Θέλω να πιστεύω ότι αυτό που μου συμβαίνει με τους Dr. Atomik δεν είναι για άλλη μια φορά η επαλήθευση του ρητού "είδε ο γύφτος τη γενιά του κι αναγάλλιασε η καρδιά του", όχι για κανέναν άλλο λόγο, απλώς αυτός ο δίσκος αξίζει να ακουστεί και παραέξω από το γνωστό μετρημένο κοινό που ήδη γνωρίζει και παρακολουθεί το γκρουπ ή τα άλλα σχήματα στα οποία συμμετέχουν τα μέλη του (και εννοώ κυρίως τους Κεφάλαιο 24).
Δύο μοιάζουν να είναι τα στοιχήματα που προσπαθεί να κερδίσει το project των Dr. Atomik. Από τη μια, το πάντρεμα των ηλεκτρονικών με τις ροκ κιθάρες, μια ανατροπή του κλασικού κιθάρα - μπάσο - ντραμς σχήματος, αφού απουσιάζουν παντελώς τα ντραμς. Ακούστε το αψεγάδιαστο rock 'n' roll του Pink guitar και θα αναρωτηθείτε τι στην ευχή τα χρειαζόμαστε τα ρημάδια.
Από την άλλη, κάτι ακόμη δείχνει να είναι το ζητούμενο εδώ: μπορεί να συνυπάρξει το βρετανικό progressive και post-punk με την αμερικάνικη σχολή; Από τους King Krimson στους Soft Boys λοιπόν, και από τους Velvets στους Voidoids. Δύο παράλληλες διαδρομές που τα παιδιά δείχνουν να έχουν αφομοιώσει με όλους τους ενδιάμεσους σταθμούς τους (διάβαζε Caravan και Magazine για την πρώτη, και Modern Lovers, Pere Ubu και οι λοιποί γνωστοί άγνωστοι της σκηνής του Cleveland για τη δεύτερη). Ακούστε τις κιθάρες των Television της εποχής του Little Johnny Jewel στο All over again και θα καταλάβετε τι εννοώ.
Παιδιά; O Αντώνης Λιβιεράτος, ο Άδωνις Γουλιέλμος και ο Γιάννης Νικολάου δεν είναι πια παιδιά, με τη στενή έννοια του όρου. Έχουν ήδη διαγράψει μια αξιοθαύμαστη πορεία στην ταλαιπωρημένη από χίλια δυο προβλήματα ελληνική ροκ και όχι μόνο σκηνή, σε σχήματα όπως οι Κεφάλαιο 24, Cosmic Teds, Rockin' Bones, αλλά και με προσωπικές δουλειές στο βιογραφικό τους. Για τη συγκεκριμένη δουλειά αναζήτησαν βοήθεια στη μίξη και το mastering από τον Paul Hamann, μηχανικό ήχου και παραγωγό των Pere Ubu πιστεύοντας ότι θα τους δώσει τις απαραίτητες τελευταίες διορθώσεις στο τελικό αποτέλεσμα. Η επιλογή δείχνει να τους δικαιώνει.
Δύο διασκευές με λόγο ύπαρξης: το κλασικό Mystery Train όπως δεν το έχετε ξανακούσει μέχρι τώρα, και το Winter Love του Robyn Hitchcock από το άλμπουμ του 1984 I often dream of trains για όσους το θυμούνται.
To Dr. Atomik έχει ήδη κερδίσει μια θέση στα καλύτερα ελληνικά ροκ άλμπουμ για τη φετινή χρονιά, πράγμα που σημαίνει ότι κερδίζει και με το παραπάνω τα δύο στοιχήματα που λέγαμε πιο πριν, ανεβάζοντας παράλληλα τις προσδοκίες και τις απαιτήσεις μας για τα επόμενα βήματα.