Τζαζ αισθητική και νέα χορευτική μουσική. Αυτοσχεδιασμός και νέες τεχνολογίες. Πως φτιάχνεται ένα jam-session σήμερα; Live στο στούντιο εγγραφής;
Η νέα τάση της electro-jazz, το βήμα μπροστά, βρίσκει τον καλύτερό του εκφραστή στον Bugge Wesseltoft. To "Moving" είναι μια πρόταση που στέκεται καλά στα πόδια της. Ο Bugge (προφέρεται 'Μπούγκι') συνεργάστηκε παλιότερα με Jan Garbarek, Eivind Aarset, Billy Cobham, Dennis Gonzales κ.α. Στα μέσα της προηγούμενης δεκαετίας καταγράφει τις μουσικές του διαθέσεις. Δημιουργεί ταυτόχρονα το γκρουπ του "New conceptions of jazz" και το προσωπικό του label, την περίφημη πλέον Jazzland. Όλα αυτά στην παγωμένη Νορβηγία. Με το γκρουπ επί δυόμισυ χρόνια δίνουν συναυλίες ανά την πολιτισμένη Ευρώπη. Το 1998 το άλμπουμ "Sharing". Tότε ειπώθηκε για πρώτη φορά ότι εδώ βρίσκεται το μέλλον της τζαζ. Η μουσική-υβρίδιο, ολίγη από ροκ, dub, ambient, funk, techno. Αλλά πάντα εύκολα αναγνωρίσιμα τζαζ στοιχεία.
Το 2001 αυτοσχεδιασμός και κρουστά, ακουστικό διπλό μπάσο, μίξη samples, αέρινες συνθέσεις, με λίγα λόγια σκέτη απόλαυση να τον ακούς. Μπορεί να πείτε στο "Change" ή το "Gare du Nord" ότι κάτι φέρνει από St Germain, μόνο που οι αυτοσχεδιαστικές ικανότητες εδώ είναι 100 χρόνια μπροστά από τους συνήθεις jazz-housers.
Κάθε κομμάτι στο δίσκο ξεκινάει φτιάχνοντας ένα λίαν ενδιαφέρον ρυθμικά περιβάλλον, καθοδηγούμενο από το μπάσο, τα drums συν τα προγραμματισμένα κρουστά. Κάπου εκεί μπαίνει ο Bugge με πιάνο ή Fender Rhodes ή συνθεσάιζερ. Ο Bugge στο πιάνο χρησιμοποιεί μικρές μουσικές φράσεις θυμίζοντας άλλοτε Hancock, άλλοτε Bill Evans, αλλά περισσότερο Keith Jarrett στο Κονσέρτο της Κολωνίας - άρα στις πιο παθιασμένες του στιγμές. Στο καλύτερο κομμάτι του δίσκου "Yellow is the colour" έχουμε προσθήκη τενόρο σαξόφωνο τύπου Pharaoh Sanders.
Αυτό που επιμελώς αποφεύγει ο δίσκος είναι οι κρύες ατμόσφαιρες της avant garde Σκανδιναβικής τζαζ. Αιθέριες μελωδίες από άλλο πλανήτη + βρώμικη ηλεκτρονική + drum & bass + μπίτια. Η ακουστική διάσταση της μουσικής παίζει τον Πρώτο ρόλο, το σώμα μπορεί να συμμετέχει.
Η ηχογράφηση live στο στούντιο όπου τα κομμάτια διαμορφώνονται εκείνη την ώρα δείχνει το φοβερό δέσιμο των μουσικών. Τελειώνοντας ο δίσκος με το "Heim" (ένα αυτοσχεδιαστικό τζαζ κομψοτέχνημα), έχεις την αίσθηση ότι κάτι γεννιέται εδώ.