Devolution
Μπορώ να απορρυθμίσω κάτι χωρίς πρώτα να το ρυθμίσω;
Αποκλείεται. Η αποδόμηση έπεται της πλήρους ή έστω μερικής δόμησης, όπως επίσης η ανάστροφη εξέλιξη έπεται της ανάπτυξης. Κάπως έτσι έχουν τα πράγματα και οι De/vision φαίνεται να έχουν άποψη πάνω στο θέμα... Όταν λοιπόν δεν καταπίνουν γερμανικά λουκάνικα και δεν τσουγκρίζουν φωναχτά τις μπύρες τους, καυχώνται ότι αναπνέουν ως μπάντα την τελευταία δεκαπενταετία. Ξεκίνησαν ως τρίο με τον τραγουδιστή Steffen και τους keyboard-ίστες Thomas και Markus και το '98 γιόρτασαν δέκα χρόνια με την κυκλοφορία του «Zehn». Το 2000, λίγο δηλαδή μετά την κυκλοφορία του «Void», ο Markus έκλεισε την πόρτα στο σχήμα και οι De/vision συνέχισαν ως ντουέτο. Πέρυσι έβγαλαν το «Live Unplugged» EP, επανακυκλοφόρησαν ένα live διπλό cd και ένα remix άλμπουμ, ενώ φέτος το «Devolution» προστίθεται στη δισκογραφία. Πάρτε μια ανάσα καλέεεε!!
Δεν καταλαβαίνουν τίποτα. Με επιρροές από όλο το φάσμα της ηλεκτρονικής σκηνής και ενίοτε με techno, trance και hip-hop προσμίξεις, οι De/vision θεωρούνται πλέον όνομα-αναφορά για πολλές εφάμιλλες μπάντες. Σε μια στιγμή συγκριτικής έξαψης θα τους έβαζα στην ίδια συνομοταξία με τους Covenant, VNV Nation και Apoptygma Berzerk, καθώς υιοθετούν ένα περισσότερο dark ambient και electro/industrial περιβάλλον, ενώ η μελωδία (όπως άλλωστε και στους Σουηδούς συναδέλφους τους) δε θυσιάζεται ολοκληρωτικά στο βωμό του τεχνολογικού παροξυσμού. Στίχοι και μουσική είναι μοιρασμένοι στα καθήκοντα των De/vision, ενώ εκτός από keyboards και programming υπάρχουν μέσα στο δίσκο και κάποιες κιθάρες και ντραμς, όργανα που οι ίδιοι χρησιμοποιούν από το '98 στις συναυλίες τους προκειμένου να αποδώσουν τα κομμάτια με πιο δυναμικό και αποτελεσματικό τρόπο. Το αποτελεσματικό είναι ταυτόχρονα δημιουργικό και καινοτόμο;
Όχι απαραίτητα. Οι στίχοι -εύπεπτοι και επαναλαμβανόμενοι- δεν έχουν να προσδώσουν τίποτε το διαφορετικό, άλλωστε μιλάμε για χορευτική μουσική οπότε είθισται να μπαίνουν σε δεύτερη μοίρα, τα φωνητικά του Stephen περιέχουν τη γερμανική «γραφική» σκληράδα, ενώ η μουσική δε ξεφεύγει από τον κλασικό industrial dance ήχο στον οποίο έχουμε συνηθίσει και τα προαναφερθέντα συγκροτήματα. Από το cd δε θα ξεχωρίσω τίποτε, απλά θα αρκεστώ στο «When the world disappeared» με τον συμπαθητικό down tempo ρυθμό του και στα «Far too deep» και «The day's not done» που δημιουργούν μια Depeche Mode-ική ψευδαίσθηση... όχι δεν παίρνω χάπια!!
Για να σαρώσεις τις συμβάσεις οφείλεις πρώτα να τις έχεις κάνει δικιές σου και οι De/vision, αν και με κάποια ιστορία στο χώρο, δεν είμαι σίγουρη πως έχουν κερδίσει αυτό το δικαίωμα... προτού λοιπόν προχωρήσουν στην απορρύθμιση, έστω και μέσα από τον τίτλο τους, ας σκεφτούν καλύτερα την τακτοποίηση των λογαριασμών τους.
