By the throat
Αν ξεκινήσετε παραδοσιακά από το Killshot που ανοίγει το δίσκο φοβάμαι ότι θα λακίσετε όπως - όπως γιατί δεν θα αντέξετε το θόρυβο που μοιάζει να βγαίνει από το λάπτοπ του Fennesz ... Μην προχωρήσετε στο δεύτερο - The Carpathians - σας περιμένει η παρέα των λύκων του εξωφύλλου ... Μέχρι όμως να τους ξανακούσετε στο 8 - Leo needs a new pair of shoes - είμαι σίγουρος ότι θα σας έχουν λείψει. Δύσκολη η προσπέλαση στο τρίτο άλμπουμ του Αυστραλού - νυν κάτοικου Ρέυκιαβικ - σε καλομαθημένα αυτιά, αλλά μετά την είσοδο και τα ακούσματα φυσικά, σας περιμένει ένα από τα καλύτερα άλμπουμ για φέτος.
Έχουν γραφτεί τόσα πολλά και τόσο επιτακτικά με αφορμή το προηγούμενο άλμπουμ (Theory of machines του '07), που σε στέλνουν επειγόντως να το ακούσεις ("το μέλλον της ηλεκτρονικής μουσικής", "πιο βαθύς και πιο σκοτεινός μινιμαλισμός"), και οι συγκρίσεις με τον Arvo Part δίνουν και παίρνουν ... Έτσι κι αλλιώς, και επειδή δεν σας αρέσουν τα μεγάλα λόγια, αν δεν τον έχετε ξανακούσει θα σας πρότεινα να ξεκινήσετε από τούτο εδώ το φετινό άλμπουμ, όχι μόνο γιατί είναι πιο πετυχημένο από τα δύο προηγούμενα, αλλά γιατί έχει τη στόφα της καταγραφής μιας μοναδικής μουσικής πρότασης.
Ένα άλμπουμ που έρχεται να φέρει τα πάνω κάτω σε ταμπέλες όπως άμπιεντ, νόιζ, σινεμάτικ, γιατί απλά τις υπερβαίνει. Είναι βλέπετε από τους καλύτερους μαθητές του Fennesz στον κροσόβερ ήχο, μαζί με δυο τρεις άλλους. Οι πειραματισμοί στην κιθάρα του πρώτου άλμπουμ του '03 στην Room 40, και οι αναφορές στον Michael Gira και τους Swans του δεύτερου, δίνουν εδώ τη θέση τους στο έξυπνο παιχνίδι των τίτλων των τρακς, με αναφορές στο Ghostbusters (ναι, εκείνο το φιλμ του '84 όπου τον Peter Venkman παίζει ο Bill Murray) και το Τwin Peaks του Νταίηβιντ Λυντς (Leo needs a new pair of shoes ...) μεταξύ άλλων, και στο εμπνευσμένο πάντρεμα μιας κινηματογραφικής ατμόσφαιρας με απειλητικές και κλειστοφοβικές τάσεις, με τεράστιους όγκους No Wave θορύβου.
Ξεκινήστε λοιπόν από το Hibakusja ίσως το πιο φιλικό στην εισαγωγή του δείγμα αυτής της αισθητικής ακροβασίας. Τα πράγματα σοβαρεύουν στο Peter Venkman Parts I & II, μια σύνθεση με προδιαγραφές έργου σύγχρονης μουσικής που θα ζήλευαν ηχηρά και αποκατεστημένα στη συνείδηση των πολλών ονόματα. Προχωρώντας όμως μην πείτε ότι δεν σας προειδοποίησα ότι αυτός ο δίσκος θα σας αρπάξει "από το λαιμό", όχι για να σας κόψει την ανάσα, αλλά για να σας αποκαλύψει έναν καινούργιο οπτικό και ακουστικό κόσμο. Ένα άλμπουμ που δύσκολα θα ξεπεράσει ο δημιουργός του. Του το ευχόμαστε.
