The tain
Η πεντάδα απ' το Portland προσθέτει εδώ και τρία χρόνια την δική της ιδιαιτερότητα στην εναλλακτική country κερδίζοντας συγκρίσεις -ταυτόχρονα- με τους Belle & Sebastian και τους Neutral Milk Hotel. Οι δύο δουλειές τους όμως ουδέποτε κατέπλευσαν στα χωρικά μας ύδατα κι έτσι η πρώτη επαφή-γνωριμία γίνεται με το τελευταίο τους ΕΡ που μάλλον απέχει αρκετά απ' αυτές.
Το μοναδικό κομμάτι εδώ είναι βασισμένο στο έπος "Tain Bo Cuailinge" από την Κέλτικη μυθολογία του 8ου αιώνα και χωρίζεται (νοηματικά) σε πέντε μέρη που θα μπορούσαν να είναι χωριστά τραγούδια και όπου βρίσκουμε τον Colin Meloy, την δημιουργική δύναμη του group, ν' απλώνει το φιλολογικό υπόβαθρό του σ' ένα ασυνήθιστο -για τον χώρο- συνταίριασμα ακουσμάτων, κυρίως από παρελθούσες δεκαετίες.
Την ακουστική κέλτικη folk λοιπόν γρήγορα διαδέχονται σχεδόν μεταλλικά riffs στο πρώτο μέρος και το όργανο δημιουργεί progressive '70's ατμόσφαιρα σε μια εναλλαγή που αιφνιδιάζει όσο και καθηλώνει, ενώ ο ευφάνταστος ήχος των Decemberists που εδώ φαίνεται να μην έχει όρια διευρύνεται στο επίσης εξαιρετικό δεύτερο μέρος όπου το κιθαριστικό indie χρωματίζεται έντονα με '70's ψυχεδέλεια. Η φωνή της Jenny Conlee συνοδεύεται διακριτικά απ' το πιάνο στην σκοτεινή folk μπαλάντα του τέταρτου και κορυφαίου μέρους, προτού αυτό εκτροχιαστεί σε στοιχειωμένο καρναβάλι απ' το ακορντεόν.
Προσθέτοντας Floyd-ική ψυχεδέλεια, ένα νεύμα στον Neil Young και την ανακεφαλαίωση των μουσικών θεμάτων στον επίλογο, έχουμε μια εμφανώς πειραματική για τους Decemberists δουλειά, δεμένη όμως και προσεκτικά δουλεμένη που, στα 18 λεπτά της, συγκεντρώνει περισσότερες μουσικές ιδέες απ' όσες υπάρχουν σε ολοκληρωμένους δίσκους άλλων και καταφέρνει να κυλά αβίαστα.
Οπωσδήποτε, λίγους μόνο νέους φίλους θ' αποκτήσουν οι Decemberists με την δουλειά τους αυτή καθώς τελικά παραμένει αταξινόμητη και "δύσκολη", παρότι ανταμοίβει με το σχεδόν αμείωτο ενδιαφέρον της καθώς βυθίζει τον ακροατή σε περίεργο και ελαφρά στρεβλωμένο παραμύθι. Ενδεχομένως το indie κι η alt.country στρέφονται πλέον στα progressive '70's ή πιθανόν ο Meloy να αισθάνεται τώρα πιο σίγουρος για τα ταξίδια της φαντασίας του καθώς, όπως λέει, "η απόδραση που προσφέρει η alt.country είναι τόσο περιορισμένη".
