Τελευταία έκθεση της χρονιάς. Θέμα: Γιατί δεν μου αρέσουν πολύ οι Βρωμόβομβες.
Οι Βρωμόβομβες δεν λέγονται έτσι. Κανονικά, τους φωνάζουν Dirtbombs, μου το είπε η μαμά μου που μιλάει και τραγουδάει αγγλικά και ο μπαμπάς μου τη φωνάζει χαϊδευτικά πανκιό και όταν τσακώνονται, μπαχαλάκια και μηδενίστρια.
Οι Βρωμόβομβες που λέτε, μου αρέσουν γιατί έχουν φωνή σαν εκείνη που βγαίνει από το παλιό πισι του μπαμπά που έχει ταμπέλα άμστραντ και παίζει πάκμαν και ίκαρι γουόριορς. Μου αρέσουν ακόμα, γιατί μοιάζουν με χάχακες. Χάχακες είναι ένα άλλο συγκρότημα που είναι Έλληνες, αλλά τους φωνάζουν Ξάξακες, όπως μου εξήγησε η μαμά και ο μπαμπάς την είπε "εναλλακτική του κώλου" και ότι όλοι αυτοί οι περίεργοι χαλάνε την κληρονομιά του Μίκη και του Μάνου. Αυτούς, δεν τους ξέρω ποιοί είναι.
Μου αρέσουν γιατί είναι και λίγο πανκ, σαν εκείνα τα τραγούδια που βάζω στο παλιό κασετόφωνο με τα ακουστικά (γουόκμαν το λένε) και τις κασέτες τις μαμάς, όταν μου τελειώνουν οι μπαταρίες στο ipod. Μου αρέσουν πιο πολύ γιατί αυτά τα τραγουδάκια που έχουν στον καινούργιο τους δίσκο, κάτι μου θυμίζουν. Δεν μου το θυμίζουν εμένα δηλαδή, γιατί είμαι πολύ μικρός ακόμα, αλλά όταν έβαλα τους τίτλους αναζήτηση στο γιουτιούμπ, μου έβγαλαν κάτι παλιά βίντεο κλιπ από το MTV με έναν τύπο που τον έλεγαν Στιβ Μπλέιμ και γιόρταζε στη Μύκονο τα 33 και 1/3 γενέθλιά του, όταν εγώ δεν είχα γεννηθεί ακόμα. Μετά, ένας ξάδερφος που πάει στη Νομική μου έδωσε να ακούσω κάτι άλλους που τους λένε Γκόρις και μου είπε ότι εκεί παίζει και ο αρχηγός από τους Dirtbombs και μου άρεσαν περισσότερο.
Εκείνο που δεμαρέσει, είναι ότι μερικές φορές νομίζω ότι βαριούνται και παίζουν όπως ο Τάκης από κάτω, που του αγοράσανε iPad στα γενέθλιά του και παίζει συνέχεια ένα πρόγραμμα που κάνει μουσική με τα δάχτυλα. Κάτι άλλο που δεμαρέσει, είναι που όταν έψαξα να βρω και άλλα παλιά δικά τους, άκουσα πάλι κάτι διασκευές από παλιά τραγούδια και την πολλή διασκευή τη βαριέμαι.
Οι Βρωμόβομβες τελικά δεν ξέρω αν μ' αρέσουν εντελώς. Βάζω εφτά γιατί η μαμά μου μού είπε ότι είναι φλώροι και μετά τους Κλας είναι το χάος και ο μπαμπάς μου ότι αυτή η κατ' όνομα μουσική αντικατοπτρίζει το αδιέξοδο της ελληνικής κοινωνίας, την πολιτιστική της αμερικανοποίηση και κάτι για το κεφάλαιο και την εργασία που δεν τόπιασα. Το καλοκαίρι όμως, είναι η καλύτερη εποχή για να τους ακούσεις, όταν παίζουν αυτές τις διασκευές.