Strange geometry
Κοντεύουν οκτώ χρόνια από εκείνο το καταπληκτικό επτάιντσο τους, το "What Goes Up", που ήταν και πρώτη επίσημη κυκλοφορία τους. Από τότε έχουν κυκλοφορήσει δύο εξαιρετικά άλμπουμ το "Suburban Light" του 2000 (στην ουσία μια συλλογή με singles, b-sides και rarities) και τρία χρόνια αργότερα, το απολαυστικό "The Violet Hour" (ένα από τα καλύτερα ντεμπούτα του 2003). Η μουσική γραφή των Clientele αγγίζει τη ψυχοσύνθεση του έλληνα. Παίζουν αυτή την αργόσυρτη και νηνεμιακή ποπ, που αφήνει μια πίκρα στον 'ουρανίσκο' των αυτιών και ένα χαμόγελο που σε κάνει να νιώθεις καλύτερος άνθρωπος.
Η φετινή παράξενη γεωμετρία τους είναι άλλο ένα απολαυστικό album από τα χέρια αυτών των τριών λονδρέζων. Στο ύφος του προηγούμενου και φαντάζει ως η φυσική συνέχεια του. Επίσης φαίνεται ξεκάθαρα η πρόθεση χάραξης ενός προσωπικού στυλ που πάνω σε αυτό θα στήσουν τις όποιες ιδέες τους. Δεν υπάρχουν εξάρσεις, δεν υπάρχουν πιασάρικα τραγουδάκια, είναι ένα έργο αυτόνομο που δε συνίσταται η αποσπασματική ακρόασή του. Νωχελικότητα, κόμπος στο λαιμό, υγρά μάτια με ένα φως στο βάθος, ένα ουράνιο τόξο μετά τη βροχή, μια μεταβολή συναισθημάτων, η μουσική με τη εννοιολογική μορφή της, τέχνη...
Στιχουργικά οι Clientele βρίσκονται πολύ κοντά στην πένα του Ian Curtis, αφού μιλάνε για τα αστικά άγχη που γεννά η μεγαλούπολή τους ενώ αντίθετα κυριαρχει η ρετρό πομπώδης απέρριτη αισθητική τους με τα γλυκά, εύηχα και σχεδόν οπερετικά φωνητικά (ειδικά στο ψυχεδελίζον "E.M.P.T.Y." κλέβουν την παράσταση ακόμα και αν τα πλήκτα και τα έγχορδα κυριαρχούν).
Για εκείνους που αγαπάνε την σύγχρονη απλή, αλλά όχι απλοϊκή, ανεξάρτητη κιθαριστική, και όχι μόνο, ποπ των American Analog Set, Dakota Suite, Delgados, Kings Of Convenience, Love Spiral Downwards, Luna, Masters Of The Hemisphere και τόσων άλλων αφανών μουσικών ηρώων, οι Clientele σας υπόσχονται να σας ενθουσιάσουν με το "Strange Geometry", για άλλη μία φορά.
