[το περιοδικο τευχος 7, φεβρουαριος 2005]
Αγωνιστικός Οχτώβρης 2003 - αγωνιστικός Φλεβάρης 2005. Februo θα πει καθαίρω, καθαρίζω. Σχεδόν ενάμιση χρόνο μετά. Οι Δ.Ρ. κυκλοφορούν ένα σιντί με καθαρά προεκλογικό περιεχόμενο. Είναι το μανιφέστο του συνδυασμού που θα κατεβάσουν στις δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές; Είναι οι προγραμματικές εκ-δηλώσεις μιας πιθανής επικείμενης εκλογή[κευσή]ς των; Είναι η τύφλα μας η ατελείωτη; Είναι ένα και να καίει!
Τι απαντούν στα συνθήματα των προηγούμενων αναμετρήσεων "Θεσσαλονίκη πάνω απ' όλα", "Θεσσαλονίκη πρώτος ρόλος", "ο δήμαρχος που μας αξίζει", "ο νομάρχης που μας πάει" και σ' όλα τα τοιαύτα; Είμαστε πιο σκυλιά μονάχα από τους αντιπάλους μας. Είμαστε περισσότερο γλοιώδεις απ' αυτούς που θα θέλατε να έχετε. Είμαστε σαν κι εσάς! Γαβ γουβ.
Είμαστε πιο άχρηστοι από το δήμαρχο που ονειρεύεστε...
... Ψηφίστε αυτό που σας αξίζει. Κάντε τον Εφιάλτη σας πραγματικότητα.
Πώς ανεβοκατεβάζουν την πόλη, τους κατοίκους της; Πώς τους κακοπιάνουν, πως τους τονώνουν το φρόνημα, το αίσθημα πατριωτισμού και τοπικισμού, το ηθικό; Τι λένε για τις τεμπέλες ταμπέλες που φέρει ως κατάρες αυτή η ρημάδα η πόλη; Για τις πληγές που γλύφουν οι προύχοντες και οι κοτζαμπάσηδές της; Για την αμνησία και την αμεριμνησία των/μας;
Η Θεσσαλονίκη είναι η πιο ερωτική πόλη του κόσμου... συμπεριλαμβανομένης και της μαλακίας.
... Τα σκουπίδια ποτέ δεν πεθαίνουν κι ούτε έχουνε τσίπα καμιά
με φοβίες μιάσματα σπέρνουν και θερίζουνε ψήφους μετά...
Μουσικά διακυμαίνονται από τα τρελούδια πρελούδια και τα ιντερλούδια λουλούδια μέχρι τα ηλεκτρικά χορικά μιας επερχόμενης τραγωδίας. Ο Ντάνης μάς παίζει με κιθάρες, πλήκτρα, κρουστά, καζού, ευφώνιο και μελόντικα. Οι μελάτες [από μέλι] μπαλάντες φέρουν το βάρος των λόγων. Με φωνές μειλίχιες της καιροσκοπικής διαμαρτυρίας [Ντάνης], βαθιά βραχνές κι ερωτικές της έγκαιρης υπονόμευσης [Θανάσης] και τσιριχτές στριγκιές της απελπισίας [Αλεξάνδρα].
Οι κανίβαλοι ψηφοφόροι [ή μήπως οι κανίβαλοι άρχοντες;] χρειάζονται [έ]σόδα προκειμένου να συμβάλουν τα μέγιστα σ' αυτό το χωνευτήρι πολιτισμών; Η βαρυστομαχιά είναι βαριά και η μάσα δεν έχει τελειωμό. Τα λαϊκίστικα πανηγύρια για μετανάστες νέους δημότες συνεχίζονται γιατί ο λαός θέλει 'καλοπέραση'.
Θεσσαλονίκη, μάνα μου! Ό,τι είμαι το χρωστάω στη μάνα, είπε ο αυτιστικός!
Το καλύτερο του δίσκου είναι το 15ο τρακ που είναι αφιερωμένο στο δήμαρχο και στο έργο του. Γουβ!
9,81 [μέτρα ανά δευτερόλεπτο στο τετράγωνο]