Beak>
Οι Beak> είναι ο Geoff Barrow των Portishead και οι Billy Fuller και Matt Williams των Fuzz Against Fuzz και Team Brick, οπότε φαντάζομαι το εν λόγω group, είναι κάτι σαν ξεμούδιασμα, κάτι σαν side-project. Ο Geoff Barrow είναι και ιδιοκτήτης της Invada Records που υπό την αιγίδα της κυκλοφόρησε και το παρόν ντεμπούτο των Beak>.
Είναι ένας δίσκος με ισόποση δόση από ηλεκτρονικές στιγμές όσο και ηλεκτρικές. Λόγω έλλειψης τυμπάνων (στη πλειοψηφία των κομματιών) θα λέγαμε πως η ηλεκτρονικότητα του όλου επιχειρήματος βρίσκεται στο background του ηχητικού καμβά των Beak> και κρατάει το rhythm section. Υποβόσκει η παράνοια του Third των Portishead, σε ένα νωχελικό ζακετάκι που ζώνεται κατάσαρκα το group για να μην κρυώσει, σε αυτούς τους πολικούς ρυθμούς της παγκόσμιας μουσικής βιομηχανίας.
Πρέπει να περάσουν είκοσι λεπτά ακρόασης, ένα αργόσυρτο πείραμα με στάμπες από θαμπές θορυβώσεις στα πρώτα τρία κομμάτια, για να φτάσουμε στο κάπως up-tempo I Know που μπορεί να μας μείνει κάπως χαραγμένο στο μυαλό και να το ξαναζητήσουμε, αν πρέπει να απομονώσουμε κάποιο απ' όλα τα τραγούδια του δίσκου. Αμέσως μετά ξανακυλάμε στο επτάλεπτο κιθαριστικό μονότερμα του Battery Point, με post rock ανάγλυφες θολές εικόνες. Πάει περίπου έτσι ομοιόμορφα και μέχρι το τέλος.
Εν κατακλείδι, αν κάποιος έχει ακούσει 100 πειραματικούς δίσκους οι Beak> του προσφέρουν μια όμορφη ωριαία ακρόαση, χωρίς να του προσβάλλουν την αισθητική του, αν έχει ακούσει 10, μάλλον είναι ο αγαπημένος του από αυτούς. Ίσως πάλι μετά από 20 παραπάνω ακροάσεις να ανακαλύψεις μέσα του ένα άλλο ταξίδι, από το προφανές... Αλλά που καιρός για τέτοιου είδους ακροάσεων πλέον...
