Smile... Pacific!
Ωραία λοιπόν!
Τέρμα οι γιορτές πάλι καθημερινότητα.
Τέρμα τα προκάτ χαμόγελα πάλι κακοφορμισμένες φάτσες.
Τέρμα οι ευχές πάλι το αει γ.....
Τέρμα τα λαμπάκια πάλι ξεβράκωτα τα δένδρα, οι δρόμοι και τα μπαλκόνια.
Τέρμα οι παγιέτες πάλι τα ξεχειλωμένα τζην.
Τέρμα οι αγορές δώρων πάλι τα γάλατα και τα απορρυπαντικά.
Τέρμα το μπρι και το καμαμπέρ πάλι μπάμιες και σπανάκι.
Τέρμα οι αργίες πάλι οι υπερωρίες.
Και τι έμεινε; Αλήθεια τι έμεινε, πέρα από το ανικανοποίητο ότι δεν έκανες όλα όσα ήθελες να κάνεις; Μα φυσικά ο ED KUEPPER. Φυσικά το "SMILE... PACIFIC". Το νιοστό άλμπουμ του ακούραστου «νονού» της αυστραλέζικης μουσικής. Και είναι νιοστό αν υπολογίσεις τα δύο LPs με τους SAINTS τις δουλειές του με τους LAUGHING CLOWNS και τους AINTS, τα δύο άλμπουμ που έπαιρνες μόνο κατόπιν ταχυδρομικής παραγγελίας, τις συλλογές, τις συμμετοχές και πάει λέγοντας.
"SMILE... PACIFIC": Μια ακόμη έκπληξη, όσον αφορά την ηχητική φόρμα που χρησιμοποιεί ο KUEPPER. Όχι ότι δεν την έχει χρησιμοποιήσει και παλιότερα! Απλά έμοιαζε να την έχει ξεπεράσει. Η περιρρέουσα διάθεση είναι κυρίως rock - blues, αλλά η ενορχήστρωση δίνει στις 10 συνθέσεις άλλοτε μια ηρωική ("Rue The Day") και άλλοτε μια χιουμοριστική ("Pay me My Money Down") χροιά. Η φαζαριστή κιθάρα δένει με τα πνευστά, που θυμίζουν jazz Νέας Ορλεάνης, λιτά τύμπανα συνυπάρχουν με space ήχους από πλήκτρα, χαμηλές συχνότητες του μπάσου αγκαλιάζουν νότες από σειρήνα ομίχλης πλοίου, φωνητικά συντονίζονται με την μελωδία του πιάνου και πολλές φορές εντοπίζεις μια απρόσμενη δόση αυτοσχεδιασμού από τον κάθε μουσικό. Ίσως μάλιστα αυτή η μουσική ελευθερία, να δίνει την ιδιαιτερότητα σ' αυτό το άλμπουμ του KUEPPER και να το αποδεσμεύει από το αποστειρωμένο συναίσθημα των προμελετημένων studio ηχογραφήσεων. Υπάρχει το κεντρικό θέμα, η φωνητική μελωδία που είναι εύκολο να την παρακολουθείς και από κει και πέρα ο κάθε μουσικός, βάζει την δικιά του ηχοχρωματική πινελιά. Σίγουρα το "SMILE... PACIFIC" δεν έχει καμία ηχητική συγγένεια με την περιπετειώδη εμφάνιση του KUEPPER στην πόλη μας. Η μαγεία όμως είναι ίδια!
