Ο Will Oldham ή Palace Brother ή Bonnie 'Prince' Billy εμφανίστηκε στις αρχές του '90 ως προάγγελος της lo-fi country/folk αναβίωσης. Για το ότι ο πρίγκηψ από το Kentucky θεωρείται πλέον καταξιωμένος δεν υπάρχει αμφιβολία: Ο Johnny Cash τραγούδησε, με τη συνοδεία του, το 'I see a darkness' στο θαυμάσιο American III: Solitary Man. Η Bjork ετοιμάζεται μα ηχογραφήσει τραγούδι του, συνεργασία με την PJ Harvey πρέπει να είναι στα σκαριά...
Μετά το "I see a darkness" ο Bonnie 'Prince' Billy άνοιξε τις κουρτίνες του και έφτιαξε το "Ease down the road", το πιο προσιτό και ίσως το πιο πετυχημένο μέχρι τώρα άλμπουμ του. Σπιτική παραγωγή, παιγμένο από φίλους και συγγενείς, τον αδελφό του Ned Oldham, τον David Pajo (Slint, Tortoise, The For Carnation) παλιόφιλο προφανώς αν σκεφτεί κανείς ότι ο Will Oldham έχει τραβήξει την φωτογραφία για το εξώφυλλο του απίστευτου Spiderland των Slint - 1991, τον Matt Sweeney (Chavez) και άλλους πολλούς. Μην πάει το μυαλό σας σε προχειροδουλειά. Το "Ease down the road" δείχνει πολύ δουλεμένο και με αξιοπρόσεκτη ομοιογένεια.
Παρότι σε πρώτη ακρόαση δεν με εξέπληξε, απλά μου φάνηκε ένας ακόμη πολύ καλός δίσκος του Oldham, ακούγοντας και ξανακούγοντάς το (thanks to MIC, μια κι αποφάσισα να γράψω δυο λόγια) έφτασα να πιστεύω ότι βρίσκομαι μπροστά σε αριστούργημα.
Ο τρόπος που ο Bonnie 'Prince' Billy γράφει τραγούδια δεν άλλαξε. Δίνει περισσότερο βάρος στη μελωδία, επιστρέφοντας κατά κάποιο τρόπο στα βασικά της country. Στο 'Careless Love', το πιο lo-fi σημείο του δίσκου θυμίζει Lou Barlow, στο 'After I Made Love To You' είναι ίδιος ο Neil Young, αλλά ο Will Oldham είναι πάντα ο Will Oldham, κι εδώ τραγουδάει καλύτερα από ποτέ. Και δείχνει να ξέρει πολύ καλά ότι με όπλα τα τραγούδια και τη φωνή του δε χρειάζεται κανένα κολπάκι για να εντυπωσιάσει.
Φτάνει να τραγουδήσει μια στροφούλα, κι όποιος έχει αυτιά καταλαβαίνει ότι η americana δεν έχει βασιλιά. Μόνον τον πρίγκηπά της.