American psycho
(...η λογοτεχνία του τρόμου έχει από χρόνια βρει τη θέση της και στο εμπορικό τμήμα της παγκόσμιας κινηματογραφικής παραγωγής. Μαζί της παρέσυρε και τη... μουσική του τρόμου (κι έτσι όλοι βγάζουν τρομακτικά μεροκάματα). Το soundtrack του "American psycho" δεν ακραιο-βατεί, όπως κάνει το υποτιθέμενα underground 'Blair Witch Project', για αυτό και στην τελική τα καταφέρνει καλύτερα...)
Αμερικάνικη ψύχωση με Ευρωπαικές βοήθειες. Μια ταινία που προσπαθεί να πιάσει το «παρασκήνιο» της δεκαετίας του '80 (η οποία κινηματογραφικά μέχρι στιγμής αποτυπώθηκε μάλλον με ευτέλεια σε φιλμ του τύπου «Ένας τραγουδιστής για το γάμο μου») βρίσκει άπειρο υλικό -μουσικό εννοείται- στην παραγωγή εκείνων των χρόνων, για να ολοκληρώσει την αισθητική της. Πόσο μάλιστα όταν έχουμε να κάνουμε με μία θριλερο-κωμωδία για μαζική όμως κατανάλωση και πλήρης «αστέρων» επί της οθόνης. Ένα σωρό θριλερό-πληκτοι μουσικοί έδρασαν εκείνα τα χρόνια, πολλοί με τον καιρό κατάντησαν κωμωδία, αρκετοί καταναλώθηκαν από τις μάζες και λίγοι παρέμειναν αστέρες. Έχεις επομένως δύο επιλογές στη διάθεση σου κύριε track κολλέκτορα. Παίρνεις μια ντουζίνα γότθους (μισούς-μισούς στο παιχνίδι γνωστοί-άγνωστοι), αν θες μιξάρεις, διασκευάζεις (ή τα αφήνεις κι έτσι το ίδιο κάνει) και στο τέλος αλώνεις και τον underground μύθο που τους περιβάλλει (βγάζοντας τους στο χολυγουντόπανο!).
Ο κολλέκτορας όμως εδώ ασχολήθηκε περισσότερο με το θέμα του με αποτέλεσμα το soundtrack του "American psycho" να έχει κάτι παραπάνω από όλες τις υπόλοιπες απλές μαζώξεις τραγουδιών. Δηλαδή άποψη, στυλ και διάθεση να σαρκάσει το θέμα του, πριν αυτό φτάσει να γίνει γραφικό. Aντί για κάποιο παλαιό και αναγνωρισμένα τεθλιμμένο dark anthem των Cure, τους εντοπίζει στο σήμερα να προσπαθούν να αντιγράψουν το παρελθόν τους και τους παραδίδει στα χέρια των remixers (πάλι αυτοί;), 'Watching me fall' από το "Bloodflowers" lp σε Underdog remix. Διαλέγει μία από τις ελάχιστες στιγμές αφέλειας των New Order, και δη την πιο πολυφορεμένη ('True Faith'). Καταφέρνει να αντιληφθεί ότι ακόμη και στις παρακμές του ο David είναι πάντα Bowie και θυμάται το "Watching me Fall" από το πρόωρα ξεχασμένο Hours (ακόμη ένα τραγούδι στη σειρά 'I'm deranged', που Δε λέει να κλείσει για το Δούκα, κατώτερο όμως!). Οι ματ κινήσεις βρίσκονται στο νούμερο 9 στο cd και λίγο παρακάτω, στο 12. O σύλλογος τομ-τομ (των πρώην ομιλούντων κεφαλών) θα θυμηθείτε ότι έχει κι άλλες καλές στιγμές εκτός από το δοξαστικό 'Love to love you baby'. Το 'Who Feelin' it' είναι μία από αυτές, και ομολογώ ότι την είχα ξεχάσει. Οι M/A/R/R/S βέβαια παίζουν χωρίς αντίπαλο. Και μόνο το 'Pump up the volume' να είχαν κάνει (που αυτό συμβαίνει ουσιαστικά) θα κέρδιζαν επάξια το νούμερο να στον κατάλογο των μουσικών στιγμών που στιγμάτισαν την οθόνη. Η πιο μαζικά τοξική στιγμή των '80ς, προτού ξαφνικά τοξινοθούν όλοι από το ένα «καλοκαίρι» στο άλλο! Το «ηρωικό» 'Paid in full' των Eric B. & Rakim δίνει το παρόν δύο φορές, το προτιμάμε όμως στα σίγουρα χέρια των Coldcut.
Όλα τα παραπάνω βέβαια παρατάσσονται αμέσως μετά το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνετε όταν οργανώσετε κι εσείς ένα παρόμοιο project. Επιλέγετε ένα (σχεδόν) ξεχασμένο τραγούδι από την προπερασμένη δεκαετία (που όμως όλοι να το έχουν καταγραμμένο κάπου στο υποσυνείδητό τους), παρομοίως ένα από τα εκατοντάδες γκρουπ του νεο-σκληρού ήχου (προτιμήστε ένα industrial-ίζον...), τους τα χώνετε και αυτοί το διασκευάζουν. Εν προκειμένω οι ΝεοΥορκέζοι Dope αγριο-σκευάζουν το disco-goth έπος 'You spin me round' των Dead Or Alive. Η επιτυχία ήδη ξεκίνησε και το ost της ταινίας πήρε τα πάνω του από το κομμάτι!
Απλά μαθήματα μάρκετινγκ λοιπόν, που όμως σε τίποτα δε μας εμποδίζουν να αναγνωρίσουμε τόσο την λειτουργικότητα του δίσκου (σε σχέση με την ταινία), όσο και τη δυνατότητα του να «πλασσαριστέι» σαν έξυπνη συλλογή τραγουδιών, αυτόνομα και ανεξάρτητα.
