Maroon
...όπου ο fan και ο κριτικός παλεύουν μέσα στο κεφάλι του ταλαίπωρου γραφιά και ο ερασιτεχνικός επαγγελματισμός του δοκιμάζεται σκληρά ανάμεσα στην εγκεφαλική επεξεργασία και την ενστικτώδη αντίδραση.
Ακούς ένα δισκάκι που σου αρέσει. Είναι έξυπνο, σου φτιάχνει τη διάθεση, τα τραγούδια του είναι καλά και ακούγονται ευχάριστα, οι στίχοι (πόσοι Έλληνες τους δίνουν σημασία αλήθεια;) δεν προσβάλλουν τη νοημοσύνη σου. Και εκεί που ακούς, σου έρχονται διάφορα:
"Αυτό το άκουσα από τους Blondie πριν από 20 χρόνια".
"Αν βάλεις τώρα τα καλύτερα από δω δίπλα στο 'If I Can't Change Your Mind' των Sugar ή στο 'Here Comes Your Man' των Pixies αντέχουν δεύτερη ακρόαση".
"Ο Ray Davies και ο Brian Wilson πρέπει να παίρνουν δικαιώματα για κάθε τραγούδι απ΄ όλα αυτά".
"Είναι το πέμπτο studio album τους και παίζουν ακόμα τα ίδια".
"Πολύ Inspiral ήταν οι Carpets τελικά, άσχετα αν ήταν κλεφταράδες κι αυτοί".
Εδώ είναι που αρχίζουν τα διλήμματα και τα ερωτηματικά πληθαίνουν. Θα γράψω τη γνώμη μου γι΄ αυτό που ακούω και μόνο ή θα το εξετάσω σε σχέση με ό,τι έχω ακούσει μέχρι τώρα; Αν κάνω το δεύτερο, να προτείνω αυτά που θεωρώ ότι επηρέασαν τη δημιουργία αυτού που ακούω, ή αυτό δεν ενδιαφέρει κανέναν; Μήπως συγκρίνοντας τραγούδια που ακούω για πρώτη φορά με κάποια που ξέρω και αγαπώ, και έχουν περάσει τη δοκιμασία του χρόνου, τα αδικώ; Τελικά ενδιαφέρει κανέναν η πρωτοτυπία και η αξία (την οποία είμαι εντελώς ανάξιος να κρίνω) του έργου και το τι προηγήθηκε, ή ο αναγνώστης θέλει να μάθει αν το καινούργιο δισκάκι που κυκλοφορεί είναι καλό. Η υπογράμμιση πάει στο ότι όσο και να είμαι κολλημένος εγώ σε κάποια παλιά, η ζωή και η τέχνη δε σταματάνε και υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που θέλουν καινούργια πράγματα. Απόλυτα σεβαστό και κατανοητό. Ας σηκωθώ λοιπόν από το ντιβάνι της ψυχανάλυσης κι ας σας πώ δυο λογάκια για το 'Maroon'.
Οι Βarenaked Ladies, που το όνομά τους ισορροπεί ανάμεσα στην αθώα πλάκα και τον μετεφηβικό σεξισμό (τι μετεφηβικό, που η φαλάκρα του τραγουδιστή τους κάνει το δικό μου μέτωπο να φαίνεται δασύτριχο και κερδίζει πόντους συμπάθειας γι΄αυτό) είναι Καναδοί. Πολλοί Καναδοί ρόκερς αποδείχτηκαν πιο αμερικάνοι από τους Αμερικάνους. Να θυμίσω ότι ο Neil Young είναι Καναδός; Και αυτοί λοιπόν επιβεβαιώνουν το περίεργο αυτό φαινόμενο. Τους φαντάζεσαι πολύ άνετα να σπουδάζουν στο Berkeley ή να πίνουν καφέ στο Village, μαζί με άλλους καλλιεργημένους τυπάκους με ξύπνιες φάτσες.
Το group παίζει καλά και έχουν ωραία τραγούδια, στο ύφος αυτών που αναφέρονται στις σκέψεις δύο παραγράφους πιο πάνω, και πολλών άλλων. Τίποτα καινούργιο και συνταρακτικό, αλλά όποιος περιμένει να ακούσει καινούργια πράγματα σ΄αυτό το είδος εν έτει 2000 (το 1 έρχεται σε λίγο, καλή χρονιά!!!) θα μπορούσε με μεγάλη δόση ευγένειας να χαρακτηριστεί υπεραισιόδοξος. Φρεσκάδα, χιούμορ, ενέργεια και αισιοδοξία (σαν attitude) δε λείπουν.
H παραγωγή έγινε από τον Don Was (παραγωγός του Iggy, των Stones των B-52's, των...) και αυτό φαίνεται από τα πρώτα ακκόρντα που ο ήχος σου φέρνει στο μυαλό το 'Bridges to Babylon', και σημαίνει ότι η εταιρεία τους περιμένει πολλά από τους Barenaked Ladies, που το προηγούμενο album τους έγινε 4 φορές πλατινένιο. Λέγοντας πολλά δεν εννοούμε βέβαια να ανεβεί στα charts του Billboard, αλλά να παιχτεί στα κολλεγιακά ραδιόφωνα (που ανέδειξαν και τους REM μεταξύ άλλων), να στηρίξει μια πετυχημένη περιοδεία και να πουλήσει αξιοπρεπώς. Και καλά κάνει!
Το 'Maroon' για τους ανήσυχους πιτσιρικάδες θα είναι μια μικρή αποκάλυψη. Για τους λίγο πιο μεγάλους είναι ένα τίμιο κι ωραίο δισκάκι που μπορεί να διασκεδάσει, να κουνήσει χείλια και πόδια και να κάνει καλή παρέα, μια που θα βρούνε μέσα σ΄αυτό ακούσματα που αγάπησαν και δεν θα βαρεθούν ποτέ! Τίμιο γιατί οι κυρίες, που είναι πέντε κύριοι, απέφυγαν τις ευκολίες και δούλεψαν πολύ, πράγμα που ακούγεται, και δεν προσπαθούν να κρύψουν τις επιρροές τους, αντίθετα τις τιμούν. Ένα από τα πρώτα και πιο γνωστά τους τραγούδια λεγόταν Brian Wilson, και μάλιστα το είπε αργότερα και ο ίδιος ο Brian (και η μόνη συμβουλή που τους έδωσε ο ίδιος όταν συναντήθηκαν ήταν να μήν τρώνε πολύ!).
Και ωραίο, γιατί απλά είναι!
