Δεν έχω δει το 'Young Adam' και δεν ξέρω αν και κατά πόσο η μουσική του Βyrne λειτουργεί μέσα στην ταινία δημιουργώντας ατμόσφαιρα, ή τονίζοντας τη δραματικότητα των εικόνων. Και ξέρετε κάτι; Δε με νοιάζει καθόλου. Εγώ γράφω για μουσική, έχω ένα δίσκο στα χέρια μου, και σαν δίσκο θα τον κρίνω. Άλλωστε, και ο ακροατής θα ακούσει τη μουσική σκέτη. Η όποια λειτουργικότητα του soundtrack μέσα στην ταινία πρέπει να κρίνεται μαζί με την ταινία, και η μουσική να αντιμετωπίζεται σαν ένα στοιχείο του συνολικού έργου. Ίσως αυτά τα κομμάτια να ανεβάζουν την ταινία στη στρατόσφαιρα. Τόσο το καλύτερο για τους θεατές της. Ο δίσκος είναι άλλο πράγμα.
Ιδού εγώ λοιπόν, ένας κολλημένος fan του Byrne, πολύ περισσότερο, ένας θαυμαστής του σαν προσωπικότητα, στην άβολη θέση να σας λέω ότι αυτός ο δίσκος αφορά μόνο τους κυνηγούς soundtrack και τους lifestyle ακροατές του ambient που χρησιμοποιούν τη μουσική σαν υπόκρουση για άλλες δραστηριότητες, ή ακόμη και για το τίποτα, και τέλος πάντων κάνουν οτιδήποτε άλλο εκτός από το να ακούν.
Τα περισσότερα κομμάτια του δίσκου είναι δομημένα πάνω σε πρόχειρες, μερικές φορές πρωτόλειες, μουσικές φράσεις, οι οποίες αναπτύσσονται και ενορχηστρώνονται επαγγελματικά και αξιοπρεπέστατα, με την άνεση ενός επαγγελματία μουσικού και τυφλοπόντικα των studio, αλλά στο τέλος δεν καταφέρνουν να κρύψουν τη γύμνια τους, καθώς περνάν αδιάφορα χωρίς να αφήσουν ούτε καν μια ανάμνηση μελωδίας. Η εικόνα του Byrne να κάθεται σ’ ένα πιάνο και να χτυπάει αδιάφορα τα πλήκτρα, και κάθε φορά που του βγαίνει κάτι που ακούγεται να λέει "αχά" και να το γράφει αμέσως για να μην το ξεχάσει, δε λέει να μου βγει από το μυαλό. Και δεν είναι και η καλύτερή μου... Το τελευταίο, το ελεγειακό 'The great western road', που είναι και το μόνο τραγούδι με στίχους, είναι πολύ επάνω από τα υπόλοιπα, μια που το τραγούδι για τον συγκεκριμένο συνθέτη, είναι πολύ σοβαρή υπόθεση, όπως ξέρουμε όλοι.
Όπως έλεγα και παραπάνω λοιπόν, ακούγοντας το 'Lead us not into temptation' διάβασα ένα βιβλίο, μαγείρεψα, έγραψα, και έκανα διάφορες άλλες άσχετες δουλειές. Δεν μπόρεσε να με κρατήσει με τίποτα. Ούτε την προσοχή μου να αποσπάσει. Κρίμα.