01. ακούσατε!! ακούσατε!! (01:49)
02. ναι καλά... (02:13) Φώτης Σιώτας
03. φυσήξτε δυνατά (00:21)
04. η πλατεία των δέκα δρόμων (01:46)
05. η κοιλιά μ' πονεί... (00:15) Βερενίκη
06. σαν μπαλαρίνα!! (02:05)
07. πουλιά (00:58) Γιάννης Χαρούλης
08. 7:02 (00:16)
09. ο ήλιος θέλει διακοπές... (02:05) Σωκράτης Μάλαμας
10. γράμμα στο κομοδίνο!! (00:40) Γιάννης Αγγελάκας
11. τι να 'ναι αυτό (00:54) Μάρθα Φριντζήλα
12. προσοχή!! προσοχή!! (01:16)
13. αμάν τα γυαλιά μου... (01:10)
14. θέλω θέλω θέλω... (02:16) Δημήτρης Μπασλάμ
15. το εργαστήριο (02:04)
16. ήρθαν!! ήρθαν!! (00:26)
17. πυγολαμπίδες κολυμβήτριες (01:44) Θανάσης Παπακωνσταντίνου
18. νωρίς το πρωί... (00:55)
19. μάλλον... σαράντα (02:04) Φώτης Σιώτας / Δημήτρης Μπασλάμ
20. τα τσιγκέλια δεν είναι του χασάπη (03:19)
21. κι άλλο γράμμα (00:17) Γιάννης Αγγελάκας
22. ψηλά σαν μπαλόνι (01:47) Μάρθα Φριντζήλα
23. το μπουκαλάκι (02:42)
24. δρόμο παίρνω, δρόμο αφήνω (03:17) Γιάννης Αγγελάκας
Η γνωστή πια κολεκτίβα με τα πολλά μουσικά πλοκάμια ξαναχτύπησε. Αυτή τη φορά αρχηγός, συνθέτης, στιχουργός, ενορχηστρωτής, διευθυντής ορχήστρας, φωνασκών κι ενίοτε άδων ερμηνευτής και παίζων τον αστυνόμο, κιθάρες, μελόντικα, κρουστά, μαντολίνο, μπαγλαμάδες, τουμπελέκι, καζού, μεταλόφωνο, μπάσο και καμπανάκια είναι ο και κοντραμπασίστας Δημήτρης Μπασλάμ. Που την έκρυβε τόση ευαισθησία αυτό το μεγαλόσωμο παιδί είναι άξιον απορίας και θετικής εκπλήξεως.
Και τι πήγε και σκάρωσε ο Μπασλάμ και η τσακαλοπαρέα του!! Ένα μουσικό παραμύθι για κάποιον γαργα-ληστή που γαργαλάει έναν ευτυχισμένο Νικολάκη και του κλέβει λιγουλάκι απ' αυτό που θα 'πρεπε να 'χουν όλα τα παιδάκια. Τι είν' αυτό τι να 'ναι αυτό, δεν πρόκειται να σας το πω. Με κίνδυνο της ζωής του λοιπόν, αυτός ο άγριος στην όψη Γιάννης αγιάννης Αγγελάκας γυρίζει ξανά στην Καρβάλη και μοιράζει το κλοπιμαίο και σπέρνει την ευφορία και εξάπτει τη φαντασία.
Τις περιπέτειες του αναλαμβάνει να μας αφηγηθεί ο γλυκομίλητος Αντώνης Καφετζόπουλος. Η διήγησή του είναι γεμάτη ρύμες, παρηχήσεις, ομοιοκαταληξίες, μεταφορές, μέτρο και ρυθμό και φυσικά δεν είναι μονοκόμματη. Γίνεται σε δόσεις κι όταν κάνει παύση τη δράση προωθούν φίλοι και μέλη της συμμορίας. Και δεν είναι τυχαίοι αυτοί. Είναι όλοι τους σεσημασμένοι κι έχουν κι από δυο ονόματα: Σωκράτης Μάλαμας, Θανάσης Παπακωνσταντίνου, Μάρθα Φριντζήλα, Φώτης Σιώτας και Γιάννης Χαρούλης.
Το αποτέλεσμα είναι άκρως ανατατικό και ξεσηκωστικό. Σκορπάει γέλιο, ευθυμία, ζωντάνια και παλμό σε όλα τα παιδάκια, μικράκια και μεγαλάκια αλλά και γεροντάκια. Ξυπνάει ένα χαμένο, αγέλαστο και χαντακωμένο παιδί μέσα στον καθένα μας. Φέρνει νέα ήθη και φιλοδοξεί να δημιουργήσει υγιή πρότυπα και ζωηρές παραστάσεις με πλούσιο λεξιλόγιο σε όλα τα μικρά αγγελάκια που ξεκινάνε τώρα την περιπέτειά τους στη ζωή.
Παράλληλα υπαινίσσεται και κάποια ζητήματα περί σταγόνων ευτυχίας και αρμονίας, περί παιδικού σουρεαλισμού, περί απελευθέρωσης της φαντασίας και της σκέψης που δύσκολα θίγονται ή υποσκάπτονται από τα τηλεοπτικά βιομηχανικά καρτούν. Την ίδια ιδέα υπηρετεί και η εικονογράφηση του Βίκτωρα Μοσχόπουλου με τις στρουμπουλές πυγολαμπίδες με μαγιό, τον ήρω να ιππεύει καμήλα στον πόλο παρέα με τους πιγκουΐνους και την αφίσα που παριστά τον γαργαληστή επί τω έργω. Για όσους επιθυμούν περισσότερες εικόνες μπορούν να προμηθευτούν το ομώνυμο βιβλίο που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Επόμενος Σταθμός.
Υπάρχει και κάτι άλλο που θα ήθελα να το θέσω υπόψη σας. Η ομάδα χωρίς αρχηγό έχει σκοπό να μπει σε όλα τα σπίτια και να σπείρει τις ιδέες της. Πιστεύει πως δεν είναι μόνο το νουνού που μεγαλώνει γερά παιδιά αλλά και η κατάλληλη πνευματική τροφή. Σκεφτείτε λοιπόν ότι όλοι οι μπόμπιρες και οι τσούπρες σας θα έχουν ακούσει τη συρτή αγριοφωνάρα του Αγγελάκα, τη σειρήνα Μάρθα, τον Θανάση να πυγολάμπει, τον Μάλαμα, τον Φώτη, τον πολυπαίγμωνα Δημήτρη και τ' άλλα παιδιά. Και τον Αντώνη που δε διαφημίζει κάτι αλλά που θέλει να μιλήσει στις τρυφερές τους ψυχούλες. Αυτή η ειρηνική εισβολή είναι τόσο υστερόβουλη όσο κι ανυστερόβουλη. Είναι ΤΕΧΝΗ. Η τέχνη της νέας ζωής.