CD1 (1978-1987):
1. 10.15 Saturday Night (B Side of Killing An Arab), 2. Plastic Passion (B Side of Boys Don't Cry), 3. Pillbox Tales (B Side of Boys Don't Cry Re-release), 4. Do The Hansa (Extra B Side of of Boys Don't Cry Re-release 12"), 5. I'm Cold (B Side of Jumping Someone Else's Train), 6. Another Journey By Train (B Side of A Forest), 7. Descent (B Side of Primary), 8. Splintered In My Head (B Side of Charlotte Sometimes), 9. Lament (B Side of Flexipop Magazine Cover Release), 10. Just One Kiss (B Side of Let's Got To Bed), 11. The Dream (B Side of The Walk), 12. The Upstairs Room (Extra B Side of The Walk), 13. Lament (Extra B Side of The Walk), 14. Speak My Language (B Side of The Lovecats), 15. Mr Pink Eyes (Extra B Side of The Lovecats), 16. Happy The Man (B Side of Caterpillar), 17. Throw Your Foot (Extra B Side of Caterpillar), 18. New Day (Extra Track on Half An Octopus 10 / Quadpus 12"), 19. The Exploding Boy (B Side of In Between Days), 20. A Few Hours After This (Extra B Side of In Between Days 12"), 21. A Man Inside My Mouth (B Side of Close to Me), 22. Stop Dead (Extra B Side of Close to Me)
CD 2 (1987-1992):
1. A Japanese Dream (B Side of Why Can't I Be You?), 2. Breathe (B Side of Catch), 3. A Chain Of Flowers (B Side of Catch 12"), 4. Snow In Summer (B Side of Just Like Heaven), 5. Sugar Girl (Extra B Side of Just Like Heaven 12"), 6. Icing Sugar (Extra Track on B Side of Kiss me Kiss me Kiss me orange vinyl bonus disc), 7. Hey You !!! (12" Extended Remix B Side of Hot Hot Hot !!!), 8. How Beautiful You Are (Extra Track on Kiss me Kiss me Kiss me Radio Sampler CD), 9. To The Sky (From Fiction CD Stranger Than Fiction), 10. Babble (B Side of Lullaby / Fascination Street), 11. Out Of Mind (Extra B Side of Lullaby 12" / Fascination Street 12"), 12. 2 Late (B Side of Lovesong), 13. Fear Of Ghosts (Extra B Side of Lovesong), 14. Hello I Love You (Unreleased Psychedelic Mix), 15. Hello I Love You (From Elektra CD Rubaiyat), 16. Hello I Love You (Slight Return Mix from Elektra CD Rubaiyat), 17. Harold And Hoe (B Side of Never Enough), 18. Just Like Heaven (B Side of Dizzy Mix B-Side of Close To Me re-release Closest Mix)
CD 3 (1992-1996):
1. This Twilight Garden (B Side of High), 2. Play (Extra B Side of High 12"), 3. Halo (B Side of Friday I'm in love), 4. Scared As You (Extra B Side of Friday I'm in love), 5. The Big Hand (B Side of Α Letter to Elise), 6. A Foolish Arrangement (Extra B Side of Α Letter to Elise), 7. Doing The Unstruck (Unreleased 12" Version), 8. Purple Haze (Unreleased Virgin Radio Version), 9. Purple Haze (From Stone Free: A tribute to Jimi Hendrix), 10. Burn (From the Crow OST), 11. Young Americans (From 104,9 XFM Compilation), 12. Dredd Song (B Side of Judge Dredd OST), 13. It Used To Be Me (B Side of The 13th), 14. Ocean (B Side of The 13th), 15. Adonais (B Side of The 13th)
CD 4 (1996-2001)
1. Home (B Side of Mint Car), 2. Waiting (B Side of Mint Car), 3. A Pink Dream (B Side of Mint Car), 4. This Is A Lie (Ambient Mix B Side of Gone!/Strange Attraction), 5. Wrong Number (P2P Mix Extra B Side of Wrong Number), 6. More Than This (From The X-Files: The Album), 7. World In My Eyes (From For The Masses : An Album of Depeche Mode Songs), 8. Possession (Unreleased 2000), 9. Out Of This World (Oakenfold Mix - Unreleased 2000), 10. Maybe Someday (Acoustic Mix from Maybe Today Only CD), 11. Coming Up (Extra Track on Japanese/ Australian Version of Bloodflowers), 12. Signal To Noise (Acoustic Version- Unreleased 2001), 13. Signal To Noise (B Side of Cut Here), 14. Just Say Yes (Curve Mix- Unreleased 2001), 15. A Forest (featuring Earl Slick) (Mark Plati Mix- Unreleased 2001)
Today there was a tragedy underneath the bridge
A man walked cold and blue into lament
The sky colored perfect as the man slipped away
Waving with a last vanilla smile
"Lament"
Υπάρχει ένα συναίσθημα που αυτή τη στιγμή μπορούν να θυμηθούν μόνο ορισμένοι: οι λάτρεις των επτάιντσων, οι φανατικοί ενός γκρουπ, οι κυνηγοί του κρυμμένου. Μιλάω για την ηδονή της ανακάλυψης ενός διαμαντιού χωμένου στην πίσω πλευρά ενός single και τη συνειδητοποίηση ότι θα μείνει στη κρυψώνα του για τους εκλεκτούς μακριά από τη μαζικότητα ενός μεγάλου άλμπουμ. Δε μιλάμε για βλακώδεις συλλεκτικές μονομανίες εδώ, αλλά για μια εγωιστική ίσως αίσθηση πως ο δημιουργός δωρίζει σε εσένα τον "πιστό" μια άλλη συνθετική του απογείωση. Φυσικά οι καιροί πέρασαν, τα b-sides μεγάλωσαν, εκδίδονται σε δίσκους, δε νοείται συγκρότημα με στοιχειώδη αποδοχή που να μη βγάλει όχι μόνο τις πλάτες των επτάιντσων/δεκάιντσων/δωδεκάιντσων αλλά και κάθε ηχογράφηση που έμεινε στα συρτάρια.
Mελαγχολικoύς στίχους σαν τους παραπάνω θρηνούσε ο Robert Smith σ' ένα αξέχαστο "b", που μάλιστα πρωτοκυκλοφόρησε σε άλλη εκτέλεση σε ελαστικό δισκάκι-φετίχ (τα λεγόμενα flexi) που δώριζε τότε το περιοδικάκι Flexipop και που και οι 2 εκτελέσεις του -η δεύτερη απίστευτα δυσεύρετη ως τώρα- περιέχονται εδώ σε ένα κουτί με εβδομήντα τέτοια ημιφωτισμένα άσματα.
Δε θα κάτσουμε τώρα ν' αραδιάσουμε τις αρετές ή τις αδυναμίες της μνημειώδους κι αειθαλούς (25 χρόνια κυκλοφοριών, 28 χρόνια ζωής) μπάντας του, την ώρα άλλωστε που η ψυχοσυναισθηματική πορεία πολλών από εμάς έχει μαζί τους διασταυρωθεί καθοριστικά. Απλά η κυκλοφορία ενός τέτοιου πλούσιου συνόλου (4 δίσκοι με όλα τα B-sides και αρκετά άλλα που αναγράφονται λεπτομερώς στους τίτλους) είναι ευκαιρία να ξαναβουτήξουμε στο ίδιο μας το παρελθόν αλλά και να δούμε την πορεία τους ως γκρουπ της δεύτερης πλευράς (όπου και ομολογουμένως διέπρεψαν) με περισσότερο κριτικό μάτι.
Είναι ενδιαφέρον ότι αυτά τα μικρά θαύματα που επέλεγαν ως συνοδεύματα στα singles τους δεν ακολουθούσαν πάντα το ύφος του εκάστοτε δίσκου. Από την πρώτη τους και καθοριστικότερη περίοδο ('Three Imaginary Boys', 'Boys Don't Cry', 'Seventeen Seconds', 'Faith', 'Pornography'), που διαμόρφωσε το ανεπανάληπτο dark new wave στυλ τους -που μάλλον πρέπει να λέγεται αυτόνομα ως "cure" είδος- έχουμε το πρώτο τρίτο του CD1. Τότε το γκρουπ πάσχιζε να ανέλθει από την τραυματική του πραγματικότητα στην επιφάνεια μιας νέας σκηνής και τα b sides ακολουθούσαν σαστισμένα την πρώτη πλευρά. Από εδώ έμειναν κλασικά τα '10.15 Saturday Night', 'Plastic Passion', 'Another Journey By Train', αλλά μπορεί κανείς να βιώσει κυριολεκτικά το κλίμα της εποχής κι από τα άλλα πέντε.
Στην επόμενη περίοδό τους έκαναν την πρώτη τους μεγάλη διεύρυνση: έμειναν με το ένα πόδι στην μελιστάλαχτη απαισιοδοξία, γράφοντας όμως dream goth pop τρίλεπτα, που σχεδόν διαστροφικά συνοδεύονταν από υπέροχα flip sides. Όλοι θυμόμαστε το σφίξιμο του στομαχιού στο άκουσμα του 'Just One Kiss', εκείνο το βαρύ επιβλητικό μπάσο, εκείνη την φευγαλέα κιθάρα και εκείνα τα σχεδόν νεκρικά σύνθια. Όλο το μουσικό τους παρελθόν ήταν εκεί πλην κάτι είχε αλλάξει στην ελαφρότητα του ήχου. Μα όταν ο Smith τραγουδούσε "somebody died for this/ somebody died for just one kiss" ήταν απόλυτα πειστικός. Άλλωστε ήταν τέτοια η εμμονή του με το φιλί ως ψυχοβγαλτικό συμβάν, που το επανέφερε τόσο στα Bs όσο και σε άλλα off-shoots- ποιος ξεχνάει το αλησμόνητο 'Punish Me With Kisses' που έβγαλε ως Glove παρέα με τον Severin των Banshees;
Αυτή η ισορροπία ανάμεσα στον παλιό και το νέο ήχο χαρακτήρισε τόσο το 'The Top' όσο και την άψογη συλλογή με flips -απ' τις πρώτες του είδους- 'Japanese Whispers'. Το δεύτερο τρίτο του CD1 καλύπτει αυτά ακριβώς τα κομμάτια που πρωτοακούσαμε στο 'Whispers' μέχρι και τις πολύχρωμες αντανακλάσεις ενός 'Caterpillar', 'Happy The Man', 'Throw Your Foot'.
Από εκεί κι έπειτα η μπάντα αναγεννιέται, νέα μέλη έρχονται, άλλα επιστρέφουν δριμύτερα, το φλερτάρισμα με το απόλυτο ποπ κομμάτι είναι σαφές. Δε μου χωρά αμφιβολία πως το 'Exlpoding Boy' είναι μια αυτοβιογραφούμενη πραγματεία και πως τα υπόλοιπα 5 που ολοκληρώνουν τον πρώτο δίσκο θα γίνονταν άνετα χιτ. Έχουν ήδη ανοίξει το 'Head On The Door', έχουν φύγει απ' το γαλάζιο δωμάτιο της άκρατης απαισιοδοξίας.
Ο δεύτερος δίσκος καλύπτει την πενταετία 1987-1992: απ' τα 'Κiss Me Kiss Me Kiss Me' και 'Disintegration' μέχρι το 'Wish'. Ο Smith διακωμωδεί τις ψυχώσεις του εξακολουθώντας να τις εννοεί. Kοσμεί το άριστο 'Just Like Heaven' (σε γοητευτικότατη παραλλαγή εδώ, αρ. 18) με ίσης ποιότητας flips (4, 5), σαστίζει πολλούς από εμάς με το ραδιοφωνικό σαμπλ 'How Beautiful You Are'. Εδώ και οι τρεις διαφορετικές διασκευές του 'Hello I Love You' των Doors, απ' τις πλέον ανεξήγητες επιλογές τους...
Τα υπόλοιπα δυο CD (1992-1996, 1996-2001) χτενίζουν την τελευταία περίοδό τους: ευρέως αποδεκτοί μα κατά τη γνώμη μου σκιές του εαυτού τους και εξαιρετικά αδύναμοι συνθετικά, έχουν καταλήξει να είναι το γκρουπ του καλού κομματιού μα όχι του συνολικού άλμπουμ. Βαρυφορτώνουν τις συνθέσεις λες και προσπαθούν να καλύψουν κάποια αδυναμία, τα φωνητικά του Smith γίνονται εξεζητημένα μέχρι μανιέρας. Υπάρχει όμως κι εδώ εξαιρετικά ενδιαφέρον υλικό: καθώς άλλωστε το γκρουπ γράφει αβέρτα για tributes (στον Jimi Hendrix, στους Depeche Mode), για soundtrack ('Judge Dredd', 'The Crow') ή για επανακυκλοφορίες, οι πειραματικές διαθέσεις επιστρέφουν και μια πρόθεση διαφυγής απ' τα αναμενόμενα είναι ορατή. Περίοδο υψηλών εμπνεύσεων μάλλον έζησαν την εποχή των 'The 13th' και 'Mint Car': συγκρίνετε τα 6 διαφορετικά στυλιστικά flips τους. Εδώ υπάρχει και υλικό για τους σκληρούς φανς: 7 ακυκλοφόρητα, απ' το mix του Paul Oakenfold ως ραδιοφωνικές ή ακουστικές version. Ο ίδιος ο Smith χαλαρώνει απίστευτα σ' όλες αυτές τις ασκήσεις και οι στίχοι του παραμένουν πρωτότυποι και προσωπικοί μα εφιαλτικά κοινοί.
Somewhere at a table, two drowned fools
Smoking, drinking water as they talk
Of how they loved that lady
And oh the smell as candles die
One more ice cream river body
flowed underneath the bridge...