Παράκαμψη προς το κυρίως περιεχόμενο
  • ΑΡΧΙΚΗ
  • BAND LIST
  • ΕΛΛΗΝΙΚΑ
  • ΣΥΝΤΑΚΤΕΣ
  • AUDIO / VIDEO
  • WEB RADIOS
  • MUSIC BLOGS / SITES
  • BANDCAMP / SOUNDCLOUD
  • LIVE DATES
  • ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ
Αρχική
  • ΔΙΣΚΟΙ
  • ΘΕΜΑΤΑ
  • ΣΤΗΛΕΣ
  • LIVE REVIEWS
  • BE MY GUEST
  • ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ
  • ΕΙΔΗΣΕΙΣ
  • ΑΦΙΕΡΩΜΑΤΑ
  • ΣΙΝΕΜΑ
  • ΒΙΒΛΙΑ
The intercontinentals
Bill Frisell

The Intercontinentals

Nonesuch, 2003

Έχω γράψει πολλές φορές πόσο εκτιμώ τον Bill Frisell. Και πόσο τον γουστάρω. Η διευκρίνιση είναι απαραίτητη, γιατί μερικές φορές αυτά τα δύο δεν συμβαδίζουν. Εκτιμώ π.χ. το Hendrix, αλλά δεν αντέχω να ακούσω ούτε μισό λεπτό (με την εξαίρεση του "Third Stone From The Sun", που μπορώ να το ακούω όλη μέρα).

Ο Frisell λοιπόν είναι κατά βάση τζαζίστας, αλλά όπως όλοι οι σύγχρονοι ομότεχνοί του που σέβονται τον εαυτό τους δεν περιορίζεται στα στενά υφολογικά πλαίσια του bebop. Ψάχνεται με διάφορες ethnic μουσικές, συνεργάζεται με μουσικούς από διάφορα μέρη και είδη. Οι συμμετοχές του σε δουλειές άλλων εκτείνονται από τους Elvis Costello και Burt Bacharach (έπιαξε στο "Painted From Memory" και μάλιστα κυκλοφόρησε και ένα album με όλα τα τραγούδια του δικές του ενορχηστρώσεις, το "The Sweetest Punch") μέχρι τον John Zorn και από τη Marianne Faithfull μέχρι τον David Sylvian.

Στο "Intercontinentals" παίζουν μεταξύ άλλων ο βραζιλιάνος Vinicius Cantuaria στον τελευταίο δίσκο του οποίου έπαιζε ο Frisell, ο Μαλινέζος (έτσι δεν πρέπει να λέγεται κάποιος από το Μαλί;) Sidiki Camara και ο δικός μας (Έλληνας Μακεδόνας αναφέρεται στην παρουσίαση, προσδιορισμός που μάλλον ο ίδιος δήλωσε - στοίχημα ότι είναι και παόκι;) Christos Govetas. Σύνθεση που βεβαιώνει για την ευρύτητα των επιρροών και την οικουμενικότητα των ηχοχρωμάτων.

Εδώ όμως τελειώνουν τα ευχάριστα. Καλά είναι όλα τα παραπάνω, αλλά δεν προεξοφλούν την επιτυχία του εγχειρήματος. Η οποία κατά τη γνώμη μου δεν ήρθε ποτέ. Ο δίσκος δεν είναι κακός, αλλά ούτε έχει κάτι που θα τον κάνει να ξεχωρίσει μέσα στον τεράστιο αριθμό των ανάλογων κυκλοφοριών. Η κατηγορία jazz/ethnic είναι πολύ δύσκολη, και η δυσκολία της έγκειται εν πολλοίς στο ότι, αντίθετα με την ποπ ή το ροκ, οι δίσκοι δεν παλιώνουν. Είναι πάντα στο ράφι και πάντα επίκαιροι. Φανταστείτε πόσο σκληρό κάνει τον ανταγωνισμό αυτή η πραγματικότητα. Εκεί είναι που την πατάνε οι Διηπειρωτικοί. Καλοί μουσικοί είναι, καλά περνάνε μαζί, αλλά ούτε δυνατό υλικό έχουν, ούτε το ανεπαίσθητο κάτι που θα τους πετάξει προς τα πάνω. Μόνο για afficionados. Οι υπόλοιποι μπορείτε να προσπεράσετε άφοβα.

- official homepage -

7
21/04/2003
Δημήτρης Κάζης

ΤΟΥ ΙΔΙΟΥ ΣΥΝΤΑΚΤΗ

You Are My Friend

ΑΦΙΕΡΩΜΑ

Η ιταλική ντίσκο πριν από την… italo disco

ΘΕΜΑ

Οι δρόμοι έχουν τα δικά τους τραγούδια

ΘΕΜΑ
60s στη Νέα Υόρκη

60s στη Νέα Υόρκη Μια (σχεδόν) αποκλειστικά εβραϊκή υπόθεση

ΘΕΜΑ

Δεν είναι τι λέει, είναι ποιος το είπε

ΑΦΙΕΡΩΜΑ
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΤΟΥ ΙΔΙΟΥ ΣΥΝΤΑΚΤΗ

RECOMMENDED

Proton Pump

Akira Sakata & Chikamorachi with Masahiko Satoh Proton Pump

ΔΙΣΚΟΣ
Best band logos 2

Best band logos 2 : Modern

ΘΕΜΑ

Χωρίς Περιδέραιο Άνοιξη μου

ΔΙΣΚΟΣ
22ο έτος
  • ΔΙΣΚΟΙ
  • ΘΕΜΑΤΑ
  • ΣΤΗΛΕΣ
  • LIVE REVIEWS
  • BE MY GUEST
  • ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ
  • ΕΙΔΗΣΕΙΣ
  • ΑΦΙΕΡΩΜΑΤΑ
  • ΣΙΝΕΜΑ
  • ΒΙΒΛΙΑ
  • ΑΡΧΙΚΗ
  • BAND LIST
  • ΕΛΛΗΝΙΚΑ
  • ΣΥΝΤΑΚΤΕΣ
  • AUDIO / VIDEO
  • WEB RADIOS
  • MUSIC BLOGS / SITES
  • BANDCAMP / SOUNDCLOUD
  • LIVE DATES
  • ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ
Copyright © 2000-2021 MiC, All rights reserved. Designed & Developed by E-Sepia