Με ένα έντονο και καλαίσθητο ηχητικό κολάζ, ο Amon Τobin ξαναχτυπά. Θραύσματα τζαζ, ακροβασίες breakbeat και experimental μουσικές από Bollywood, μαύρη ρυθμική μουσική από Βραζιλία, κλασσική, industrial, ρυθμοί σεξουαλικότητας, εξωπραγματικά υβρίδια λεηλατημένα από παντού, τόσο μικρά, σχεδόν ανεπαίσθητα, προσφέρουν σύνθετα ηχητικά καλλιγραφήματα γεμάτα ένταση.
Με την απελευθερωτική αισθητική του ανατρέπει και τον ίδιο του τον εαυτό. Ελάχιστη σχέση έχει ο δίσκος του με το αριστουργηματικό "Supermodified" που προηγήθηκε. Με τον πειραματισμό του σε όλα τα επίπεδα συνοψίζει με τον καλύτερο τρόπο την πορεία της ηλεκτρονικής σκηνής των τελευταίων είκοσι χρόνων.
Γεννημένος στη Βραζιλία, μετακομίζει δεκατεσσάρων χρονών στη Βρετανία μέσα στη δεκαετία του 1980. Στα δεκαεπτά του πειραματίζεται με ένα Casio και με computer sequencer. Στα δεκαεννιά του μεταφέρει τα μηχανήματά του στη Μαδέιρα της Πορτογαλίας. Πλανόδιος μουσικός, παίζει σαξόφωνο, κιθάρα και πλήκτρα σε μπάντες μπλούζ ή τζαμάροντας με διάφορους. Στα εικοσιένα του, το 1994, επιστρέφει στο παραθαλάσσιο και μουντό Brighton καταθέτοντας τις εμπειρίες του σε τέσσερα 12ιντσα και το άλμπουμ του "Adventures in Foam" με το όνομα CUJO, στην εταιρεία Nine Bar. Επανακυκλοφόρησαν σε μια συσκευασία από την NINJA φέτος το καλοκαίρι.
Το 1996 υπογράφει στην NINJA με το όνομά του. Μετά από 2 ΕΡ, το 1997 έρχεται το "Bricolage", μια μίξη τζαζ, φανκ, μπλουζ και αφηρημένου hiphop, με παθιασμένες, περίεργες δικές του εκρηκτικές λούπες και σκληρό drum and bass. Ακολουθούν ΕΡs σαν το εκπληκτικό "Piranha Brakes", συνεργασία με Sakamoto στο "Anger-Grief". To 1998 το άλμπουμ "Permutations" και remix-συνεργασίες με Gak Sato, Bonobo, Airto, Kid Koala, Bebel Gilberto, όπως και πολλά singles με το όνομα Cujo. Το 2000 το τρίτο του άλμπουμ "Supermodified" όπου έχουμε την ενοποίηση των πάντων (ροκ, τζαζ, σόουλ, μπλουζ, ορχηστρικό, Brazilian, breakbeat, abstract hiphop). Ίσως ο καλύτερος δίσκος του 2000. Tέταρτο άλμπουμ το 2002. Η μουσική του συνεχίζει να έχει δεκτικότητα, να είναι ανήσυχη, να αναζητεί καινούριες πληροφορίες, να εμπλουτίζεται με νέα στοιχεία, να είναι απαλλαγμένη από οποιοδήποτε κλισέ.
Σαν δεξιοτέχνης της ψηφιακής ηχητικής τεχνικής αποσυνθέτει, αποσυνδέει, ξεπερνάει όρια, και παρά ταύτα δίνει νέα ζωή στα θραύσματα που έχει περισυλλέξει. Υπονομεύει την αρμονία και τη μελωδία, δημιουργώντας ευχάριστες, πυκνές, περίεργες, αρμονικές παραφωνίες. Το μοντάζ, τα αλλεπάλληλα στρώματα από λούπες, ο αυτοσχεδιασμός με τα περιθώρια ανοιχτά είναι η τέχνη του Amon Tobin. Εξωστρεφής και εκφραστικός, απρόβλεπτος, με το πάθος να ξεχειλίζει.
Μετά το έξω από τα εκτός λοιπόν πού;