Sounds of the universe
Διαβάζω στη Wikipedia (η ύπαρξη της οποίας μας έχει απαλλάξει από την ανάγκη παράθεσης περιττών και βαρετών λεπτομερειών!)... Το "Sounds of the universe" είναι το 12ο LP των Depeche Mode το οποίο υποστηρίζεται από την περιοδεία "Tour of the Universe". Αναρωτιέμαι... Μήπως πρέπει να αντιστρέψουμε τους ρόλους υποκειμένου-αντικειμένου; Ποιος υποστηρίζει τι; Γιατί σε εποχές όπου το "παράνομο" (προσοχή στα εισαγωγικά!) downloading έχει στενέψει σε μεγάλο βαθμό την κάνουλα των κερδών από τις πωλήσεις δίσκων, η συναυλία έχει καταστεί το βασικό μουσικό προϊόν, η κύρια πηγή εσόδων, ειδικά για ονόματα stars-megastars του παρελθόντος (άπω, απώτερου και ...απώτατου) τα οποία διέρχονται μεν δημιουργική εμμηνόπαυση αλλά διαθέτουν και έναν μύθο (πιο κυνικά: trademark) προς εξαργύρωση. Και το προϊόν "συναυλία" ("ανάμνηση" στην πραγματικότητα) απαιτεί και μία εμπορικώς πιασάρικη αφορμή για να προωθηθεί αποτελεσματικότερα στις αγορές. Μόνο έτσι μπορεί λοιπόν να δικαιολογηθεί το γεγονός ότι ακόμη κυκλοφορούν νέοι δίσκοι ονομάτων όπως οι Rolling Stones, οι AC/DC, οι Iron Maiden, η Madonna... Και οι Depeche Mode...
Με την εισαγωγική αυτή παράγραφο θα μπορούσα να είχα ξεμπερδέψει με την ουσία της κριτικής... Αλλά κάπου ξυπνάει μέσα μου ο παλιός οπαδός και η ελπίδα. Πόσο αλήθεια θα ήθελα να μου άρεσε ένας νέος δίσκος των DΜ! Αν πάντως η καλή μέρα φαίνεται από το πρωί, το επιεικώς άθλιο, δουλειά βαριεστημένου κακοπληρωμένου γραφίστα, εξώφυλλο δεν συνιστά καλό οιωνό.
Πολλές ακροάσεις μετά... Δεν δουλεύει ούτε καν οι άλλες φορές ακατανίκητη αυθυποβολή ("πρέπει να μ' αρέσει")! Αντιθέτως αναδεικνύεται σαφέστερα η κρυμμένη πίσω από μια ...καλοπληρωμένη πομπώδη παραγωγή, ουσιαστική γυμνότητα των συνθέσεων. Η οποία είναι τραγικότερη αν λάβει κανείς υπ' όψιν του το γεγονός ότι πρόκειται για δίσκο ενός συγκροτήματος με το οποίο έχει πίσω του έναν ολόκληρο μηχανισμό (ΕΜΙ γαρ!) στρατευμένο στην επίτευξη του καλύτερου αποτελέσματος. Τι να πουν και οι πιο "πτωχές" μπάντες;
Βέβαια σκαλίζοντας το "μαγκάλι" κάπου ανακαλύπτεις κάποιες εμπνευσμένες σπίθες (δια χειρός Gore φυσικά, ο Gahan προσπαθεί ακόμη συμπλεγματικά -και αποτυχημένα- να αποδείξει ότι είναι κάτι παραπάνω από μια απλή φωνή-όργανο στα χέρια του συνθέτη). Θα τις βρεις ειδικότερα στις στιγμές όπου οι τόνοι χαμηλώνουν, όπως στο "Jezebel" το οποίο εκπέμπει μια ζεστασιά χάρις στη νοσταλγική μικρομελωδία του ή στο "Little soul" με τη μελαγχολική του εσωτερικότητα. Από την άλλη, το πρώτο single "Wrong", είναι μεν ένα στιβαρό λαϊκίστικο κομμάτι με τα γνωστά "macho" φωνητικά, μπορεί να γαλβανίσει για λίγο τον όχλο, αλλά... Που είναι εκείνη η σπιρτάδα και η αιχμηρότητα των ρυθμών που κάποτε σε άρπαζαν και σε δονούσαν; Για άλλη μία φορά σε δίσκο της αχρείαστης δεύτερης περιόδου της μπάντας, ο Alan Wilder και η πολύτιμη ...βρώμικη δουλειά που έκανε στον ήχο των DM (ένας πραγματικός ...Γκατούζο των πλήκτρων) κραυγάζουν με την απουσία τους!
Τελειώνοντας και χωρίς περιστροφές. Το "Sounds of the universe", μπορεί να είναι ένας τυπικά αξιοπρεπής δίσκος (η αξιοπρέπεια είναι το τελευταίο καταφύγιο όποιου έχει χάσει οριστικά την έμπνευσή του, για να παραφράσω μια ρήση του θείου Όσκαρ). Αλλά ουσιαστικά δεν είναι παρά ένας δίσκος για νοσταλγούς και οπαδούς. Δίσκος που ίσως συγκινήσει όλους όσοι ενδόμυχα προβάλουμε στην προϊούσα παρακμή των DM τη δική μας γήρανση, τα δικά μας γκρίζα μαλλιά, τις όλο και πιο πολλές αναμνήσεις που βαραίνουν, την καβαφική σειρά των κεριών που μακραίνει... Ίσως και κάποια πιτσιρίκια που θα ψαρώσουν (προσωρινά) από τον θρύλο της ιερής αγελάδας. Για τους υπόλοιπους, υπάρχουν τόσο πιο ενδιαφέρονται πράγματα εκεί έξω...
Δεν θα μπω στη λογική του κατά πόσο είναι χειρότερο ή καλύτερο από τα προηγούμενα της τελευταίας δεκαετίας. Ούτως ή άλλως σύντομα θα τα "συναντήσει" στα καλάθια των προσφορών. Από την άλλη, αν θέσουμε ως πήχη το "Violator" ή το "Music for the masses", το 3 θα ήταν ένας επιεικής βαθμός. Στην παρακμή όμως κάποιου πρέπει να στέκεσαι με ανεκτικότητα, τρυφερότητα και κυρίως κατανόηση... Άλλωστε κατ' ουσία δεν χρειάζεται να ανησυχούν... Η κοσμοπλημμύρα στις συναυλίες τους είναι δεδομένη...