The covers record

Με αγγίζουν τα πρώτα ανοιξιάτικα ηλιοβασιλέματα και το γεγονός ότι αποφάσισα μια τέτοια στιγμή να γράψω κάτι για το 'The Covers Record' των Cat Power, είναι επειδή αυτά είναι ο ιδανικότερος χρόνος για να νοιώσει κάποιος ένα album βαθιά μοναχικό και θλιμμένο, όπως αυτό.
Το όνομα Cat Power βέβαια που αναγράφεται στο εξώφυλλο, για να βάλουμε λίγο τα πράγματα στην θέση τους, είναι μόνο για την κατανάλωση. Είναι κοινό μυστικό σε όσους γνωρίζουν ότι, επί της ουσίας, Cat Power σημαίνει Chan Marshall, αλλά καθώς φαίνεται υπερισχύουν άλλοι λόγοι, πέρα από τους ουσιαστικούς και πρώτα από όλα η αυθυποβολή της ίδιας της καλλιτέχνιδας.
Το 'The Covers Record' περιλαμβάνει μόλις μια δική της σύνθεση και έντεκα διασκευές (ο τίτλος του είναι μαρτυριάρης εξάλλου) και σε κερδίζει με κάποιες λεπτομέρειες, μικρές αλλά αρκετές για αυτό, όπως η σπασμένη φωνή στο 'Troubled Waters', το πιάνο στο 'In This Hole', η προσπάθεια να δώσει κάτι από το noir κλίμα που έδινε η Nina Simone στο 'Wild Is The Wind' ή ο τρόπος που μεταμορφώνει ένα αφελές ερωτικό τραγούδι όπως το 'Sea Of Love' του Phil Philips σε ξεκούρδιστη, αλλά συμπαθητική, πρόταση.
'Μα καμία από τις εδώ εκτελέσεις δεν φτάνει τις αντίστοιχες πρωτότυπες', θα ρωτήσει, δικαίως πιθανόν, κάποιος.
Καλή καρδιά, διότι εκεί ακριβώς που το 'The Covers Record' φαίνεται ότι αποτυγχάνει, καταφέρνει να δώσει ένα ομοιόμορφο δέσιμο σε ένα σύνολο ετερόκλητων συνθέσεων, ώστε τελικά να γίνει κάτι σημαντικό. Τα πλήρως απαραίτητα : φωνή συνοδευόμενη από κιθάρα ή πιάνο, συντηρητικές ενορχηστρώσεις και λιτή παραγωγή, φαντάζουν υπέρ αρκετά για να αποδώσουν τους σπαραγμούς της Chan Marshall. Αυτά, συν τα τραγούδια των Bob Dylan, The Rolling Stones, Velvet Underground, Moby Grape, Smog κ.α. που ως δια μαγείας ακούγονται λες και βγήκαν από το μυαλό ενός και μόνου προσώπου.
Αυτός είναι ο συνδυασμός που κάνει ένα τέτοιο album επιτυχημένο και δεν αναλύεται περαιτέρω στις παραμέτρους του, αλλά μόνο διαπιστώνεται στην συνισταμένη απλότητα του.