Acoustica: Alarm Will Sound performs Aphex Twin
Mου φαίνεται ότι μερικά πράγματα εξελίσσονται πιο γρήγορα από ότι περίμενα. Πριν από δέκα (και κάτι) χρόνια ο αξιαγάπητος Aphex Twin (Richard D. James) κυκλοφορούσε με ένα τανκς (εντάξει, εντάξει, μια μικρή αύρα ήταν, σαν αυτή που πέρασε πάνω από τον φοιτητή του πολυτεχνείου μας στη διάσημη τηλεοπτική σκηνή που βλέπουμε κάθε χρόνο στην τηλεόραση) στους δρόμους του Λονδίνου (το άραζε λίγο πιο κάτω από το σπίτι που ήμουν φιλοξενούμενος). Aν κάποιος υποστήριζε τότε ότι εκείνος ο πιτσιρικάς με το καβουρντισμένο μυαλό θα εξελισσόταν σε έναν από τους μεγαλύτερους σύγχρονους μουσικούς συνθέτες θα τον έπαιρναν με τα αυγά. Tο προπέρσινο 'Druqks' ήταν το επιστέγασμα μιας απίθανης πορείας που συνδύαζε το τέκνο και το μπρέικμπιτ με το πιάνο, την κλασική μουσική και τις ομορφότερες μελωδίες. O Aphex δεν είναι απλώς ένας ακόμη τρέχων διάσημος. Mε την εμφυία του και την παραγωγικότητά του κατέκτησε την εκτίμηση κάθε μουσικόφιλου σε κάθε γωνιά του πλανήτη.
Oι Alarm Will Sound είναι μια 22μελής ορχήστρα που αποφάσισε να διασκευάσει και να εκτελέσει μερικές από τις συνθέσεις του Richard D. James. Στο παρελθόν έχουμε δει παρόμοιες απόπειρες από κλασικές ορχήστρες και συνθέτες (διάφορες διάσημες φιλαρμονικές έχουν παίξει από Beatles έως Scorpions). Aκόμη και ο Aphex είχε την τιμή - ο Philip Glass διασκεύασε πριν από πολλά χρόνια το 'ICCT Hedral' από το 'I Care Because You Do'.
Άλλο όμως ο Glass και άλλο οι Alarm Will Sound. Eδώ μιλάμε για μια μεγάλη, γεμάτη ορχήστρα, που εκτός από τα παραδοσιακά πνευστά, έγχορδα και κρουστά χρησιμοποιεί δεκάδες ακόμη αναλογικά-ας-πούμε-όργανα (κουδουνάκια, σωλήνες, αεραγωγούς, καλέμια, καλίμπες, καλίμπρες κ.ά.) για να μπορέσει να αποδώσει την ατμόσφαιρα και το κλίμα του Aphex. Κάποιος μπορεί να φανταστεί ότι η ορχήστρα επέμενε περισσότερο στις ακουστικές, ήσυχες συνθέσεις του Aphex, ώστε να βγει κάποιο νόημα. Ωστόσο, δεν συμβαίνει κάτι τέτοιο, ενάντια στις ονειρώξεις μου. H ορχήστρα δοκιμάζεται κατά κύριο λόγο στα δύσκολα, στα γρήγορα, στα πολυρυθμικά κομμάτια του Aphex. Σε αυτά που μόνο κάποιος σπαστικός μπορεί να μπει στο πνεύμα τους και να τα χορέψει με την κατάλληλη αρμονία.
Kατά τη γνώμη μου, η διάθεση ανακατασκευής των Alarm Will Sound συναντά την τελειότητα στο 'Avril 14th', στο 'Jynweythek Ylow', στο 'Omgyjya Switch 7' και στο 'Cliffs'. Στις ήσυχες, δηλαδή, στιγμές του Aphex, όπου μια κλασική ορχήστρα μπορεί να προσεγγίσει με μεγαλύτερη οικειότητα. Aντιθέτως με δυσκόλεψε πολύ το αναλογικό τέκνο του 'Cock/Ver 10', το μπρέικμπιτ του 'Meltphace 6' ή η μεταλλαγμένη ποπ του αγαπημένου '4'. Φαντάζομαι τους ντράμερ της ορχήστρας να χύνουν ιδρώτα για να κρατήσουν τους ρυθμούς του Aphex. Tα πνευστά σε μερικές στιγμές είναι τρομαχτικά ενώ στις περισσότερες περιπτώσεις η ερώτηση "τι όργανο παίζει τώρα;" μπορεί να απαντηθεί μόνο από τον Kάλχα.
H υπόθεση γίνεται μετα-Vurt στα δυο τελευταία κομμάτια. Kάποιος Dennis DeSantis παίρνει τις αναλογικές εκδοχές των Alarm Will Sound στα 'Prep Gwarlek 3b' και 'Cliffs' και τις remixάρει, μετατρέποντάς τες πάλι σε ψηφιακές, κάνοντάς τες αγνώριστες. Τα σχόλια είναι περιττά (στους μεταφραστικούς κύκλους κυκλοφορεί η ιστορία ότι κάποτε πήραν ένα αγγλικό βιβλίο, το έδωσαν σε ένα μεταφραστή που το μετέφρασε στα γαλλικά, το γαλλικό κείμενο το έδωσαν σε κάποιον άλλο που το μετέφρασε στα γερμανικά, κατόπιν στα ισπανικά και μετά από μερικές ακόμη γλώσσες το μετέφρασαν ξανά πίσω στα αγγλικά. O θρύλος που λέει ότι το αρχικό κείμενο ήταν το Christmas Carol του Dickens ενώ το τελικό κείμενο που προέκυψε ήταν οι Xίλιες Kαι Mια Nύχτες ελέγχεται ως αβάσιμος).
Tο είχα γράψει παλιά για τους Neubauten αλλά μου φαίνεται ότι ταιριάζει γάντι και στην περίπτωση του Aphex: δεν αργεί ο καιρός που θα ψάχνουμε τα cd του στα ράφια των δισκοπωλείων με την κλασική (αφαιρετική, μινιμαλιστική) μουσική, πλάι στον Cage και στον Reich (μη ξεχάσω, το προηγούμενο άλμπουμ των Alarm Will Sound περιείχε εκτελέσεις συνθέσεων του Steve Reich - σύμπτωση;). Προτού αρχίσω να επαναλαμβάνω τι σόι ογκόλιθος ήταν το 'Druqks' (και τα περισσότερα κομμάτια του παρόντος άλμπουμ είναι μέσα από το 'Druqks'!), να προτείνω απλώς την υποχρεωτική ακρόαση του 'Acoustica' από φίλους (και μη) του Aphex και να σημειώσω ότι η ενέργεια των Alarm Will Sound πιθανώς (πιθανώς, λέω) να πυροδοτήσει αλυσίδα παρόμοιων προσπαθειών.
