Tags: ποίηση, spoken word, electronic, acoustic, αλλαγή, επιβίωση.
"Πρέπει να σε στείλω μέσα για πλαστογραφία" είπε αυστηρά ο ψαρωτικός μπάτσος όταν πήγα να βγάλω την πρώτη μου ταυτότητα. Είχα χρησιμοποιήσει blanco και στυλό για να αλλάξω κάτι που δε μου άρεσε στο πιστοποιητικό. Η στιχομυθία με άλλους πρωταγωνιστές θα μπορούσε να ήταν: "Τι έσβησες εδώ και έγραψες ποιήτρια;" "Πωλήτρια δίσκων" "Και θα ζήσεις βγάζοντας βιβλία με στιχάκια;" "Όχι θα βγάζω δίσκους".
Η Anne Clark ξεκίνησε να βγάζει δίσκους πριν γίνει μουσικός. Επιδοτούνταν απ' τους αγοραστές, πρόβαρε και βελτιωνόταν σε κοινή θέα και οι δίσκοι είναι τα ντοκουμέντα της προόδου της. Σήμερα δε σηκώνει αμφισβήτηση η επάρκειά της αλλά τα χαλιά των πρώτων απαγγελιών της φτιάχτηκαν θαρρείς από κάποιον που πριν από μια βδομάδα έπιασε Casio στα χέρια του. Πλέον δεν ακούγονται με τίποτα. Η αναβάθμιση στο επίπεδο Human League έγινε όταν άρχισε η συνεργασία της με τον synthικαλιστή David Harrow. Ξέρετε, "Wallies", "Our darkness", "Homecoming". Επτά δίσκοι σε επτά χρόνια. Δεν είχε μια Τσουμελέκα να της πει "κράτα δυνάμεις, είναι μακρύς ο δρόμος"; Τέσσερα στούντιο συν κάποια live στα επόμενα είκοσι. Ανάμεσά τους και το "The law is an anagram of wealth". Μπορεί στα ελληνικά ο νόμος και ο πλούτος να μη γράφονται με τα ίδια γράμματα, παντού όμως ο νόμος είναι αναγραμματισμός του πλούτου γι' αυτό πάψε να αναρωτιέσαι σαν ηλίθιος γιατί οι "Krokus" δεν μπαίνουν στη φυλακή ή γιατί επιχορηγούνται οι τράπεζες κι όχι οι δανειολήπτες.
Με τους μουσικούς που την πλαισίωναν στο ακουστικό "From the heart - Live in Bratislava" του 2003 και συμπαραγωγό τον programmer Manuel G. Richter ή Xabec ηχογράφησε το "The smallest acts of kindness" - πρώτο άλμπουμ με νέο υλικό σε 12 χρόνια. Είναι πολλά τα 12 χρόνια. Το ένα τέταρτο των 48 της, σχεδόν τα μισά των 26 της στη δισκογραφία. Μεγάλο διάστημα που δημιούργησε μεγάλες προσδοκίες. Ένα πολύ καλό τραγούδι το χρόνο, δεν έγραφε διάολε; Ας εξαντλήσω την αυστηρότητά μου.
"Prayer before birth" ή πώς θα ακουγόταν το "Our darkness" αφού το περιποιόταν ένας εκπρόσωπος του harsh electro. Στο ινστρουμένταλ "Zest" και στο "Boy racing" νομίζεις πως έβαλε την ορχήστρα της (πιανίστας, τσελίστας, κιθαρίστας, ντράμερ) να κάνουν remake σε παλιότερες επιτυχίες της, αυτές που ακόμα παίζονται, ριμιξάρονται και συμπληρώνουν συλλογές με κομμάτια απ' τα 80s). Το "Nothing going on" και το "Psalm" δεν ανήκουν στην προηγούμενη κατηγορία, μοιάζουν όμως να βγήκαν απ' το "Mezzanine" των Massive Attack. Σαν το "The hardest heart" ο Cave έχει γράψει αρκετά μέσα στα 00s. Στο "Waiting" και το "Know" αναρωτιέμαι αν είναι το "Thunder perfect mind" των Current 93 αυτό που έβαλα στο player. Όμως, γιατί να είναι κανείς τόσο αυστηρός με μουσική που αγαπάει και καλλιτέχνη που εκτιμά; Σβήστε αυτή την παράγραφο.
Η Anne Clark είναι μοναδική τραγουδίστρια - μη τραγουδίστρια. Το αποτύπωμά της φαίνεται απ' το διάστημα μαζί με το Σινικό Τείχος. Μ' αγγίζει η μελαγχολία της, μ' αρέσει η αγγλική προφορά της, πολλοί από τους στίχους της. Ο νέος δίσκος της έχει ένα ακουστικό κι ένα ηλεκτρονικό πόδι που συχνά σταυροποδιούνται. Και πολλά πρόσωπα, που τα προτιμώ απ' το ένα των REM. Το unplugged δεν την κέρδισε, θέλει παράλληλα να μας χορεύει. Τα αλά David Tibet κομμάτια ήταν αυτά που μου προκάλεσαν έκπληξη. Ποιος επηρέασε ποιον; Αυτός θα ξαναγκαζώσει; H Anne είναι πια παλαίμαχος, αν ήταν ηθοποιός θα έπαιζε ρόλους μάνας. Αλλά οι κόρες είναι που πάντα θα έχουν τη μεγαλύτερη πέραση. Προσπαθώ να θυμηθώ άλλη πολύχρονη εγκυμοσύνη που να γέννησε εννιάρι. Δε βρίσκω. Στερεύουμε όλοι, αδειάζει το ρεζερβουάρ, η χαρά της δημιουργίας γίνεται πιο σημαντική απ'της αποδοχής. Θυμάμαι το στίχο της "Remember me for what I was, not what I couldn't be". Βαθμολογώ. Lend an ear. Don't Diane. Send.
- Τι έσβησες εδώ και έγραψες ποιήτρια - μουσικός;