BR4DLEY
Είμαι το νούμερο....5748405, (δεν) με ξέρουν όλοι με αυτό. Νεαρός Αμερικανός κιθαρίστας με καταιγιστική παραγωγή φτάνει στα αυτιά του Βασίλη Παπαδόπουλου
Θα μπορούσε να είναι και τεχνητή νοημοσύνη. Παρόλα αυτά ο BR4DLEY είναι ένας κλασικός μακρυμάλλης 16χρονος έφηβος από το Kentucky της Αμερικής που παίζει κιθάρα. Έχει ξεκινήσει από τον περασμένο Αύγουστο και ανεβάζει τα μουσικά σχεδιάσματά του σε όλες τις γνωστές διαδικτυακές πλατφόρμες.
Πιθανότατα δε από την Πρωτοχρονιά του 2024 πλήρωσε συνδρομή στο Distrokid, κάτι αντίστοιχο σε 21 ευρώ ετησίως και ανεβάζει ένα κομμάτι (είπαμε μουσικό σχεδίασμα) τη μέρα. Ξεκίνησε με τάσεις heavy metal και σολαρίσματα, όπως κάθε έφηβος που σέβεται τον εαυτό του και συνεχίζει με κομμάτια που ενίοτε θυμίζουν και ambient.
Εχει ως πρότυπό του τον Buckethead, τον ταλαντούχο μεν, παρανοϊκό δε κιθαρίστα, όπως τον χαρακτήρισε ορθά παλαιότερα συντάκτης του MiC, ο οποίος έβγαζε κι αυτός δεκάδες, αν όχι εκατοντάδες κυκλοφορίες τον χρόνο. Ευτυχώς θαυμάζει και τον Jimmy Page, γιατί μάλλον σαν τον πρώτο θα κατέληγε.
Έχει βγάλει ήδη πάνω από 120 κομμάτια, είπαμε ένα κάθε μέρα από την αρχή του χρόνου, και κάμποσα υποτιθέμενα singles, άλμπουμ και EPs προηγούμενα το 2023. Και μαζί μια ζωγραφιά, ένα ακόμη σχεδίασμα που συνοδεύει απαραίτητα το κάθε κομμάτι και την κάθε κυκλοφορία.
Μοναδικά κομμάτια, τα οποία καταφέρνουν να ξεγλιστρούν από τη μονοτονία και την μανιέρα, παρά τον ρυθμό και την ποσότητα με την οποία βγαίνουν. Δεν πρέπει να αγνοούμε ότι πλέον οι κυκλοφορίες, τα κομμάτια, βγαίνουν με τη σέσουλα. 21 ευρώ τον χρόνο και είσαι σε όλες τις παγκόσμιες μουσικές πλατφόρμες. Ο BR4DLEY είναι ο καλλιτέχνης Νο 5748405 του Distrokid, αυτής της ανοικτής πλατφόρμας διανομής που με μια ελάχιστη συνδρομή σου επιστρέφει το σύνολο των δικαιωμάτων από τις άλλες πλατφόρμες. Δίνει ένα νούμερο για να ξεχωρίζει ο καλλιτέχνης, προσθέτει και το DK και αναγνωρίζουν οι πλατφόρμες τον κάτοχο των δικαιωμάτων για να τα αποδώσουν με βάση τις προβολές (έτσι είναι στον κόσμο του σήμερα).
Ο ίδιος βέβαια μάλλον ακόμη δεν έχει βγάλει ούτε τη συνδρομή του. Κατέγραψα μάλιστα σε screenshot τη στιγμή που άκουσα το κομμάτι του ‘Dithering eyes’ με ‘Καμία προβολή’ στο YouTube. Το ζήσαμε κι αυτό στον ψηφιακό κόσμο του σήμερα. Το συγκεκριμένο κομμάτι έχει φθάσει τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές τις 32 προβολές, ενώ στο κανάλι του είμαστε όλοι κι όλοι 29 εγγεγραμμένοι. Κοινώς δεν τον ακούει ούτε η μάνα του. Παρά ταύτα στο άλλο κανάλι του στο YouTube (fr0gst0mp) έχει φθάσει τα 4,1 εκατομμύρια views με κάτι σολαρίσματα κιθάρας στο talent show του σχολείου του (αν δεν έχεις βίντεο δεν προχωράς στο συγκεκριμένο κανάλι, που δεν αγαπάει τις ζωγραφιές).
Τώρα γιατί να τον ακούσετε εσείς, ή πως τον άκουσα εγώ; Άλλη ιστορία. Διαλέξτε μια πλατφόρμα για την κάθε στιγμή. Ένα κουλουράκι κάθε μέρα για τον πρωινό καφέ από το YouΤube. Χαλαρωτική (lounge – έτσι δεν το λένε;), ambient ενίοτε και με τάσεις heavy metal, για όλη τη μέρα σας, αν πατήσετε το Spotify τυχαία επιλογή. Θα μπει μετά στο mode radio, και θα εκπλαγείτε πόσο πολλοί είναι αυτοί που παράγουν όμοια μουσική, καλή μουσική όμως παρόλα αυτά.
Έχει και για τους συλλέκτες στο Bandcamp, όπου μπορείτε να δείτε και να αγοράσετε όλη του τη δισκογραφία (ο θεός να την κάνει). Σας έχω προτάσεις: Από τη συλλογή του νέου κιθαρωδού BR4DLEY επιλέγουμε ενδεικτικά το λιλιπούτειο “Boat Destination” από το άλμπουμ του “Canyon Shores” της 1/12/2023, καθώς και τα singles “Proper Sized Bucket” (χαλαρωτικό), “Glowing Dragon” (αφιερωμένο στην Leilani Ettel – αν απορείτε, είναι μια Γερμανίδα πρωταθλήτρια του χειμερινού σκι), “Moon winds” (ταξιδιάρικο), “Shriek Mountain” (όμορφα χεβυμεταλίζον), “Master of Profination” (παίζει πράγματι καλή κιθάρα ο άνθρωπος που θα μπορούσε να είναι και μηχανή) και πολλά άλλα.
Δεν έχει βέβαια λογαριασμό στο Discogs. Φοβάμαι αν συνεχίσουν πολλοί σαν τον BR4DLEY αυτές τις άυλες κυκλοφορίες, η βιβλιοθήκη αυτή θα ατονήσει. Φοβάμαι επίσης ότι αν συνεχιστεί αυτή η ψηφιοποίηση της μουσικής παραγωγής και η διανομή της μέσα από τις διαδικτυακές πλατφόρμες, δύσκολα θα ξεχωρίζουν τα μουσικά έργα. Δεν πειράζει όμως, τι είχαμε τι χάσαμε. Η ψηφιοποίηση είναι το τελευταίο στάδιο της βιομηχανοποίησης. Θα ζήσουμε και μ΄αυτό.
Τέλος πάντων ο Νο 5748405 παίζει καλή κιθάρα, σχεδιάζει υπέροχα, κατέχει όλη την τεχνολογία για να αναδεικνύει τον εαυτό του και την καλλιτεχνική του φλέβα, και συνεχίζει να δημιουργεί παρά την ανύπαρκτη δημοφιλία του. Τουλάχιστον για το 2024, όπως όλα δείχνουν, θα βγάζει ένα κομμάτι τη μέρα, μαζί με μια ζωγραφιά (τελευταία νομίζω πρόσθεσε και καμιά φωτογραφία). Δεν ξέρω πότε θα σταματήσει, και αν θα σταματήσει, καθώς θα μπορούσε να είναι και μηχανή, οπότε μπορεί να συνεχίσει εις τον αιώνα των αιώνων. Εμείς να είμαστε καλά να έχουμε όρεξη να τον ακούμε.
Πρέπει να βάλουμε και βαθμό στον άνθρωπο – μηχανή, καθότι μάλλον τούτο το κείμενο θα καταχωρηθεί, παράδοξα ίσως, στις δισκοκριτικές.
Για όλη λοιπόν την έως και σήμερα “δισκο”γραφία του…