Το "Chasing the scorpion's tail" είναι το πρώτο προσωπικό LP του Alex Puddu. Δεν είναι όμως η πρώτη του στενή επαφή με τη δισκογραφική μπίζνα, καθώς με έναν ακόμη τύπο και την επωνυμία Puddu Varano κυκλοφόρησαν τρία LPs. Τα προσόντα που αναγράφονται στο βιογραφικό του, είναι drummer,συνθέτης και παραγωγός. Η δουλειά του κινείται κυρίως στον κόσμο του easy listening. Διανθίζεται βέβαια από latin, rhyhtm 'n' blues και jazz στοιχεία, ενώ λοξοκοιτάζει και προς τα μουσικά θέματα του ιταλικού και του γαλλικού κινηματογράφου των 60'ς.
Το εγχείρημα αποπνέει μια γλυκιά (χωρίς να γίνεται γλυκερή) ζεστή αίσθηση και είναι ιδανικό για να συνοδεύει αισθησιακές σκηνές, πραγματικές και εικονικές. Αρκετές συνθέσεις έχουν την πολυτέλεια να διαθέτουν φωνητικές μελωδίες, οι οποίες όμως δεν μαγνητίζουν το ακουστικό σου νεύρο περισσότερο από τα υπόλοιπα όργανα και χρειάζεται να επικεντρώσεις την προσοχή σου για να τις παρακολουθήσεις αλλιώς περνούν απαρατήρητες. Τα όργανα που κυριαρχούν στην ενορχήστρωση είναι κιθάρες, τύμπανα, διακριτικό μπάσο και πλήκτρα που ειδικεύονται σε συνοδευτικούς ρόλους παρά σε πρωταγωνιστικούς. Η ρυθμονομία κινείται σε slow και mid-tempo, όπως αρμόζει σε συνθέσεις ταγμένες στην λαγνεία και στο λίγο πριν την έκρηξη πάθος. Από το γενικό αυτό πλαίσιο ξεφεύγουν το 'Tuesday afternoon' και το 'Chasing the scorpion's tail'. Το μεν 'Tuesday afternoon' για την παθιασμένη ερμηνεία, τα μπλουζιάρικα riffs της κιθάρας, το break στο οποίο ακούγονται η φωνή σε οργισμένο τόνο και τα δακρυσμένα αρπίσματα της κιθάρας και τέλος για την γλυκιά γραμμή της φωνητικής μελωδίας. Το δε 'Chasing the scorpion's tail' σε πιάνει με το up-tempo beat, τον space ήχο των πλήκτρων, την έντονη funk διάθεση της κιθάρας και τον παγανιστικό καταιγισμό των κρουστών.
Η τελική αίσθηση που σου μένει, είναι ότι το 'Chasing the scorpion's tail' δεν λούζεται στη λίμνη της ακαταμάχητης γοητείας. Απλά είναι μια ευχάριστη και εύηχη συντροφιά για τη θερινή σου ραστώνη.