(η ελληνική electronica επιμένει να είναι cool, λατρεύει αφάνταστα το πρώτο μισό της δεκαετίας του '90, δεν ξεχνάει τις pop ρίζες της και επιμένει να εξελίσσει ραγδαία την αισθητική της, για να ξεχωρίσει ακόμη περισσότερο από τις «ανάδελφες» μουσικές του τόπου της, τιμήστε την λοιπόν!)
Η συγκεκριμένη συλλογή δεν είναι η πρώτη προσπάθεια συγκέντρωσης όλων αυτών των lo-profile ονομάτων της ελληνικής σκηνής, που για χρόνια τώρα κινούνται σε διαφορετικό μήκος κύματος από οτιδήποτε τους περιβάλλει. Δε μας παρουσιάζει απαραίτητα τα «απολύτως καινούργια» ονόματα της σκηνής, καθώς πίσω από τα ψευδώνυμα και τους «συνθηματικούς» τίτλους αναγνωρίζουμε αρκετούς παλιούς γνωστούς. Δεν μας καλεί να επιδοθούμε σε χορό ανελέητο, επιδιώκοντας να αποτελέσει το αντίπαλο δέος στα αλλοδαπά global underground. Ούτε όμως έρχεται να αντικαταστήσει τη θέση που έχουν πάρει στη ζωή μας οι διάφορες ambient, free-style, lounge κ.ο.κ. συλλογές. Και πάνω απ' όλα δεν είναι Budha Bar προσφορά σε μουσικόφιλους πολυτελείας.
Έχει την αίσθηση της παρέας, που σε πολλών το μυαλό θα φέρει το κλίμα της πρώτης «Στερεονοβικής» περιόδου..., είναι φτιαγμένη όμως με επιμέλεια και γνώση που δε θα συναντήσετε στα επαγγελματικά «compilation» που στόχος τους είναι να κλείσουν το νιοστό remix στα hits του Moby, για να έχει να περηφανεύεται το tracklisting τους.
H Rubber Recording φτιάχνει όμορφο, καλαίσθητο και με αθώα pop διάθεση χάρτινο κουτάκι για να τους «συσκευάσει». Οι Coti K, DJ LOFI, Electroware, Alpha Pi (Welcome back!), Tension και πολλοί άλλοι βάζουν τα δυνατά τους και καταφέρνουν να ξαφνιάσουν όσους δεν ήξεραν και να χαρίσουν χαμόγελα ικανοποίησης σε αυτούς που γνώριζαν. Το επίπεδο όσων συμμετέχουν είναι πολύ πάνω από το μέσο όρο και σε ορισμένες στιγμές αγγίζει κορυφή. Όπως αποκαλύπτει και ο τίτλος η διάθεση είναι χαλαρή και η ατμόσφαιρα... μοντέρνα. Μια ambient pop εμμονή διατρέχει τα αυλάκια του δίσκου (παρασύρθηκα, τα πως-τα-λένε του ψηφιακού δίσκου ήθελα να πω...), το τεκνοαίσθημα υπάρχει, απλά παραμένει συνειδητά στο παρασκήνιο και τα παιχνίδια με τους ήχους και τους ρυθμούς κάνουν και αυτά την εμφάνιση τους.
Θα ξεχωρίσω φυσικά τη ζωντανή «ανταλλαγή απόψεων» του Coti με τον DJ LOFI στη σκηνή του Zoo Club, ένα δεκάλεπτο freestyle πανηγύρι με τον πρώτο να «υπονομεύει» από το... περιθώριο τις «ζωντανές» ρυθμοπροτάσεις του δεύτερου και τις φαινομενικά διαφορετικές ηχοϊδεολογίες τους να συναντώνται με ενθουσιασμό κάπου προς το τέλος. Λίγο παρακάτω drum & bass ρυθμοί με electro μελωδίες και νοσταλγικά πιανάκια από τον Alpha Pi στο 'Way out'. Στα συν των περισσότερων το ότι προτιμούν να ασχοληθούν με απλές ηχητικές φόρμες, χωρίς να πέφτουν στην παγίδα του ανούσιου και άσκοπου πειραματισμού.
Με λίγα λόγια; Την επόμενη φορά που θα αναζητήσετε μια συλλογή ηλεκτρονικών ήχων με άποψη, το 'Cool, calm and collected' πρέπει να είναι η επόμενη επιλογή σας. Όχι επειδή πρόκειται για ελληνική παραγωγή (άλλωστε όλοι όσοι είναι εδώ μέσα τόσα χρόνια μόνοι τους παλεύουν για αυτό και σημειώνουν πρόοδο, το ελληνικό ροκ που σπρώχτηκε, προωθήθηκε, βοηθήθηκε είναι τελικά αυτό που πήγε από το καλό... στο χείριστο!), αλλά πολύ απλά γιατί καταφέρνει και παρουσιάζει μουσική που πέρα από οτιδήποτε άλλο επιμένει να είναι όμορφη. Και έχω πολλά παραδείγματα άσχημης μουσικής να παραθέσω...
Μοναδικό μειονέκτημα η ηχοαισθητική ομοιομορφία των περισσότερων συμμετοχών (που και πάλι εξηγείται από τον τρόπο λειτουργίας της «σκηνής»), αν προχωρούσαμε και μερικούς ήχους παραπέρα η χαρά θα μετατρεπόταν σε ενθουσιασμό. Αν και πάλι πολύ κοντά φτάσαμε...
Περιμένουμε νέα νούμερα της Rubber με αγωνία!