Οι κιτσάτες αμαρτίες πληρώνονται και μάλιστα πολύ ακριβά. Μα ναι. Το Daft Club είναι το κλαμπ της αμαρτίας. Εκεί μέσα θα βρεις παιδικά αρμόνια, χρωματιστά κοκκάλινα γυαλιά ηλίου, βάτες, Ατάρι, δίσκους του Cerrone και διάφορα άλλα «γκάτζετς της δισκοθήκης». Η εξιλέωση δεν είναι απλή υπόθεση, θα πρέπει να συγκεντρώσεις παραπάνω από 100 πόντους. Αλλά ας ελπίσουμε ότι θα πιάσει.
Βήμα πρώτο: βάλε το Ατάρι στην τηλεόραση και άστο να κάνει πίου πίου αν βαριέσαι να παίζεις. Εναλλακτικά υπάρχουν διάφορα flashgames-προσομοιωτές για τον υπολογιστή σου τα οποία κάνουν μεν πίου πίου αλλά είναι σαν ν'ακούς Mesh αντί για Depeche Mode. Πολύ fake αλλά στην ανάγκη... (εννοείται ότι από πίσω θα παίζει το Daft Club) (10 πόντοι με αυθεντικό Ατάρι, 4 με προσομοιωτή).
Βήμα δεύτερο: Πάρε τηλέφωνο το 15χρονο ανηψάκι σου και πες του ότι του δίνεις το σπίτι σου για πάρτυ. Πες του ότι θα πιουν μόνο χυμούς φρούτων και θα ακούσουν μόνο τη μουσική που τους έχεις ετοιμάσει εσύ. Άκου τα μπινελίκια του/της χωρίς να αντιδράσεις -το ξέρω πονάει. (15 πόντοι).
Βήμα τρίτο: Το Στούντιο Φίφτυ Φορ ζεί. Τη νύχτα του πάρτυ γέμισε το σπίτι με ντίσκο μπάλες. Κάπου μέσα στο σαλόνι κρύψε 2 μπουκάλια τόνικ, άλλα 2 ουίσκυ και έναν κύβο του Ρούμπικ. Γράψε ένα σι-ντι με ότι πιο kitsch βρεις (συμβουλέψου τη λίστα του πρώτου in stereo). Μείνε ακλόνητος στις προσπάθειες του/της ανηψιού/ας σου να σε μεταπείσουν -πονάει, ναι. (20 πόντοι).
Βήμα τέταρτο: Ντύσου Σταμάτης Γαρδέλης ή Λίλα Καφαντάρη αντίστοιχα, βρες ένα μίκτη και ένα παλιό Γιαμάχα. Τα ντεκς σου ανήκουν. (30 πόντοι -ε, είναι και το ρεζιλίκι στα πιτσιρίκια).
Βήμα πέμπτο: Πες για τρίτη φορά όχι στο φίλο του/της ανηψιού/ας σου «που ασχολείται με τη μουσική» και έχει φέρει μαζί του τη δισκογραφία της Κοκκίνου, της Βίσση, του Παπακωνσταντίνου του Τζάστιν Τιμπερλέηκ, των Μίκρο και της Έφης Θώδη. (10 πόντοι -ε, δεν είναι δα και τόσο δύσκολο).
Βήμα έκτο: Εκεί που η Donna Summer θα τα σπάει παρέα με το Giorgio Moroder και τα πιτσιρίκια θα έχουν ξενερώσει απίστευτα, βαλ'τους το Daft Club. Πάνω στα διαγαλαξιακά κλαρίνα του 5ου κομματιού, λίγο μετά τις αμαρτωλές ηλεκτρικές λούπες και αφού τα πιτσιρίκια θα έχουν αρχίσει να ζεσταίνονται φύγε διακριτικά (όσο διακριτικά γίνεται αν έχεις ακολουθήσει το τέταρτο βήμα) απο το σπίτι και άσε τα ήσυχα τα καημένα. Αρκετά τα έπρηξες με τις εμμονές σου. (10 πόντοι).
Βήμα έβδομο: Πήγαινε στη ντισκοτέκ Βινύλιο ή σε κάποιο κιτς πάρτυ (ξέρεις από αυτά που όποιος συναντάει κάποιο γνωστό του εκεί κοκκινίζει και συμφωνούν στην ιδιότυπη ομερτά του «δε σε είδα, δε με είδες»). (25 πόντοι).
Αν έχεις συμπληρώσει πάνω από 100 πόντους σημαίνει ότι οι αμαρτίες σου έχουν σβηστεί από τα κιτάπια της εφηβείαςσου και σου επιτρέπω να διαβάσεις παρακάτω τι σχέση έχουν όλα αυτά με το Daft Club.
Οι Daft Punk δεν είναι απλή υπόθεση. Αν είχες χρησιμοποιήσει την κάρτα DaftCardγ που σου έδιναν μαζί με το 'Discovery' για να κατεβάσεις όλο το το 'Daft Club' από το νετ τώρα μάλλον θα είχες σώσει μερικά λεφτά. Αλλά έτσι είναι ο κόσμος, αχάριστος. Τώρα το πληρώνεις.
Διάφοροι ντισκο-κέφαλοι και μη, γαλλάκια, αμερικανάκια αλλά και οι ίδιοι που δεν αποκαλύπτονται για κανένα λόγο -προφανώς για να μην τους κάνουν μύνηση κλοπής πνευματικής ιδιοκτησίας- συμμετέχουν στο συγκεκριμένο τσίρκο -με την καλή έννοια- και στήνουν το πρώτο διαγαλαξιακό παιδικό πάρτυ. Τα ρομποτάκια χορεύουν μαζί με το Moroder και βλέπουν βίντεο στον ουρανό το Ρουμπέλ αγκαλιά με τα γκαρσόνια του να σνιφάρει. Η Donna Summer κανει μπαρ κ όταν ο κόσμος χορεύει και δεν έχει πολύ δουλειά κάνει καραόκε με το vocoder για να μην την αναγνωρίσουν. Η Ντέμπι Χάρυ ζηλεύει αλλά ο Άντυ δεν την αφήνει να φύγει. Οι Neptunes εισβάλλουν αλλά είναι πολύ αργά. Θα γίνουν κι αυτοί σαν τους άλλους. Πόρτα τρώει ο Boris Dlugosh γιατί έχει φέρει μαζί του κάτι περίεργα όργανα που δεν προβλέπει το χιπ. Τελικά μπαίνει με τα χίλια ζόρια όταν του ανοίγει την πίσω πόρτα ο Romanthony. Αυτός ως ένδειξη ευγνωμοσύνης τον κερνάει μερικά Β52. Φτου πάλι χάλασε το 14αρι το μόντεμ!
Μα, πες μου αλήθεια, δεν έχεις υπάρξει ποτέ αφελής;