισμός. Πάντως του αξίζει μια αναγνώριση της προσφοράς του στη μουσική και μια καταξίωση του ρόλου του ως αέναου (συν)οδοιπόρου.

Μπορεί να έχουν ειπωθεί τα πάντα και οι δρόμοι που ακολουθούν οι Abstract Concrete να είναι οι ίδιοι που έχουν ακολουθήσει και ακολουθούν χρόνια τώρα όλοι οι καλλιτέχνες του ροκ, όμως κάθε φορά το ταξίδι είναι μοναδικό, και τούτο εδώ το δικό τους είναι μαγικό.