LateNightTales
Να πάμε κατευθείαν στο ζουμί, μιας και όλα τρέχουν κι εσείς πιθανολογώ ότι τώρα σερφάρετε και διαβάζετε και κανένα νέο και μπήκατε και λίγο στο MiC; Τι είναι αυτό που κάνει το συγκεκριμένο μιξ της Late Night Tales να αξίζει την προσοχή σας; Η Agnes Obel έχει πετύχει εδώ μια τέλεια συρραφή μουσικών θεμάτων, περισσότερο ως mixtape παρά ως ντιτζεϊκό μιξ. Λειτουργεί σαν μικροχειρούργος, ενώνει τμήματα κομματιών αλλά καταφέρνει να απέχει μίλια από τη δημιουργία Φρανκενστάιν. Χρησιμοποιεί διαφορετικά μουσικά είδη αλλά πετυχαίνει όλα να κινούνται σ’ έναν ήπιο, ταυτόχρονα υπόγεια αναστατωτικό (δική μου λέξη) ρυθμό, ένα vibe νυχτερινό, μια μπασογραμμή που σε οδηγεί.
Τι είναι αυτό που κάνει το συγκεκριμένο μιξ να διαφέρει; Τελευταία ό,τι έχω ακούσει, όχι μόνο της συγκεκριμένης σειράς αλλά γενικότερα σε μιξαρισμένο υλικό, μου έδινε την εντύπωση ότι ο μουσικός ή η μπάντα που έκανε την επιλογή, την έκανε λίγο ελαφρά τη καρδία, «μαζευτήκαμε στην παμπ και βάζουμε τα αγαπημένα μας πάρτι κομμάτια στο τζουκμπόξ», ασύνδετα, άλλα χορευτικά, άλλα πιο χαλαρωτικά μπας και πιάσουμε κλίμα κ.ο.κ. Μεμπτό; Όχι ακριβώς, την Late Night καθένας την αντιμετωπίζει με τον τρόπο του. Αλλά εδώ το γάντι ταίριαξε τέλεια αγκαλιάζοντας πολλές πτυχές, φαινομενικά μακρινές κι όμως όχι, σαν βιώματα, χαρές και λύπες, που ανήκουν στην ίδια ζωή.
Ίσως τα περιγράφει καλύτερα η ίδια η Agnes σ’ αυτό το μικρό απόσπασμα από το δελτίο τύπου της εταιρίας το οποίο σας μεταφράζω κάπως ελεύθερα εδώ: «Ήταν μια έκπληξη το πόσο χρόνο κατέληξα να δαπανώ σ’ αυτό. Μάζεψα όλα τα τραγούδια μαζί με τον σύντροφό μου Alex και απλά περάσαμε χρόνο ακούγοντας τους δίσκους, προσπαθώντας να δούμε τι θα ταίριαζε μαζί. Κάποια από τη μουσική που έχω συμπεριλάβει εδώ προέρχεται από mixtapes που φτιάχναμε όταν είμασταν απλά φίλοι, ως έφηβοι. Καθένα απ’ τα κομμάτια αναπαράγει ιστορίες στο κεφάλι μου». Τα ηχητικά στίγματα μιας ζωής, η μουσικοφιλία και η δουλειά, δεν κρύβονται, περισσεύουν.
Για την ιστορία, η Agnes Obel είναι Δανή μουσικός που ζει στο Βερολίνο, έχει τρεις προσωπικούς δίσκους στη μέχρι τώρα δισκογραφία της, την κατατάσσουν συνήθως στα neo-classical και folk είδη, ενώ έχει απολαύσει μεγάλη επιτυχία μέσω χρήσης τραγουδιών της σε πάμπολλες τηλεοπτικές σειρές.
Η δισκοθήκη της, κρίνοντας από την εδώ επιλογή, φαίνεται ν’ αποτελείται από γυναικείες φωνές της reggae, μποσανόβες, lo-fi κιθάρες, βουλγάρικα πολυφωνικά, κλασσική, Αμερικάνους πρωτο-χίπηδες και Άγγλους τηλεοπτικούς τζαζίστες. Κατεβαίνουν επίσης από τα ράφια στο πικάπ διάφορα γνωστά ονόματα σε άγνωστες (σε μένα τουλάχιστον) στιγμές τους, ο Lee Hazelwood ως παραμυθάς, o Ray Davies των Kinks μ’ ένα υπέροχο demo του, οι Can, ο Henry Mancini, οι ανεκδιήγητοι Ελβετοί Yello, η Nina Simone μ’ ένα ανατριχιαστικό acapella live και, κάπου εκεί ανάμεσα, η εκπληκτικά ταιριαστή Λένα Πλάτωνος του ’85.
Η σειρά Late Night Tales αποτελεί μετεξέλιξη της Another Late Night στην οποία έχουν παρουσιάσει κατά το παρελθόν τις βερσιόν τους οι Four Tet, Flaming Lips, Belle & Sebastian, Nouvelle Vague, MGMT, Franz Ferdinand και πολλοί άλλοι. Το συγκεκριμένο άλμπουμ το βρίσκετε στο Bandcamp σε πλήρη μορφή πατώντας εδώ.
