Shaper of form

Από τη γήινη αίσθηση του προηγούμενου ep του, Liquid Photography, περνάμε εδώ σε μια πιο στρατοσφαιρική και spacey-spicy δουλειά, με συμπαγή κορμό και υποκειμενοστραφή προσανατολισμό. Χωρίς να λείπουν οι αναφορές και οι πρωταρχικοί αναλογικοί ήχοι [πιάνο, τσέλο και διάφορα κρουστά και καμπανάκια] ή οι παραδοσιακές τεχνικές, έχουμε μια πολύ προσωπική δημιουργία ενός ώριμου πια μουσικού που θέλει, και πετυχαίνει, τον απόλυτο έλεγχο του πονήματός του [ηχογράφηση, έρευνα, ενορχήστρωση, πειραματισμός, μίξη και φινίρισμα].

Αν και ο τίτλος Shaper of Form παραπέμπει σε φόρμες και μορφές, δεν υπάρχει ίχνος φορμαλισμού ούτε και μοντελοποίηση ή μορφοποίηση με τις κλασικές τους περιοριστικές έννοιες. Συντελείται εμπρός μας ένα διαρκές -αέναο από ακρόαση σε ακρόαση- οσμωτικό παιχνίδι, ένα διαστημικό ή διαστηματικό ταξίδι στο συναρπαστικό άγνωστο ηχοσύστημα. Οι παραπομπές σε κινούμενες εικόνες είναι ανοιχτές: εσωτερική θλίψη; ανοίκειο μυστήριο; αναγκαία ενδοσκόπηση; σχετική απώλεια; σιωπηρή προσμονή; άχραντη ελπίδα; Κι αρκετές παύσεις.

Όλα παραμένουν ανοιχτά και ενίοτε γοητευτικά, άλλοτε πάλι τραβηγμένα και ριγμένα σαν το σεντόνι που σκεπάζει μια καρέκλα σ' ένα άδειο ημιφωτεινό δωμάτιο. Κάπου υπάρχουν, όμως, άβολα κι ενοχλητικά κενά αέρος, ίσως και μια αδιόρατη αποστείρωση. Το μεγαλείο λερώνεται εσκεμμένα. Το μινιμαλιστικό όχημα κλυδωνίζεται, έστω και στιγμιαία, συνεχίζοντας χωρίς άλλες διαταραχές την πορεία του προς την καλοσύνη. Το τελικό of goodness ακροβατεί πάνω στο κλασικό πιάνο και νοσταλγεί τον χορευτή που σκέπασε το κάθισμα με το λινό και κατέβασε τις γρίλιες.

Ξεχωριστή στιγμή το 12λεπτο misconception population που απολαμβάνει τη διάρκειά του και μας δίνει απλόχερα το υπέροχο ταξίδι. Χειμωνιάτικοι ήχοι, εγκεφαλικοί, για πολύ ιδιωτικές διαδρομές και προσωπικές ιδιόμορφες στιγμές.