Α, δεν παίζω καθόλου. Αυτοί εδώ μέσα στο ένθετο του «Your introductory record» έχουν και περιγραφές των επτά συνθέσεών τους. Παράδειγμα : «Pensive, atmospheric, creepy» ή «strident pursuit, symphonic undercurrents». Δεκτό, αρκεί να μη γίνει συνήθεια και από άλλους γιατί λίγα τέτοια ακόμα και τη χάσαμε τη δουλειά μας. Προχωράμε στο περιεχόμενο λοιπόν. Αν μου έκρυβαν το εξώφυλλο και μου έλεγαν να μαντέψω τον αυτουργό, ως φανατικός σαουντράκιας θα ανέφερα δύο ονόματα : Ruichi Sakamoto το ένα, Erik Serra (ο συνθέτης των ταινιών του Besson πριν πάει προσκυνητής στην Άγια Γη) το άλλο.
Θα ρίσκαρα και το «συνεργασία των δύο», που θα είχε και υψηλότερη απόδοση στο στοίχημα. Καμμία σχέση φυσικά : ως συνθέτες εμφανίζονται οι κύριοι κύριοι Crawford Tait και Gregor Reid, με τόπο προέλευσης της Νότια Αφρική (με επιφυλάξεις). Βλέπετε άργησα να πάρω χαμπάρι ότι η σινεματική αποτελεί πλέον βασικό παρακλάδι της electronica - όχι απαραίτητα αυτοφυές (αν και κάτι τέτοιο διαφαίνεται εδώ) αλλά πάντως ενεργή κινητήρια έμπνευση. Εκτός από τις επτά σινεθέσεις χώρεσαν εδώ και τρία interactive tracks. Χμμ, λίγο οι ύποπτες αυτές περιγραφές, λίγο οι τίτλοι και υπότιλοι των δημιουργών, τώρα που το σκέφτομαι έχουν τον σκοπό τους.
Ίσως σε καμιά δεκαετία οι παραγωγοί των φιλμ δε θα πληρώνουν εργατοσυνθέτες προσβλέποντας με αγωνία στην έμπνευσή τους, αλλά θα ψάχνουν αυτές τις cinema recorded music libraries και τα αναρίθμητα scores τους για να επιλέξουν ψηφίδες για το σάουντρακ τους. Κάπως έτσι απ' ότι μαθαίνω λειτουργούν κάποιοι b-παραγωγοί στην Ιαπωνία για τα underground films τους που φυσικά δε φτάνουν μέχρι εδώ. Ώστε «the thrill of the chase, changing scenes, resolving in escape», ε ; Σας τσακώσαμε!