Rise up
Ποιο είναι το χειρότερο που θα μπορούσε να περιμένει ένας φίλος των Cypress Hill από τους αγαπημένους του πάλαι ποτέ οργισμένους ράπερς; Να αρχίσουν να ακούγονται γλυκανάλατοι και βαρετοί. Στο Rise Up αυτό αποτελεί τον κανόνα. Και δεν αναφέρομαι μόνο στο δροσιστικό Armada Latina, το οποίο, παρά την αβάσταχτη ελαφρότητά του, είναι πιθανώς ένα από τα καλύτερα κομμάτια του άλμπουμ, στηριζόμενο στη συμμετοχή των Pitbull και Marc Anthony. Αναφέρομαι στο Carry Me Away που είναι πιο μελάτο και από μισοβρασμένο αυγό, το Take My Pain (με sample από το Break On Through των Doors, παρακαλώ) που θυμίζει ελληνικά λαϊκά με ολίγη χιπ χοπ, το K.U.S.H. που είναι τελείως ανούσιο ή το Get It Anyway που φανερώνει ανησυχητικό έλλειμμα έμπνευσης.
Έυτυχώς, υπάρχουν κομμάτια που μας υπενθυμίζουν το μέγεθος της μπάντας, όπως το απολαυστικό Get 'Em Up, το οποίο εξισορροπεί μονάχο του την κακογουστιά των περισσότερων συναδέλφων του. Η συμμετοχή του Tom Morello των Rage Against The Machine στα Rise Up και Shut 'Em Down και του Daron Malakian των System Of A Down στο Trouble Seeker δίνουν δύναμη στις τρεις πιο κιθαριστικές στιγμές του άλμπουμ. Όμως, η επιστράτευση τέτοιων ονομάτων από διάσημες κροσόβερ χαρντκόρ μπάντες κάνει τις μούρες των περισσότερων φίλων της μπάντας να ξυνίζουν.
Οι Cypress Hill χρειάστηκαν έξι ολόκληρα χρόνια για να φτιάξουν το Rise Up αλλά τίποτα δεν δικαιολογεί το μεγάλο χρονικό διάστημα που χρειάστηκε για την ολοκλήρωσή του. Και αν στο προηγούμενο άλμπουμ τους Till Death Do Us Apart είχαν δείξει πολλά σημεία ανάκαμψης και φρεσκάδας, στο Rise Up επιδεικνύουν τα πρώτα σημάδια πραγματικής παρακμής. Οι εξαιρετικά χαμηλές πωλήσεις και η παραμονή του στο τοπ 100 των αμερικανικών τσαρτς μόλις για τρεις εβδομάδες μαρτυρούν και την εμπορική αποτυχία του.
