Μόδες, τάσεις, μοντερνισμοί, σημεία των καιρών. Κάθε φορά που κάτι έξω από τα συνηθισμένα προσπαθεί να αγγίξει πιο μεγάλα ακροατήρια βρίσκεται αντιμέτωπο με τη φιλολογία του εκάστοτε σχολιαστή του. Δανείζομαι λοιπόν την μεγάλη ρήση του λαού "πολύς θόρυβος για το τίποτα" και θα προσπαθήσω ευθύς να την ανασκευάσω για την περίσταση.
Τρίτο άλμπουμ για την μπάντα από το Τορόντο - συχνά αναρωτιέμαι μπας και οι Καναδοί υπερηφανεύονται για την εγχώρια μουσική παραγωγή τους - που εμμένει στην πλήρη απουσία φωνητικών. Οι Do Make Say Think είναι πάνω από όλα μια instrumental ροκ μπάντα. Όλα τα υπολοιπα ακολουθούν: διάφορα τεχνολογικά παιχνίδια, αραιά πνευστά και άνευ ουσιαστικής αξίας post rock χαρακτηρισμοί δεν αρκούν για να μετατοπίσουν το κέντρο βάρους τους. Το "& Yet & Yet" περιλαμβάνει επτά συνθέσεις, σχετικά μεγάλης διάρκειας και είναι η ανάπτυξή τους τέτοια που τις κάνει να φαίνονται ακόμη μακρύτερες. Η μπάντα είναι ξεκάθαρο ότι τρέφεται από δομές ανάπτυξης και εξέλιξης και διαδικασίες μορφοποίησης. Κάθε κομμάτι ξεκινάει κάπως και οι μαστόροι σταδιακά προσθαφαιρούν μέχρι να γίνει κάπως αλλιώς. Συνήθως στην αρχή επικρατεί ηρεμία και μέσω ενός σταδιακού ανεβάσματος καταλήγουν σε οργανικά ξεσπάσματα.
Δεν βρίσκω ουσιώδεις διαφορές του "& Yet & Yet" από τα δύο καλά μελετημένα προηγούμενα άλμπουμ τους. Κάπως η διάθεση έχει γλυκήνει και η ατμόσφαιρα σε μερικά σημεία γίνεται ονειρική, λίγο πιο ποπ. Οι ambientοειδείς συνθέσεις "Chinatown" και "Anything for Now" είναι αυτές που με ενδιαφέρουν λιγότερο. Το τσαγανό της μπάντας φαίνεται στο "Classic Noodlanding" που αναπτύσσεται αργά αργά πάνω στα όμορφα σχήματα της κιθάρας, του οργάνου και των τυμπάνων αλλά και στο "Reitschule" με τα βίαια κατά διαστήματα ξεσπάσματά του.
Οι Do Make Say Think είναι ιδιαίτεροι με τον τρόπο τους. Έχουν την ικανότητα να συνθέτουν κομματάρες (δες "Dr. Hooch" από το ντεμπούτο τους) αλλά το κάνουν σπάνια. Δεν είναι και στο στυλ τους. Ανήκουν σε αυτήν την κατηγορία που ονομάζω "μουσική ροκ τεχνοτροπίας". Και το "& Yet & Yet" με την ίδια ευκολία με ενθουσιάζει, με αφήνει αδιάφορο και με κουράζει. Θα το βαθμολογήσω με κλήρο.