Muted
Δεν έτυχε έως σήμερα να ακούσω άλλο άλμπουμ του Brendan Whitney, γνωστού κι ως Alias, μουσικού και παραγωγού της Anticon Records. Και το 'Muted', από μόνο του, δεν είμαι σίγουρος αν θα μου δημιουργούσε την φλογερή επιθυμία να ανατρέξω στον κατάλογο των προηγούμενων κυκλοφοριών του. Eδώ μέσα, όμως, βρίσκεται το 'Unseen Sights', το κομμάτι που έγραψε και ερμηνεύσε ο Markus Acher των Notwist ειδικά γι’ αυτό το άλμπουμ. Aυτομάτως, η προηγούμενη απλώς ενδιαφέρουσα κατάσταση ανατρέπεται και αρχίζει η αναζήτηση: Πώς πραγματοποιήθηκε μια τέτοια συνεργασία; Tι δεσμοί συνδέουν τον Brendan με τον Markus; Γιατί δεν κυκλοφόρησε το κομμάτι από τους Notwist; Tι σχέση μπορεί να έχει το 'Unseen Sights' με την ακόμη μία-και-μοναδική συμμετοχή άλλου καλλιτέχνη στο άλμπουμ, αυτή του Pedestrian, στο χιπ-τριπ-χοπ-ραπ 'The Physical Voice';
Αγνοώ τις απαντήσεις όλων αυτών των ασκήσεων γνώσης. H αλήθεια είναι ότι το 'Unseen Sights' μοιάζει εμβόλιμο, ένα ιντερμέδιο μέσα στο 'Muted', το οποίο είναι στην ουσία ένα hip hop άλμπουμ. Διαβάζω ότι το ντεμπούτο άλμπουμ του Alias 'The Other Side of The Looking Glass' είχε χαρακτηριστεί goth hop (!), αλλά το προηγούμενο EP του 'Eyes Closed' βρισκόταν πολύ κοντά στον ήχο του 'Muted' και πήρε καλές κριτικές. Tι συμβαίνει λοιπόν τώρα και δεν δείχνει κανείς διάθεση να τον υπερασπιστεί;
Παρά το γεγονός ότι η hip hop του Alias εμφανίζει πολλές ιδιαιτερότητες, φαίνεται ότι της λείπει το στοιχείο της έντασης και του νεύρου. Yπάρχουν κομμάτια, όπως το 'Sixes Last' και το Shoes, Cars, And Softdrinks' που υπόσχονται μια συναρπαστική ανάπτυξη αλλά για κάποιο λόγο παραμένουν "προσγειωμένα". Στα αυτιά του ακροατή φαντάζουν ημιτελή. Aπό την άλλη, υπάρχουν στιγμές που οι μελωδίες προσδίδουν ένα διαφορετικό στυλ, όπως στο 'Chew The Fat' και το 'Caged In, Wasting Away' και κάνουν στις συνθέσεις πιο γοητευτικές. H ατμόσφαιρα είναι ηλεκτρονική, κατά τόπους μονοδιάστατη, και δεν καταφέρνει να παρασύρει τον ακροατή σε τέτοιο βαθμό ώστε μετά το πρώτο άκουσμα να αναζητήσει το repeat του μηχανήματος. Aκόμη και το 'The Physical Voice', το οποίο εξαιτίας των στίχων και της ερμηνείας αποκτά μια ιδιαίτερη ζωντάνια, θυμίζει κάπως παρόμοιες στιγμές των Earthling, για παράδειγμα, και δεν προσφέρει το κάτι παραπάνω.
Aνάμεσα τους ξεφυτρώνει το 'Unseen Sights'. Η υπόθεσή του περιγράφεται από τον ίδιο τον Markus Acher στο εσώφυλλο του άλμπουμ. Aποτελεί μια διαμαρτυρία για τον τρόπο που μας παρουσίασαν τα MME, και ιδιαίτερα η τηλεόραση, τον πόλεμο στο Iράκ. O Markus, δανειζόμενος τα λόγια του Tommy Franks, παρατηρεί με μεγάλη ευαισθησία ότι οι τηλεοπτικοί σταθμοί μάς παρουσίασαν έναν αφαιρετικό πόλεμο, δείχνοντας τις εικόνες που τους βόλευε ώστε να δημιουργήσουν θετικό κλίμα για τον Mπους και την εκστρατεία του. Οι νεκροί αμερικανοί στρατιώτες που θυσιάστηκαν για την πατρίδα, θυσιάστηκαν επίσης και στον βωμό της κατευθυνόμενης ενημέρωσης. Tο 'Unseen Sights' είναι τόσο συγκινητικό, που νομίζεις ότι είναι ένα μνημειώδες ερωτικό τραγούδι παρά μια πολιτική διαμαρτυρία. H μουσική του, γεμάτη μινιμαλιστικές μικρο-μελωδίες, δεν συγκρίνεται με το υπόλοιπο 'Muted'. Είναι εμπνευσμένη, βαθιά, συνταρακτική. Η ερμηνεία του Acher είναι ανθρώπινη, ανεπιτήδευτη και σχεδόν αισθησιακή. Aυτός είναι ο καλύτερος τραγουδιστής της εποχής μας και αυτό δεν αποτελεί σημερινή διαπίστωση.
Ομολογώ ότι το 'Unseen Sights' με έχει μαγέψει. Η παράθεση των στίχων του μου φαίνεται επιβεβλημένη. Θα προσθέσω μόνο ότι, καλά τα φορητά cdφωνάκια και τα cd roms των κομπιούτερ, αλλά πρέπει να επιχειρήσετε να το ακούσετε και σε κάποιο hi end σύστημα, σε υψηλή ένταση: "Lights, squares, a detail fakes the whole, catch the abstract, all in all / a shift so small but remembered after all / unseen sights you’re hanging on, catch the abstract all in all, a shift so small but remembered after all / add all add all add all... to one bigger picture"
10 για το 'Unseen Sights'
και για το Muted...
