Eίχα την εντύπωση ότι τα 7'' singles έσβησαν κάπου στα nineties, ότι μετατράπηκαν σε collectors items. H CD εκδοχή τους, από την άλλη, είναι σχεδόν αστεία: ολόκληρο το δισκάκι των Animal Collective διαρκεί 6 λεπτά και 50 δευτερόλεπτα, δεν προλαβαίνεις να το βάλεις στο cd player και έχει τελειώσει.
Kι όμως, η γοητεία των singles δεν θα ξεπεραστεί ποτέ. Tο ακαριαίο ολιγόλεπτο χτύπημα που μπορεί να σε αφήσει άφωνο, ενθουσιασμένο ή εκνευρισμένο. Συγκεκριμένη ιδέα και ταχύτατη έκφρασή της. Η μπάντα έχει δυο λόγια να πει και δεν κωλυσιεργεί καθόλου.
Κατά κάποιο τρόπο αυτό συμβαίνει και με το παρόν 7'' (CD EP) των Animal Collective. Tο 'Who Could Win a Rabbit' προέρχεται από το πρόσφατο άλμπουμ τους 'Sung Tongs' ενώ το 'Baby Day' είναι καινούριο. Tο πιο καλό (;) τραγούδι του 'Sung Tongs' επιλέγεται για A' side και ένα πειραματικό, ακυκλοφόρητο, κάτι - σαν - instrumental - εκδοχή - του - προηγούμενου επιλέγεται για B' side. Εκεί που το άλμπουμ έγινε αιτία για ατελείωτες αναλύσεις και αντικρουόμενες απόψεις (είναι τελικά η κολεκτίβα από το Mπρούκλιν οι νέοι μεσσίες της μοντέρνας avant garde sixties pop ψυχεδέλειας ή μερικοί κάφροι που μας πονοκεφαλιάζουν με τις ακουστικές τους κιθάρες;), το 'Who Could Win a Rabbit' είναι ξεκάθαρο, ξεκούραστο και απολαυστικό. O ακροατής λαμβάνει το στίγμα, κατανοεί το κλίμα της μπάντας, νιώθει, χαίρεται, οργίζεται, συμμετέχει, και όλα αυτά σε λίγα λεπτά.
Στο "Who Could Win a Rabbit" EP οι Animal Collective είναι ο Avey Tare και ο Panda Bear. Ο Geologist και ο Deaken δεν συμμετέχουν. H μπάντα έχει την επιπλέον ευκολία να διατηρεί στο όχημα όσους είναι αναγκαίοι σε συγκεκριμένες στιγμές. Μακάρι να μπορούσε να κάνει κάτι παρόμοιο με τα ατελείωτα, σχεδόν κουραστικά, άλμπουμ της και να τα αντικαταστούσε με ευέλικτα 7'' σαν το Who Could Win a Rabbit. Ωπ, τελείωσε πάλι, ας ξαναπατήσω το play...