Age of miracles
Παίρνοντας στα χέρια μου αυτό τον δίσκο ήμουν προετοιμασμένος να ακούσω μια ροκιά απ'τα ίδια... πόσο λάθος είχα. Ο δίσκος δεν είναι τίποτα συνηθισμένο παρόλα αυτά το κύριο χαρακτηριστικό του είναι η ήρεμη δύναμη της φωνής του Prophet. Κινείται σε διάφορα είδη μουσικής όπως, μπλουζ, hip-hop, rock αλλά παραμένει κυρίως αμερικάνα. Όχι όμως η ποπ-αμερικάνα τον Calexico, ούτε η κλαψιάρικη των Madrugada, εδώ έχουμε να κάνουμε με σοβαρό καλλιτέχνη και όσοι πίνετε νερό στο όνομα των παραπάνω σχημάτων ίσως ήρθε η ώρα να προσθέσετε άλλο ένα ποτήρι στο τραπέζι. Αν δεν χωράει εσείς χάνετε. Μια γρήγορη ματιά στα κομμάτια και τα ξαναλέμε στον επίλογο.
Ο δίσκος ξεκινάει με ένα μελωδικό μπλουζ κομμάτι εμπλουτισμένο με κόρνες για να συνεχίσει με μια ελαφριά παράθεση της άποψης του καλλιτέχνη για την τωρινή φάση της Αμερικής. Όλα αυτά στιχουργικά βέβαια γιατί μουσικά αυτό που βιώνουμε στο ομότιτλο κομμάτι του δίσκου δεν είναι παρά ένα συνονθύλευμα οργάνων που δημιουργεί μια υπέροχη, σχεδόν ποπ, αρμονία. Στο "You Did" έχουμε την πραγματική έκπληξη αυτού του δίσκου μιας και τα samples εναλάσονται τα hip-hop φωνητικά και κάπου όλα μαζί συναντάνε ηλεκτρονικές παρεμβολές από σύνθι. Το τραγούδι αυτό πραγματικά θα μπορούσε να 'χε "πατώσει" αυτό τον δίσκο με την διαφορετικότητα του (σε σχέση με τα υπόλοιπα πάντα) αλλά όχι μόνο δένει άψογα αλλά ανεβάζει και το όλο σύνολο. Καθαρή αμερικάνα στο "Smallest Man in the World" για να περάσουμε σε ένα χαρούμενο χωροδιακό love song το "Just to see you smile". Οι τόνοι χαμηλώνουν για το τραγούδι-φόρο τιμής "West Memphis Moon" σχεδόν κλασικό μπλουζ ροκ που καταφέρνει όμως να ακούγεται φρέσκο. Οι κιθάρες και το moog δίνουν ρέστα σ'αυτό το κομμάτι. Επιστροφή στον folk παράδεισο με τα φωνητικά της συντρόφου του Stephanie Finch να συμπληρώνουν τα δικά του σ'ενα ερωτικό λογοπαίγνιο. Κλασική μπαλαντούλα θα έλεγε κανείς αλλά στο τέλος ούπς να και ένα τελευταίο τετράστιχο σε hip-hop ρυθμούς για να σώσει το κομμάτι.
Το single του δίσκου "Pin a rose on me" κινείται στα κλασικά ημίμετρα πλαίσια όλων των singles, δεν ξεφεύγει ούτε συναρπάζει αλλά απλά ικανοποιεί και σου δίνει και μια μικρή ιδέα για το τι μπορεί να ακούσεις στον δίσκο, καλό αλλά single. Στάνταρντ ροκ (αν αυτό σημαίνει κάτι για σας γιατί εμένα δεν μου λέει τίποτα) στο ένατο κομμάτι του δίσκου βγαλμένο όμως περισσότερο από σύνθι και όργανο παρά από την κιθάρα που εδώ έχει δεύτερο ρόλο. Το επόμενο είναι απλά ένα πεντάλεπτο πείραμα, ακούστε και θα καταλάβετε. Κλείνουμε με το "Solid Gold" τραγούδι αποχαιρετισμό του καλλιτέχνη προς όλους, κατάλληλο για μελαγχολικά ηλιοβασιλέματα ανεξαρτήτου εποχής.
Πόσους καλούς δίσκους ακούσατε πρόσφατα; Και μιλάμε για καινούργιους, κυκλοφορίας 2004; Όχι πολλούς; Ε πάρτε αυτόν να ακούσετε επιτέλους κάτι καλό. Για οπαδούς του είδους και ανοιχτά αυτιά. Δεν αμφιβάλω ότι σε κάποιους μπορεί να φανεί μονότονος, απόψεις είναι αυτές και ποικίλουν, δεν είπαμε ότι είναι αριστούργημα. Ζητήστε τον επίμονα από το δισκάδικο που ψωνίζετε και ίσως τον φέρουν και στην Ελλάδα, αλλιώς παραγγελία on-line με την πιστωτική που σας έδωσε ο μπαμπάς για ώρα ανάγκης.
Πληροφορίες για την υπόθεση των West Memphis Three
www.wm3.com
