Παράκαμψη προς το κυρίως περιεχόμενο
  • ΑΡΧΙΚΗ
  • BAND LIST
  • ΕΛΛΗΝΙΚΑ
  • ΣΥΝΤΑΚΤΕΣ
  • AUDIO / VIDEO
  • WEB RADIOS
  • MUSIC BLOGS / SITES
  • BANDCAMP / SOUNDCLOUD
  • LIVE DATES
  • ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ
Αρχική
  • ΔΙΣΚΟΙ
  • ΘΕΜΑΤΑ
  • ΣΤΗΛΕΣ
  • LIVE REVIEWS
  • BE MY GUEST
  • ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ
  • ΕΙΔΗΣΕΙΣ
  • ΑΦΙΕΡΩΜΑΤΑ
  • ΣΙΝΕΜΑ
  • ΒΙΒΛΙΑ
Sun comes up
Common Sense

Sun comes up

Pegasus, 1995

Είχα πολύ καιρό να ακούσω τον δίσκο των Common Sense. Είναι που τον έχω και σε βινύλιο μόνο. Αν και δεν είναι ..."μουσικοφιλικώς correct" πρέπει να ομολογήσω ότι πάντα αντιπαθούσα το βινύλιο, για πολλούς λόγους που δεν είναι της παρούσης. Εξαιτίας πάντως κάποιων ρομαντικών και οπισθοδρομικών "βινυλιακών" κολλημάτων, ο δίσκος αυτός των Common Sense δεν βγήκε ποτέ σε CD (εν έτει 1995 παρακαλώ!), με αποτέλεσμα σήμερα να είναι δυσεύρετος. Και δεν είναι ο μόνος!

Ένας δίσκος που έχεις καιρό να ακούσεις μοιάζει με παλιά αγαπημένη. Μπορεί να έχεις ξεχάσει πολλά, λεπτομέρειες, εκφράσεις, βλέμματα, αλλά κάποια χαρακτηριστικά έχουν εντυπωθεί με πύρινο σίδερο στη μνήμη! Έτσι γίνεται και με τους δίσκους.... Όταν φέρνω στο νου μου το "Sun comes up", πολλά έρχονται στο νου μου. Το υπέροχο εξώφυλλο, πίνακας του διάσημου ντανταϊστή ζωγράφου George Grosz, με τον εμβληματικό τίτλο "Metropolis". Tο αφοπλιστικά τρυφερό βαλσάκι του "Musica", ένα κομμάτι που κάτι μετριότητες σαν τους All About Eve θα είχαν ...παραβεί πολλούς νόμους για να το έχουν στο ρεπερτόριο τους. Τα φευγάτα πλήκτρα του Χρήστου Αλεξόπουλου που χρωματίζουν με ιδιαίτερο τρόπο το "σαρδόνιο 16 ways to kill the master", ένα τραγούδι-ύμνο, που πολλοί καταπιεσμένοι εργάτες θα το συνυπέγραφαν ευχαρίστως! Το "Draft", το οποίο άνετα θα έβρισκε θέση στον πρώτο παγανιστικό δίσκο των Dead Can Dance. Τη φωνή της Τατιάνας Σταυρουλάκη, μιας από τις πιο αισθαντικές γυναικείες φωνές που έχω ακούσει στον χώρο της ελληνικής μουσικής. Όχι και λίγα για ένα διάστημα τόσων χρόνων, όσο ελεφάντινη μνήμη και να διαθέτει κάποιος!

Και όταν τον ξανάκουσα, ήταν σαν μην πέρασε μια μέρα! Και συνειδητοποίησα πάλι πόσο σφιχτός και μεστός δίσκος ήταν, με ελάχιστες μέτριες στιγμές. Ο δεύτερος δίσκος (φευ) δεν ήρθε ποτέ... Η συνήθης ιστορία και κατάρα της ελληνικής σκηνής!

Τώρα μετά από τόσα χρόνια μαθαίνουμε ότι ξαναμαζεύτηκαν (χωρίς τον Αλεξόπουλο πια, ο οποίος ακολουθεί μια μοναχική ιδιόρρυθμη solo πορεία). Φοβάμαι όμως ότι το momentum έχει πια χαθεί...

26/10/2000
Αντώνης Ξαγάς

RELATED

Common Sense new ep release party

ΕΙΔΗΣΗ
ΟΛΑ ΤΑ RELATED

ΤΟΥ ΙΔΙΟΥ ΣΥΝΤΑΚΤΗ

Νίκος Πετρουλάκης Playback: 33 και 1/3 χρόνια κείμενα (Έκδοση: «Πολιτιστική Εταιρεία Κρήτης - Πυξίδα της Πόλης» για το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Χανίων)

ΒΙΒΛΙΟ

Vangelis: Από το Άλφα έως το Άπειρο

MIXTAPE

Αυτοπροσωπογραφία με Μπάμπη

ΑΦΙΕΡΩΜΑ

Bloom in Dot Volute

ΔΙΣΚΟΣ

Musica Romana Όλες οι… μουσικές που οδηγούν στην (αρχαία) Ρώμη

ΘΕΜΑ
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΤΟΥ ΙΔΙΟΥ ΣΥΝΤΑΚΤΗ

RECOMMENDED

Everything

No Age Everything in between

ΔΙΣΚΟΣ
Robert Wyatt

Robert Wyatt

MIXTAPE
Κάτι Καλό Να Ακούσω Ιούνιος 2016

Ιούνιος 2016 Κάτι καλό να ακούσω;

ΣΤΗΛΗ
22ο έτος
  • ΔΙΣΚΟΙ
  • ΘΕΜΑΤΑ
  • ΣΤΗΛΕΣ
  • LIVE REVIEWS
  • BE MY GUEST
  • ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ
  • ΕΙΔΗΣΕΙΣ
  • ΑΦΙΕΡΩΜΑΤΑ
  • ΣΙΝΕΜΑ
  • ΒΙΒΛΙΑ
  • ΑΡΧΙΚΗ
  • BAND LIST
  • ΕΛΛΗΝΙΚΑ
  • ΣΥΝΤΑΚΤΕΣ
  • AUDIO / VIDEO
  • WEB RADIOS
  • MUSIC BLOGS / SITES
  • BANDCAMP / SOUNDCLOUD
  • LIVE DATES
  • ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ
Copyright © 2000-2021 MiC, All rights reserved. Designed & Developed by E-Sepia