1) Οι Dilated Peoples μας έρχονται από το Los Angeles και ανήκουν στην κατηγορία αυτή των συγκροτημάτων που δικαιούνται να κάνουν hip hop, αφού είναι γνήσια τέκνα των σκληρών δρόμων που διασχίζουν τα μαύρα ghettos των Η.Π.Α.
2) Αν και βρίσκονται στην πιάτσα από το 1992 μόλις αυτή τη χρονιά έβγαλαν τον πρώτο τους δίσκο (αν και έχουν αρκετές, ακυκλοφόρητες όμως, δουλειές), έχουν όμως τον αμέριστο σεβασμό των rappers της Δυτικής Ακτής, σεβασμός που αποδεικνύεται και από τη συμμετοχή στο 'The Platform' των Β Real (Cypress Hill), των Alkaholiks και των Aceyalone.
3) Τα singles 'Third Degree' του 1997 και το 'Work the Angels' του 1998 στην ανεξάρτητη ΑΒΒ θεωρούνται ήδη κλασικά της σύγχρονης 'σκοτεινής' μαύρης μουσικής, ενώ το 'The Platform' αποτελεί μια από τις πιο πολυαναμενόμενες hip hop δουλειές των τελευταίων 3 ετών.
4) Η χημεία των Dilated Peoples λειτουργεί εξαιρετικά, με τους πολυαναφορικούς αν και συχνά πολύπλοκους στίχους του Irisceince να πατούν σταθερά στα κοφτερά beats και το σχεδόν παλιομοδίτικο scratching του DJ Babu, ενώ η παραγωγή του Evidence δεν αφήνει ίχνος αμφιβολίας οτι αγαπά την κονσόλα όσο (και όπως) ο μέντοράς του, DJ Premier, χωρίς ωστόσο οι ρόλοι των μελών να είναι αυστηρά καθορισμένοι.
5) Η 'μυρωδιά' από τη χρυσή πενταετία του hip hop, 1988-1993, είναι σαφώς παρούσα, αγνοώντας ίσως λίγο παραπάνω απ'ότι θα'πρεπε τις σύγχρονες επιταγές του είδους, έχει όμως μια καθαρότητα και ειλικρίνεια που καταφέρνει κάπως να μετριάσει αυτή την αναχρονιστική διάθεση. 6) Οι στίχοι - μικρά μανιφέστα σφυρηλατημένα στην πλευρά αυτή του L.A. χωρίς τους ουρανοξύστες, τα SAAB των στελεχών επιχειρήσεων και τις άπειρες αντι-Pameles που βολτάρουν με roller blades στις ατελείωτες παραλίες- καταφέρνουν χωρίς λεκτικούς εξτρεμισμούς να μιλήσουν για τα προβλήματα της μαύρης κοινότητας (και όχι μόνο) από την εκπαίδευση μέχρι το ρόλο των rappers στο πλάσιμο ιδεών και αντιλήψεων, χωρίς ωστόσο να γίνονται φορτικοί. Παλιομοδίτικο, ίσως πουν μερικοί. Όμως και τι καταλάβαμε με στίχους του στίλ 'Σνιφάρω και ρίχνω τη γκόμενα στο πίσω μέρος της 6μετρης λιμουζίνας, αφήνω το uzi δίπλα μου και της δείχνω το... όχι ρε πούστη, δε φοράω το Calvin Klein μου!'.
7....Στα δέκα (το λιγότερο).