Ο αρχιδιστής

Tο περιοδικο, τεύχος 3, Ιούνιος 2003

Ήτανε κάποτε κάποιος που δεν είχε αρχίδια κι έψαχνε για δουλειά. Πήγαινε όπου ζητούσαν υπαλλήλους ή άτομα για κάποια απασχόληση. Αρκετοί έδειχναν κάποιο ενδιαφέρον αλλά όταν άκουγαν ότι δεν διαθέτει τα δίδυμα γεννητικά του όργανα, τον απέρριπταν χωρίς δεύτερη σκέψη. Ψάχνοντας παντού έφτασε σ' ένα ξυλουργείο όπου εζητήτο βοηθός μαραγκού. Ο αρχιμάστορας τον είδε γεροδεμένο και τον προσέλαβε. Του είπε μάλιστα να πιάσει δουλειά την επομένη στις 7 και 30. Τότε ο ήρωάς μας του ξεφούρνισε το μεγάλο του μειονέκτημα, ότι δεν είχε αρχίδια δηλαδή. Ο μαγαζάτορας έξυσε το κεφάλι του και κατόπιν του είπε να έρχεται κάθε μέρα στις 11. "Γιατί στις 11;" απόρησε ο λειψαρχίδης. "Γιατί πριν τις 11 δεν έχουμε δουλειά και ξύνουμε τ' αρχίδια μας" του αποκρίθηκε αυτός.

Στην περίπτωση του "αρχιδιστή" των Δημοσιοϋπαλληλικό Ρετιρέ, ο μικρός τους ήρως δεν παραδίδεται στα χέρια της μοίρας του, όπως ο ως άνω κακομοίρης. Δραπετεύει, περιπλανιέται, κρύβεται, παλεύει, υπερασπίζεται, εκδικείται, αλλά πάντα έχει έναν αντικειμενικό σκοπό: ν' αποκαταστήσει τη μέλλουσα 'οικογένειά' του. Κι όπως όλα τα καλά παραμύθια έτσι κι εδώ κάτι γίνεται στο τέλος.

Οι δημιουργοί παραδέχονται ότι [την αρχική ιδέα] τους την έδωσε ο "Αλχημιστής' του Κοέλιου. "Το διαβάσαμε όταν κυκλοφόρησε και δεν μας φάνηκε ιδιαίτερα αξιόλογο..." σχολιάζουν, "αλλά μας εντυπωσίασε η απήχηση που βρήκε σ' όλον τον κόσμο". Σκέφτηκαν λοιπόν ότι θα ήταν πανεύκολο να σκαρώσουν μια πιο ενδιαφέρουσα ιστορία, ένα αβανγκάρντ παραμυθάκι με πιο συναρπαστική δράση, σε πιο ελκυστική και οικονομική συσκευασία. Σκέφτηκαν επίσης πως δεν πρέπει ν' απευθύνεται μόνο στους αναγνώστες [τεμπέληδες και μη], αλλά και στους φιλόμουσους [τεμπέληδες εξ ορισμού].

Αποτέλεσμα των προσπαθειών τους το παρόν σιντί, του οποίου η αφήγηση ξεκινάει κάπως ανορθόδοξα [για να μην μας πιάνει το μάτι], αλλά συνεχίζεται μελωδικά και γεμάτη αγωνία, αφού μεταξύ των κεφαλαίων [γραμμάτων] Α' - ΙΓ' παρεμβάλλονται τα μέλη [λιγότερα κατά ένα]. Έτσι η πλοκή εμπλουτίζεται με παύσεις και χορικά, παίρνοντας τη μορφή μιας μικρής, παιδικής, παραμυθένιας θεατρικής παράστασης, ακατάλληλης για παιδιά.

Ιδιαίτερα αξιοπρόσεκτες είναι οι μουσικές τους συνθέσεις καθώς και οι ευρηματικοί στίχοι που τις συντροφεύουν.

... μια πεταλούδα κάθισε στον ώμο σου... κι έσβησ' απ' το μυαλό σου κάθε πίκρα,
... μια πεταλούδα κάθισε στον ώμο μου... κι έσβησ' απ' το μυαλό μου κάθε πίκρα,
... μια πεταλούδα κάθισε στον ώμο σου... κι έσβησ' απ' το μυαλό μου κάθε πίκρα,
... μια πεταλούδα κάθισε στον ώμο μου... κι έσβησ' απ' το μυαλό σου κάθε πίκρα...

Όπως αντιλαμβάνεσθε, στόχος είναι να ευθυμήσουμε, να σιγοτραγουδήσουμε, να χαλαρώσουμε, να συλλογιστούμε ελεύθερα και νά 'χουμε ένα καλό καλοκαίρι. Όταν η τρέλα δεν πάει στα βουνά μπορεί να πάει στη θάλασσα να κάνει μπλουμ. Οι ίδιοι εξάλλου μας δίνουν ραντεβού τον Οκτώβρη με το επόμενο τεύχος τους.

Κλείνοντας θα ήθελα να σχολιάσω και την πολύ καλή ζωγραφιά του Γιάννη Βούρου στο εξώφυλλο, η οποία και προϊδεάζει για το αυστηρώς ακατάλληλον περιεχόμενο εν είδει 'γονικής οδηγίας' που τόσο πολύ φοριέται τελευταία στη σεμνότυφ[λ]η δισκογραφία μας.