Θυμωμένη μπετονιέρα
Ο "γαργαληστής" ξανάφερε στο χάρτη μας το πολύτιμο γέλιο των παιδιών και την ευεξία του. Ο "αγησίλαγος" έβαλε στο μενού μας τις εποχές, τον κύκλο της σωστής διατροφής. Και τώρα να η Κικίτσα, η "θυμωμένη μπετονιέρα" που θέλει να γκρεμίσει τα μπετά που μας κάνουν να κοιτάμε κοντά, κοντόφθαλμα. Ν 'ανοίξουν οι ορίζοντες και να διεκδικήσουμε χώρο για τα παιδιά μας.
Το σλόγκαν "Πάρτε, μπορείτε κι άλλα" δεν είναι πια ιδανικό γιατί στριφογυρίζουμε "σα μύγες μες στη γυάλα".
Αυτή και επτά φίλοι της [το μυστρί (Αργύρης), το τούβλο (Ντάλια), ο τενεκές (Λάμπης), το μαδέρι (Μαίρη), ο ασβέστης κι ο Ανέστης (ο άμμος;), το φτυάρι (Πέλοπας) κι ο μπουλντόζας (Μιμόζας)] σκέφτηκαν μια υπερφίαλη ιδέα, να χαλάσουν τον κόσμο όλο και να το ξαναφτιάξουν. Όμως "η θέα" τους έκανε να το ξανασκεφτούν.
Και τότε άλλες ιδέες πέρασαν από μπροστά τους "σα διαρρήκτες". Ο ελεύθερος χρόνος, ο ήλιος, το λουλούδι, η βροχή, το χελιδόνι, μέρμηγκες & τζιτζίκια, ο γάιδαρος, το ποτάμι, η λίμνη, ο κήπος, πελεκάνοι & πεταλούδες. Με σύνθημα κεντρικό "είναι καιρός να κάνουμε κάτι", έκαναν μεταποίηση και μετα-ποίηση.
Κι όπως αντιλαμβάνεστε τα μηνύματα πέφτουν βροχή και δεν υπάρχει βία γιατί η τεμπελιά είναι δικαίωμα και των μικρών μας φίλων. Κι αυτό το σιντί, κοντά στα άλλα δύο, μπορεί να τρυπώσει ιδέες σε μικρούς και μεγάλους για το πως θα αποσυμφορήσουμε τη ζωή μας και τον πλανήτη μας.
Ο μουσικός τζερτζελές και τα τραγουδιστικά μέρη μπορεί να μη φτάνουν στα ύψη των προηγουμένων. Τα λάθη στα κρέντιτς μπορεί να ενοχλήσουν κάποιους. Όμως τα κείμενα / στίχοι / απόψεις του Μπασλάμ είναι όλη μας η περιουσία. Η εικονογράφηση του Γιώργου Κωνσταντίνου είναι πρωτότυπη και γαργαληστρική. Το ένθετο αφισάκι με όλα του τα περιεχόμενα, συνεχίζει να λέει ιστορίες. Τα παιδιά αντιγράφουν από μας κι η οικογένεια είναι το πρώτο τους σχολειό. Κι ο βαθμός που βλέπετε είναι γιατί υπάρχει κι αυτό το Υπερσχέδιο 2, που δε μεμψιμοιρεί αλλά προτείνει ν' αναλάβουμε όλοι μόνοι μας πρωτοβουλίες.