White lies
Για να ξαναθυμηθούμε τις λεπτομέρειες της ιστορίας, όλα ξεκίνησαν από μια αγγελία του Ernst Horn σε τοπική εφημερίδα του Μονάχου. Πολύ θα' θελα να τον ρωτήσω αν περίμενε να αποκριθεί σε αυτήν ένας τραγουδιστής με την εντυπωσιακή, βαρύτονη χροιά του Alexander Veljanov - μια από τις σκοτεινότερες και πιο ιδιωματικές αδελφές φωνές του Brian Ferry. Ήταν 1985 όταν οι δύο τους άνοιξαν το δικό τους μουσικό κεφάλαιο, διαλέγοντας το όνομά τους από τους στίχους ενός τραγουδιού των Einsturzende Neubauten. Για να τονίζουν με κάθε ευκαιρία έκτοτε οι σχολιαστές το ειρωνικό και ασύμβατο των δύο συγκροτημάτων και του περιστατικού καθαυτού.
Σχεδόν τρία χρόνια από το τελευταίο τους album 'Kasmodiah', οι Deine Lakaien επανέρχονται στο απλό και πλέον ευέλικτο σχήμα του ντουέτο, έχοντας στο ενδιάμεσο αμφότεροι δραστηριοποιηθεί σε άλλα projects και προσωπικές δουλειές (εξάλλου ακόμη δεν έχει σβήσει ο απόηχος από τους Helium Vola και το επιτυχημένο τους album). Αναλογίζομαι πως ο Ernst Horn δεν θα μπορούσε να μην γράφει τόσο αρμονικά συνδεδεμένος με τα επιβλητικά φωνητικά του Alexander Veljanov. Εμμέσως και ο ίδιος ολοκληρώνεται μαζί τους ως συνθέτης. Η απόσταση των εξακοσίων τόσων χιλιομέτρων που χωρίζουν τους δυο τους (κάπου εκεί εκτιμάται η απόσταση Μόναχο-Βερολίνο) είναι αδύνατον να διαταράξει ή να σπάσει αυτή τη μοναδική σχέση εξάρτησης. Και στο 'White Lies' υπάρχουν μερικά εξαιρετικά δείγματα αυτής της δημιουργικής χημείας, η οποία συνεχίζοντας την παράδοση φτάνει στο απόγειό της στις περισσότερο αργές και λυρικές στιγμές, όπως το εναρκτήριο 'Wunderbar', το 'Generators' που ακολουθεί, το 'Silence In Your Eyes', το 'Lost' και το θαυμάσιο, ονειρικό 'Fleeting' (από τα καλύτερά τους κομμάτια). Στα περιεχόμενα αυτού του album συναντούμε επίσης και τους πρώτους στίχους που έγραψαν ποτέ από κοινού οι δύο συντελεστές, στο 'Where You Are', καθώς και ένα track, το 'Prayer', που είναι εμπνευσμένο από τον συγγραφέα Michel Houellebecq.
Η Sabine Lutzenberger στα δεύτερα φωνητικά του 'White Hands (Mane Bianchi)' - η άποψη των Deine Lakaien για τα αιματηρά γεγονότα της Γένοβα, η Patrizia Duringer στο βιολί (από τη Φιλαρμονική Ορχήστρα του Μονάχου), ο Jost Hecker στο τσέλο (από το Modern String Quartet), ο Uli Widenhorn στις κιθάρες και ο Riccardo Delfino στο hurdy-gurdy (κλεμμένο, όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά, από τα sessions των Helium Vola) είναι όσοι άλλοι συμμετέχουν εδώ και εκεί στο 'White Lies'. Και δεν είναι πολλοί, καταδεικνύοντας σαφώς κάτι που είχαμε καταλάβει όταν είδαμε στη σύνθεση του συγκροτήματος ξανά μόνο τα δύο βασικά μέλη: η υπόθεση Deine Lakaien είναι μια υπόθεση κλειστή.
Έστω και αν το 'White Lies' συνολικά δεν είναι η καλύτερη δουλειά του συγκροτήματος μέχρι σήμερα (κάποιες από τις περισσότερο ρυθμικές στιγμές του cd ακούγονται αδιέξοδα στατικές, ελλιπείς, ίσως και αφελείς), η επιστροφή αυτών των ρομαντικών είναι στη βάση της περιεκτική και ουσιαστική. Και η εκφραστική λυρικότητά της αγκαλιάζει μαγευτικά και με θέρμη τον καθένα που θα χτυπήσει την πόρτα της. Γι' αυτό και για ακόμη μια φορά την υπολογίζουμε.
