Trust no one
Το ομορφόπαιδο που μας ρίχνει τεχνική ποινή είναι ο δεύτερος κιθαρίστας των Red Hot Chili Peppers που κυκλοφορεί σόλο δουλειά μέσα στο 2001. Μόνο που, αντίθετα με τον Frusciante που ήταν σαρξ εκ της σαρκός του group, ο Dave πέρασε και δεν ακούμπησε, σαν καλός μισθοφόρος, μια που η μπάντα που τον σφράγισε είναι άλλη, ξέρετε ποια. Πράγμα που ακούγεται εδώ.
Αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό. Οι Peppers είναι θεοί, αλλά υπάρχει ροκ και πέρα από αυτούς. Σε αυτό το γήπεδο παίζει και το 'Trust No One'. Μακριά από το επικίνδυνα σέξι funk του Flea και πιο κοντά στο post grunge arena rock (αν δεν έχετε δει πουθενά τον όρο μην ανησυχείτε, δικός μου είναι που βγήκε στην προσπάθεια να περιγράψω αυτό το πράγμα) που φορέθηκε πολύ τα τελευταία χρόνια και δε λέει να φύγει από τη μόδα.
Τα πάντα εδώ μοιάζουν φτιαγμένα για να αρέσουν και να πουλήσουν στο κοινό - στόχο που είναι οι έφηβοι και λίγο μεγαλύτεροι που θέλουν να είναι και νομίζουν ότι είναι σκληροί και διαφορετικοί. Καταναλώνουν Perfecto αντί για Timberland και αποτελούν ανερχόμενη πελατειακή δύναμη. Ο Curt είναι ο Morrison τους και οι Pearl Jam οι Stones τους. Το 'Trust No One' θέλει να γίνει το soundtrack των περιπετειών τους για αυτά το φθινόπωρο και μάλλον θα τα καταφέρει. Ας μιλήσουμε όμως και λίγο για την ουσία. Τη μουσική, θυμάστε; Θα είμαι σύντομος.
Ο Navarro είναι καλός μουσικός αλλά όχι ξεχωριστός. Και το αποτέλεσμα το ίδιο. Ένα επίπεδο κατασκεύασμα που ακούγεται, αλλά τίποτε αξιόλογο. Η μεγαλοστομία και η φιγούρα που το συνοδεύουν το κάνουν να φαίνεται ακόμη πιο ρηχό. Το 'Venus In Furs' παιγμένο με επιρροές από Peppers που είναι και η καλύτερη στιγμή του δίσκου το φωνάζει: ο βασιλιάς είναι γυμνός!
