Όταν πριν δύο περίπου χρόνια - με αφορμή την κυκλοφορία του προηγούμενου δίσκου τους - ο Θάνος Ανεστόπουλος έκλεινε την συνέντευξη αφοπλιστικά λέγοντας πως την επόμενη φορά θα ήθελαν να φτιάξουν έναν δίσκο που θα εκπλήξει ακόμη και τους ίδιους, διάφορα πράγματα πέρναγαν απ' το μυαλό μου χωρίς φυσικά να έχουν και τόση σημασία.
Τα Κρίνα, λοιπόν, μπήκαν στο studio καλοκαιριάτικα για να ηχογραφήσουν τον δίσκο αυτό που θα συνόδευε την επετειακή έκδοση ενός βιβλίου με όλους τους στίχους τους, σκίτσα, διηγήματα, ημερολόγια και διάφορα άλλα πράγματα συλλεκτικού ενδιαφέροντος.
Στο "Ό,τι απόμεινε απ' την ευτυχία" είχαν ξεφύγει κατά κάποιον τρόπο. Αν απομόνωνες την μουσική δεν φανταζόσουν ότι αυτό που άκουγες ήταν ελληνικό. Και τώρα; Δεν μπορείς να απομονώσεις τίποτα. Φωνητικά δεν υπάρχουν, μόνο μουσική. Θα μπορούσε να είναι το soundtrack μιας ταινίας αλλά είναι το πρώτο concept album των Διάφανων Κρίνων. Αυτή τη φορά χρησιμοποιούν όργανο και βιμπράφωνο για να εμπλουτίσουν τον ήχο τους. Ο ήχος της ερήμου, το ταξίδι χωρίς προορισμό ακόμη και κάποιες τζάζικες στιγμές είναι εδώ. Φυσικά οι συνθέσεις είναι μακροσκελείς - και όχι παρατραβηγμένες - από την στιγμή που έχουν αφεθεί και η μουσική τους κυλάει σαν ρυάκι. Ανεβοκατεβάζουν στροφές με χαρακτηριστική άνεση. Από τις νευρικές και γρατσουνισμένες ακουστικές κιθάρες στα υποτονικά μαύρα μονοπάτια και από εκεί στον ήχο της κιθάρας που μοιάζει με μπουζούκι στο πρώτο άκουσμα. Οι ορίζοντες που ανοίγονται έχουν χαρακτηριστική ποικιλία και το συναρπαστικό αυτό ταξίδι τιμά το παρελθόν, επικυρώνει το παρόν και υπόσχεται το μέλλον των δημιουργών του. Η καθολική αναγνώριση εννοείται ότι δεν τους απασχολεί ιδιαίτερα αφού τόσα χρόνια δεν έχουν βάλει νερό στο κρασί τους. Σε ένα παράλληλο σύμπαν όμως τι θα μπορούσε να γίνει;
Αν αυτή η μπάντα δεν λεγόταν Διάφανα Κρίνα αλλά Transparent Lillies και καταγόταν από το Northamptonshire της Μεγάλης Βρετανίας, σύσσωμη η ελληνική εναλλακτική ιντελιγκέντσια θα μίλαγε για εμπνευσμένο post rock της ερήμου, για ένα καλά κρυμμένο διαμαντάκι που αξίζει πραγματικά όλοι να το γνωρίσουμε και δεν συμμαζεύεται. Σε ένα παράλληλο σύμπαν για όσους συνεχίζουν να ελπίζουν στην έκπληξη του ωραίου...